Γράμμα Στον Άγνωστο Ευρωπαίο

 Γράφει ο ΤυχαίοςΑγαπητέ Φίλε,
Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι κι εσύ όπως κι εγώ αντιμετωπίζεις καθημερινά έναν ορυμαγδό αντικρουόμενων ειδήσεων, σχολίων και απόψεων για το περίφημο πια ελληνικό χρέος. Πιθανόν να έχεις πειστεί κι εσύ όπως και μερίδα συμπατριωτών μου ότι οι πρόσφατες εξελίξεις στη χώρα μου αλλά και στην Ευρώπη επέβαλλαν την ψήφιση ενός σκληρού οικονομικού προγράμματος από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, ώστε να καταστεί δυνατή η εκταμίευση δόσεων, δανείων και γενικά να καταστεί δυνατή η δρομολόγηση διαφόρων πρωτοβουλιών από την Ευρώπη προς διευκόλυνση του ελληνικού ζητήματος.
Δεν ξέρω αν πραγματικά πιστεύεις ότι ήταν αναγκαία η συγκεκριμένη διαδικασία, αλλά επίτρεψέ μου να κρατήσω επιφυλάξεις σχετικά με την φαινόμενη αφέλεια της Διεθνούς Κοινότητας να εμπιστευθεί στις διαδικασίες του Κοινοβουλίου μιας μικρής χώρας την εξέλιξη ενός τόσο ........μεγάλου ποσού χρέους της τάξης των 340 δις ευρώ, το οποίο καθίσταται μη βιώσιμο υπό την παρούσα συγκυρία κάτω υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις. Επιπλέον, επίτρεψέ μου να διατηρήσω σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με όλα τα επί μέρους μέσα πίεσης που επιστράτευσαν εγχώριοι και ξένοι παράγοντες προκειμένου να πείσουν ότι πράγματι "η τύχη της χώρας βρίσκεται στα χέρια μας" ή στα "χέρια των Ελλήνων Βουλευτών".
Προσωπικά δεν διαφωνώ με τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν και είναι αναγκαίες. Διαφωνώ όμως με τη βία δια της οποίας επιβλήθηκαν και επιβάλλονται, διαφωνώ με την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζεται το ζήτημα της δίκαιης κατανομής των βαρών στους Έλληνες πολίτες τόσο από την Κυβέρνηση όσο και από τα ευρωπαϊκά όργανα και θεσμούς, διαφωνώ με την πρακτική της προστασίας του δημόσιου τομέα σε σχέση με τον ιδιωτικό που για να μην κοροϊδευόμαστε υποθάλπτει το Μνημόνιο, διαφωνώ με την όψιμη ευρωπαϊκή κουλτούρα να συλλεχθούν έσοδα χωρίς προγραμματισμό, χωρίς στόχευση, με νόμους και διατάξεις που ψηφίζονται σε ένα βράδυ και υποστηρίζονται από το σύνολο της ευρωπαϊκής μηχανής ωσάν να μην υπάρχει αύριο για το κοινό μας νόμισμα.
Σε αυτό το τελευταίο θέλω να δείξεις ιδιαίτερη προσοχή σε παρακαλώ. Η πυκνότητα και η ροή των πρόσφατων γεγονότων, η διαχείριση ακόμη και των λεπτομερειών του ελληνικού ζητήματος από την ευρωπαϊκή ηγεσία, η εικόνα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ασχολείται με το αν στην Ελλάδα θα περάσει ένας νόμος που θα μου αυξήσει τα τέλη κυκλοφορίας στο σαραβαλάκι μου κατά 10% ή αν το γεροντάκι θα χάσει ένα 20άρι από την πενιχρή του σύνταξη με προβληματίζει σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης. Κι αν πρόκειται να δεσμεύσω το μέλλον της χώρας μου σε μια Ευρώπη που δεν μπορεί να σχεδιάσει σε επίπεδο ηγεσίας και θεσμών το μέλλον - πρόσεξε όχι να το προβλέψει δε ζητώ αυτό! Να το σχεδιάσει - τότε λυπάμαι αλλά με βάζεις σε αμφιβολίες. Θα προτιμούσα μια Ευρώπη στην οποία ο Πρόεδρός της να ασχολείται με τα μακροπρόθεσμα και τα σπουδαία κι όχι με τα 20ευρα.
Τι γίνεται λοιπόν αγαπητέ φίλε; Το κλείνουμε το μαγαζί "Ευρωπαϊκή Ένωση"; Διότ