Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα στη πολιτική...

Γράφει ο Γιώργος Στιβαχτής
Έχω αναφέρει πολλές φορές και το ίδιο κάνω και σε αυτό το κείμενο για το πόσο σημαντικό είναι για αυτή τη χώρα η συγκρότηση ενός κεντροαριστερού πόλου που θα μπορέσει να δώσει μια εναλλακτική πρόταση και να ορθώσει το ανάστημα της απέναντί στη δεξιά «πολυκατοικία». Αδιαμφισβήτητα η προσωπικότητα που έχει ανεβάσει τις «μετοχές» της στο πολιτικό χρηματιστήριο είναι αυτή του......... Αλέξη Τσίπρα. Πολλοί είπαν ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου. Πολλοί πιστεύουν ότι είναι άλλη μια πολιτική «φούσκα» που όταν σπάσει θα έχει άσχημο τέλος και για τη χώρα.
Έχω πάψει τόσο εγώ όσο και οι περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας να πιστεύουμε σε πολιτικούς ηγέτες που μπορούν να μας οδηγήσουν στη γη της επαγγελίας. Μπορεί ακόμα να υπάρχουν άνθρωποι που να αναρωτιούνται που πήγαν οι ηγέτες ή αν υπάρχουν ηγέτες. Το θέμα είναι αν υπήρχαν ποτέ ή τους είχαμε εξιδανικεύσει μέσα στο κεφάλι μας και γίναμε εμείς αυτοί που έφτιαξαν το μύθο τους. Εξάλλου, η κάθε χώρα, η κάθε συγκυρία απαιτεί ξεχωριστές ικανότητες επομένως και διαφορετικούς ανθρώπους. Δεν μπορώ λοιπόν να σας πω αν ο Τσίπρας μπορεί να είναι ο επόμενος ηγέτης αυτής της χώρας, όμως αν επιθυμεί να είναι θα πρέπει να αποφύγει αυτά που αποκαλώ 7 θανάσιμα αμαρτήματα στη πολιτική.1. Προτάσεις χωρίς ανάλυση. Πόσες φορές έχουμε σκεφτεί κάτι στο μυαλό μας και το θεωρούμε σαν την βέλτιστη ιδέα όμως όταν αυτή η ιδέα γίνεται πράξη τα αποτελέσματα είναι ακριβώς αντίθετα από αυτά που είχαμε σκεφτεί. Στη πολιτική αυτό είναι ο πρώτος κανόνας που δεν πρέπει να παραβεί ο πολιτικός ηγέτης. Εδώ ο ηγέτης θα πρέπει να δράσει όπως ακριβώς θα έπρεπε να δρουν οι φαρμακοβιομηχανίες, επιθυμώ να βγάλω ένα νέο φάρμακο και μετά από αμέτρητες δοκιμές, μελέτες και πειράματα παρατηρώ ότι δεν έχει παρενέργειες επομένως μπορώ να ορίσω τιμή και να το διαθέσω στην αγορά και να σώσω ή να καλυτερεύσω τις ζωές των ανθρώπων (χωρίς βέβαια την πεποίθηση να κερδίσει οικονομικά όπως κάνουν οι φαρμακοβιομηχανίες … παρά μόνο ηθικά και πολιτικά). Ο ηγέτης πολιτικός θα πρέπει μέσα στο πρώτο κιόλας μήνα να έχει τις πρώτες προτάσεις των υπουργών (αυτές τουλάχιστον που αφορούν βραχυπρόθεσμα σχέδια) του συμπεριλαμβάνοντας στις εκθέσεις τους όλους τους πιθανούς κινδύνους. 2. Νομενκλατούρα…Το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει σε αυτή τη χώρα είναι η γραφειοκρατία. Από παιδί ακούω στις εξαγγελίες του ένα ή του άλλου υποψηφίου για κατάργηση της γραφειοκρατίας όμως αυτό το πρόβλημα ακόμα δεν έχει λυθεί. Ο ηγέτης θα πρέπει να ξεχάσει την δημιουργία νέων ή την διατήρηση παλιών οργανισμών, επιτροπών, νομικών προσώπων κτλ που το μόνο που κάνουν είναι να καθυστερούν την πρόοδο και την ανάπτυξη. Θα πρέπει να επανασχεδιαστούν όλες οι διαδικασίες από την έναρξη μιας εταιρείας έως την παραλαβή άδεια οικοδομής. Να χρησιμοποιηθούν όλες οι σύγχρονες τεχνολογίες όπως το διαδίκτυο. Επιπλέον, κάτι που μου κάνει εντύπωση είναι η πληθώρα των εγγράφων που πρέπει καθημερινά να έχουμε μαζί μας, ταυτότητα, δίπλωμα να έχουμε κάπου πρόχειρα το ΑΦΜ μας, το ΑΜΚ