Ο Εκδημοκρατισμός των Φύλων Ισορροπία ηλιθίων

Γράφει ο Χρίστος Γούδης
Ακούγοντας καιθεωρώντας τις εντέχνως καλλίκομες υποψηφίους, στις μεταξύ τους λεκτικέςμονομαχίες επί της τηλεοπτικής παλαίστρας ενόψει του πολέμου των επικείμενωνεκλογών, διερωτώμαι: εκτός όλων όσων με πείσμα και περισσή χάρη κελαηδούν,άραγε μαγειρεύουν, πλένουν πιάτα και ρούχα, φροντίζουν τα παιδιά τους,καθαρίζουν το σπίτι τους, κάνουν έρωτα στο ύψος και την ποιότητα που αναδύεταιαπό την ομορφιά τους; Σεξισμός; Ματσίσμο; Φαλλοκρατικές αντιλήψεις ενός ελεύθερουσκοπευτή της......Δεξιάς; Κάθε άλλο. Απλά αναγωγή στην αξιολογική κλίμακα τηςκυματοδηγού Ελληνικής Γραμματείας του παρελθόντος, αναφορικά με την θέση καιτον ρόλο που από την φύση τους διαδραματίζουν (ή θα έπρεπε να διαδραματίζουν)τα δύο φύλα στον αγώνα της ζωής, της ύπαρξης και της επιβίωσης. «Αλλ’ ες οίκον ιούσα τα σ’ αυτής έργακόμιζε, ιστόν τ’ ηλακάτην τε, και αμφιπόλοισι κέλευε έργον εποίχεσθαι. Πόλεμοςδ’ άνδρεσι μελήσει πάσι...» (Πήγαινε τώρα στο σπίτι, στα έργα που σουπρέπουν, και ύφαινε στον αργαλειό, και πρόσταζε τις δούλες να κάνουν το καθήκοντους. Ο πόλεμος είν’ μέλημα όλωνε των ανδρών...) λέει ο Έκτωρας στην Ανδρομάχη(Ομήρου Ιλιάς Ζ, 490-493, σε δική μου νεοελληνική μετάφραση). Πισωγύρισμαλοιπόν στον μεγαλιθικό μυκηναϊκό πολιτισμό; Στην Ιφιγένεια (θύμα), την Ελένη(άδειο πουκάμισο άραγε;), την Κλυταιμνήστρα (ανδροκτονία); Πίσω λοιπόν στηνΠηνελόπη (πρότυπο συζυγικής πίστης);
Το ζήτημα είναι ευρύτερο:αν η επωδός «πίσω στη φύση», που επανέρχεται σήμερα σε αντιπαράθεση με την«πρόοδο», αυτήν που πορεύεται ως ξέφρενος δρομέας με ιλλιγγιώδεις ταχύτητες (ultrarunner),πιό γρήγορα, πιό μπροστά και πιό μακριά από τον φυσικό δρόμο της ζωής (προσοχήστις στροφές, υπάρχουν γκρεμοί), αποτελεί καταφύγιο σε μια πλασματική «ευδαίμοναΑρκαδία» που όμως δεν υπήρξε ποτέ (etinArcadiaego), ή αντανακλά μιαβαθύτερη ανάγκη επανασυντονισμού του ανθρώπου με τους ρυθμούς και την φύση τωνπραγμάτων (dererumnatura).Ποιά είναι όμως η θέσητης γυναίκας σήμερα σε μια «φεμινιστική» κοινωνία υποτιθέμενης ισότητας τωνφύλων; Δεν είναι στην ουσία θέση εκμετάλλευσης, οικονομικής, ψυχολογικής, καιηθικής, από μια παγκόσμια χρηματαρπακτική ολιγαρχία, η οποία στο όνομα τουκυνικού αμοραλισμού και της απληστίας των ακρίδων, της καλυμμένης κάτω από ευαγγελικάκηρύγματα ισότητος, τής επιπροσθέτει βάρη δυσανάλογα με τις απολαβές της (law of the diminishing returns:«νόμος της δυσανάλογα μικρής – σε σχέση με την καταβαλλόμενη ενέργεια –ανταπόδοσης») τα οποία διαταράσσουν την ιδιοπροσωπία της; Κραυγαλέο παράδειγμααυτό με το οποίο αρχίσαμε. Ποιά είναι η θέση της γυναίκας στην πολιτική;Συνήθως μας διαφεύγει ότι εκεί διαπρέπουν μόνον λίγες ευφυείς γυναίκες, κάτιπου επεσήμανε εναργώς η Μάργκαρετ Θάτσερ με την οξύτατη παρατήρησή της ότι τότε,και μόνον τότε, θα επέλθει πραγματικός εκδημοκρατισμός των φύλων, πραγματικήισότητα, όταν ο αριθμός των ηλιθίων γυναικών θα είναι συμβατός με τον αριθμότων ηλιθίων ανδρών που καταλαμβάνουν υπουργικούς θώκους σε μία κυβέρνηση, καιπου επί του παρόντος αποτελούν την συντριπτικ