Όσα χρόνια κι αν περάσουν

Γράφει ο Καφενειομανής....η Ελλάδα δεν αλλάζει...ή μήπως οι Έλληνες; Για του λόγου το αληθές διαβάστε το ποίημα του σατιρικού ποιητή Γεωργίου Σουρή (1853-1919) που γράφτηκε το 1910!!!! Κι είναι σαν να γράφτηκε σήμερα!!!Ποιος είδε κράτος λιγοστόσ' όλη τη γη μοναδικό,εκατό να εξοδεύεικαι πενήντα να μαζεύει;Να τρέφει όλους τους αργούς,Να 'χει επτά Πρωθυπουργούς,ταμείο δίχως χρήματακαι δόξης τόσα μνήματα;Να 'χει κλητήρες για φρουράκαι να σε κλέβουν φανερά,κι ενώ αυτοί σε κλέβουνετον κλέφτη να γυρεύουνε;Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,κλέφτες χωρίς μια πήχη γη και κλέφτες με παλάτια,ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμίο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκανονείρατα, ελπίδες και σκοποί,οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκανδεν ξέρομε τι λέγεται ντροπή.Ο Έλληνας δυο δίκαια ασκεί πανελευθέρως,συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους!σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.Γι' αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα,πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη...αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.Σουλούπι, μπόι, μικρομεσαίο,ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.Κι από προσπάππου κι από παππούσυγχρόνως μπούφος και αλεπού.Και ψωμοτύρι και για καφέτο «δε βαριέσαι» κι «ωχ αδερφέ».Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάςσαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.Θέλει ακόμα κι αυτό είναι ωραίονα παριστάνει τον ευρωπαίο.Στα δυο φορώντας τα πόδια που 'χειστο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.Δυστυχία σου Ελλάς,με τα τέκνα που γεννάς.Ελλάς, Ηρώων χώρα,τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;