Περί επενδύσεων

Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης

Στο φύλο της 15/16 Σεπτεμβρίου της εφημερίδας «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ» και συγκεκριμένα στη σελίδα 32 του ένθετου «ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ», ο οικονομικός -νομίζω- δημοσιογράφος Χρήστος Κώνστας, σχολίαζε ότι «ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα που ακούγονται στο δημόσιο διάλογο αυτής της χώρας είναι ότι η δραματική πολυετής ύφεση της ελληνικής οικονομίας οφείλεται στο ........
ψαλίδισμα μισθών και συντάξεων. Ότι λόγω του περιορισμού του διαθεσίμου εισοδήματος δεν έχει λεφτά ο παππούς να αγοράσει δώρο στο εγγονάκι του, και γι αυτό έχουμε ύφεση στην οικονομία». Αυτό είναι το ψέμα.
Παρακάτω αναφέρει ότι η Ελλάδα υποφέρει από ύφεση του 6% και 7% ετησίως τα τελευταία 4 χρόνια όχι από την μειωμένη κατανάλωση των μικρών νοικοκυριών, αλλά από την ανυπαρξία επενδύσεων.Οι επιχειρήσεις -λέει- κλείνουν επειδή ουδείς επενδύει σ αυτή τη χώρα, επειδή όσοι έχουν λεφτά για επενδύσεις επιλέγουν να κρύψουν τα λεφτά τους σε τράπεζες εκτός Ελλάδος.
Διαβάζοντας το παραπάνω λαϊκίστικο σχόλιο, θυμήθηκα κάτι φορές που ο εν λόγω «οικονομολόγος» έλεγε κάτι τέτοιες χαζομάρες στο κανάλι που δούλευε -στο ALTER- και ο Χατζηνικολάου -καλή του ώρα- του τραβούσε το αφτί και τον έβαζε στη θέση του, οπότε αναγκαζόταν να μασήσει τα λόγια του, να αναψοκοκκινίσει για λίγο και να σημάνει άτακτη υποχώρηση.
Κατ αρχή κύριε δημοσιογράφε Κώνστα, αμφισβητείς ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο λόγω πτώσης πωλήσεων, επιβολής δυσβάστακτων φόρων και λοιπών χαρατσιών ήταν επενδύσεις εν ενεργεία;;Αμφιβάλεις ότι από την λειτουργία τους το Δημόσιο εισέπραττε φόρους, ΦΠΑ, τα ασφαλιστικά ταμεία εισφορές, το προσωπικό τους μισθούς από τους οποίους μεγάλο ποσοστό επέστρεφε στην αγορά συμβάλλοντας στην κίνηση της όπως το ίδιο έκαναν και οι παππούδες που ειρωνεύτηκες με το χαρτζιλίκι των εγγονών τους;;Το θέμα των επενδύσεων που σχολιάζεις, δεν είναι μονόπλευρο όπως το παρουσιάζεις. Δεν είναι μόνο ο επενδυτής με τα κεφάλαια που έχει ή προτίθεται να διαθέσει. Η επένδυση δεν σταματά στην ύπαρξη ή όχι του επενδυτή.Ο κάθε επενδυτής, εγχώριος ή ξένος δεν είναι ο ηλίθιος που έρχεται στη χώρα, ακουμπά ένα τσουβάλι λεφτά και μας λέει «κάντε τα ότι νομίζετε».Ο επενδυτής αποσκοπεί να δημιουργήσει μια μονάδα που πάνω από όλα θα του αποφέρει κέρδος. Και όσο μεγαλύτερο κέρδος, τόσο και πιο γρήγορα παίρνει την απόφαση.Όμως υπάρχει και μια άλλη σημαντική παράμετρος, η άλλη όψη του νομίσματος της επένδυσης, που δεν σχολιάζεις αν και θα έπρεπε να ξεκινήσεις απ αυτήν.Αυτό το κράτος πότε δημιούργησε επενδυτικό περιβάλλον για να στεριώσουν επενδύσεις;;Πότε υπουργοί, γενικοί γραμματείς υπουργείων, διευθυντές, προϊστάμενοι και απλοί υπάλληλοι του δημόσιου τομέα λειτούργησαν με αίσθημα ευθύνης και στήριξαν επενδυτικές πρωτοβουλίες;; Ναι ξέρω όταν τα φακελάκια με το παχυλό χρηματικό περιεχόμενο κυκλοφορούσαν σαν μαρουλόφυλλα από γραφείο σε γραφείο του κάθε χοντροκόλη μανδαρίνου, για να λαδωθεί και να πάρει μπρος η κρατική διεφθαρμένη μηχανή.Ά