Λίστες και… ληστές

Μάθανε ότι… λιστιόμαστε και πλάκωσαν οι λίστες. Για όλα τα γούστα, για όλες τις ώρες, δια πάσα νόσο και πάσα μαλακία. Όπως τα Άρλεκιν που με ένα απ’ αυτά ξεχνιόσουν, έτσι και με τις λίστες ξεχνάμε τα μέτρα.
Σπουδαία εφεύρεση η λίστα. Δεν έχει και τόση σημασία αν είναι γνήσια ή Ζακύνθου. Σημασία έχει να κυκλοφορεί, να αναπαράγεται από στόμα σε στόμα(Ζητώ συγχώρεση από τον Άγιο Πειραιώς για το…
στόμα) και γενικώς να ακούγονται ονόματα. Λύστε τις λίστες και όποιον πάρει ο χάρος. Όταν πεινάει ο κόσμος το τελευταίο που έχει σημασία είναι ο κατάλογος. Ό,τι του σερβίρουν το τρώει και λέει κι ευχαριστώ. Το σημαντικό με μια λίστα-όπως και μ’ ένα πραξικόπημα- δεν είναι να υπάρχει. Αυτό σε μια χώρα όπως είναι η δική μας αποτελεί ασήμαντη λεπτομέρεια. Το σημαντικό είναι αφενός να εξάπτει τη φαντασία και αφετέρου να διεγείρει(Ήμαρτον Άγιε Πειραιώς για τη… διέγερση) την παραγωγή ορμονών κοινωνικού αυτοματισμού μια και δεν υπάρχει η δυνατότητα παραγωγής πρωτογενούς πλεονάσματος.

Υπό μια έννοια οι λίστες λειτουργούν λυτρωτικά στην πλέον κρίσιμη φάση των διαπραγματεύσεων με τη τρόικα. Ταυτόχρονα όμως οι λίστες λειτουργούν συμπληρωματικά και στο σχέδιο προϋπολογισμού που κατατέθηκε στη βουλή. Η επόμενη ερώτηση φυσιολογικά θα ήταν: Υπάρχει σχέδιο αποπροσανατολισμού για να ξεχασθούν τα μέτρα; Για να το πούμε απλά, «μια λίστα την ημέρα τα μέτρα κάνει πέρα»; Εντάξει, λέμε και κανένα αστείο για να περνάει η ώρα, αλλά μη πιστέψουμε κιόλας την ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου σε μια χώρα που αγνοεί έννοιες όπως «οργάνωση» και «σχεδιασμός». Απλώς οι λίστες αποτελούν τη τελευταία πράξη της παράστασης λίγο πριν πέσει η αυλαία. Μιας παράστασης που ξεκίνησε ως δράμα και εξελίσσεται σε κακόγουστη φάρσα, όπου όλοι αυτοσχεδιάζουν αλλά κανένας δεν σχεδιάζει. Όπως και κανένας δεν γνωρίζει αν οι λίστες έχουν πιστοποίηση ISO Λαγκάρντ, ΣΔΟΕ ή όποιου άλλου κοινωφελούς οργανισμού. Όλοι όμως γνωρίζουμε ότι σ’ αυτές δεν βρίσκονται οι πραγματικοί ληστές.

statesmen.gr