Η ασυνείδητη αποδοχή του φασισμού

Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας Ρώτησα ένα αγαπημένο μου πρόσωπο: Τι ψήφισες ;Χρυσή Αυγή. Τους ήξερες ;Όχι. Και τώρα που τους γνώρισες ;Ανατρίχιασα !!!!!!
Είναι γεγονός ότι οι Χρυσαυγίτες οφείλουν την παρουσία τους στην ανυπαρξία του κράτους και των θεσμών του, στην αδυναμία της αστυνομίας να υπερασπίσει τα συμφέροντα και το δίκιο των Ελλήνων πολιτών, στην δικαιολογημένη οργή, αγωνία και......... φόβο του Έλληνα πολίτη, και στην λάιτ αριστερά που με την συμπεριφορά και τα επιχειρήματα της, έχει εδραιώσει την παρουσία τους και τους έχει καταστήσει ισότιμους συνομιλητές της.

Αυτή η δικαιολογημένη όμως οργή δεν απαλλάσσει τον Έλληνα πολίτη από την ευθύνη της επιλογής του. Δεν μπορεί να ψηφίζεις σε βάθος τετραετίας με μόνο και αποκλειστικό κριτήριο το υπαρκτό πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και τα τεράστια προβλήματα εγκληματικότητας, αγνοώντας μηδενιστικές και σκοταδιστικές θέσεις και απόψεις.
Οι Έλληνες όταν κατεβαίνουν στους δρόμους φωνάζουν για:Ισότητα, Δικαιοσύνη, Αξιοπρέπεια, Δημοκρατία.Όταν πηγαίνουν στην κάλπη, τα ξεχνούν όλα αυτά και ψηφίζουν έχοντας υψηλό δημοκρατικό φρόνημα Χρυσή Αυγή.
Η υποκρισία μιας κοινωνίας που σοκάρεται, αγανακτεί, γεμίζει τις πλατείες, φωνάζει και μετά ξεχνάει.
Η χρησιμοποίηση των Χρυσαυγιτών για την επίλυση προβλημάτων ως μπράβων, οδηγεί την κοινωνία στα άκρα, που ελλοχεύει ο κίνδυνος να αποδεχτούμε σαν φυσιολογική και αναγκαία την παρουσία τους, να συνηθίσουμε και να εθιστούμε σε βίαιες συμπεριφορές, ώστε με τον ίδιο τρόπο αύριο να θελήσουμε να λύσουμε τις διαφορές με τον γείτονα μας, και να μην είναι μακριά η ώρα και η στιγμή που θα καταλήξουμε να υπογράφουμε και συμβόλαια θανάτου, αγνοώντας ότι δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις το κακό χρησιμοποιώντας ένα μεγαλύτερο κακό. Άλλωστε τι ζωή να ζήσεις, όταν περιμένεις το κακό να σε σώσει από το κακό...
Όλα αυτά δημιουργούν μια κοινωνία νοσηρή ως το μεδούλι, ένα σύστημα μισαλλοδοξίας που μοναδικό στόχο έχει να μην μπει φρέσκος αέρας στα μυαλά των ανθρώπων.
Ζούμε στην εξαγριωμένη Ελλάδα της Χρυσής Αυγής, που έχει σηκώσει το δάκτυλο, που έχει οριοθετήσει την κοινωνία στο δικό της μαντρί και όποιος τολμήσει να βγει από αυτό, θα τον φάει ο ¨Κασιδιάρης¨ λύκος, όπου έχει κάνει το φυλετικό μίσος μαγκιά και το έχει εγκλωβίσει στη Βουλή, που καμιά επίθεση δεν είναι πια ταμπού, που καμιά βρισιά ανήθικη, και καμιά προκατάληψη κρυμμένη.
Είναι απίστευτο τόσοι λίγοι άνθρωποι, να μπορούν να κάνουν τόσο μεγάλο κακό.
Τους βλέπεις και αναρωτιέσαι αν είναι άνθρωποι γεννημένοι τραμπούκοι και σαδιστές, άνθρωποι που κουβαλούν την κόλαση μέσα τους η ηλίθια παιδιά μιας νανοφυούς και απαίδευτης κοινωνίας.
Σε αυτούς τους ανθρώπους έχουν ακουμπήσει κάποιοι, χρησιμοποιώντας τους σαν θύτες και τάγματα εφόδου, απέναντι σε ανυπεράσπιστα θύματα, ξεχνώντας ότι αν ξεμείνουμε κάποτε από Αφγανούς, Πακιστανούς και Κούρδους, οι θύτες θα είναι πάντα εκεί και θα περιμένουν τα επόμενα θύματα τους, που θα είμαστε εμείς οι ίδι