Περιμένουμε αλλά δεν αισιοδοξούμε

 Γράφει ο Παναγιώτης Μυστακίδης
Το σαββατοκύριακο στο Βερολίνο παίρνοντας ένα ταξί, με ρώτησε ο οδηγός από πού είμαι και όταν του είπα από την Ελλάδα με ειρωνικό τρόπο άπλωσε το χέρι του και μου είπε στα ελληνικά « θα μου δώσεις φακελάκι ;»
Αισθάνθηκα ταπείνωση και ντροπή και χωρίς να τα χάσω του εξήγησα για τις ετεροβαρείς συμβάσεις των πολυεθνικών και ιδίως των γερμανικών εταιρειών , τις μίζες που έδιναν σε αλήτες διεφθαρμένους πολιτικούς, οι οποίοι με νόμο που μαγείρεψαν δεν τιμωρούνται , για τους εξοπλισμούς , την υγεία και την παραπαιδεία , την πολυνομία , τον καθημερινό εκφοβισμό των ελλήνων από τα ΜΜΕ, την αφαίμαξη της λιανικής μέσα από τα πολυκαταστήματα τα οποία έβγαλαν από τα ράφια τα ελληνικά προϊόντα  κ.λ.π.
Ο άνθρωπος άλλαξε χρώμα , μου ζήτησε συγνώμη και εξέφρασε την απορία γιατί όλα αυτά δεν αναδείχθηκαν από τους πολιτικούς στο εξωτερικό και γιατί οι ίδιοι συκοφάντησαν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό τον οποίο αποκαλούσαν με διάφορα επίθετα. Βέβαια δεν μπόρεσα να του απαντήσω αν και μέσα μου και εντός συνόρων έχω τις απαντήσεις μου. Ήξερα επίσης ότι θύμωσα επειδή  έχω τσίπα και φιλότιμο και έχω τις δύο αυτές αρετές των ελλήνων, διότι δεν είμαι απλά έλληνας αλλά έχω και ελληνική παιδεία , σκέφτομαι ελληνικά και κατόπιν  εκφράζω λόγο ελληνικό.
Με αφορμή λοιπόν το ανωτέρω περιστατικό θα ήθελα να καταθέσω κάποιες σκέψεις μερικές εκ των οποίων ως ερωτηματικά έχω ξαναγράψει στο παρελθόν αλλά θεωρώ ότι είναι επίκαιρες.
Το κοινό περί δικαίου αίσθημα και ο πατριωτισμός των Ελλήνων ζητά απονομή δικαιοσύνης και ηθική αποκατάσταση της συκοφαντίας και του διασυρμού που υπέστη.
Η κοινωνία πρόσφατα αλλά και ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος καταδίκασε το αισχρό «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».
Τώρα όμως κρύβονται και αθωώνουν την διαφθορά , την συναλλαγή και τη κλοπή του Δημοσίου χρήματος επικαλούμενοι Νόμους, ενάντια σε κάθε έννοια ηθικής.
Το πολιτικό - κομματικό σύστημα αποδείχθηκε διεφθαρμένο και ανίκανο.
Το σύστημα όμως δεν είναι κάτι αόριστο ούτε ένα φάντασμα, έχει πρόσωπα που το απαρτίζουν και το δημιουργούν.
Τα πρόσωπα τα οποία με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους προκάλεσαν τεράστιες ζημίες στην Πατρίδα μας πρέπει να υποστούν τις συνέπειες.
Οι ευθύνες είναι... πολιτικές, ποινικές και αστικές. 'Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα είναι η νομοθέτηση και η εξασφάλιση της παραγραφής των παρανόμων πράξεων των πολιτικών.Είναι ντροπή και αποκορύφωμα της παρακμής και του ηθικού ευτελισμού η αναζήτηση της δικαίωσής των όχι με την αθώωση, αλλά με την στημένη παραγραφή των αδικημάτων. Ουσιαστικά λοιπόν τι λένε , ναι υπάρχει το παράνομο αλλά είναι παραγεγραμένο αδίκημα  και γι΄ αυτό όχι μόνο δεν θα τιμωρηθώ αλλά έχω και το θράσος  να ζητήσω να με ξαναψηφίσετε.
1. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ.
Πρέπει να πετάξουν έξω τους κλέφτες και συνενόχους τους όπως την τρίχα από το ζυμάρι , όπως κάθε οργανισμός πετάει το σκατό στον βόθρο για να ξελαφρώσει.
Διότι πολιτικά η θέση των