Aντώνη ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά δεν γίνεται!!!!

Γράφει ο δικηγόρος Δημήτρης Γιάννος

Φαίνεται ότι η έφτασε η ώρα του ταλαίπωρου λαού!!!!!

Εκλογές λέει 29-4 ή 6-5 ή 13-5 ή οποτεδήποτε τέλος πάντων αποφασίσουν, μέχρι τα μέσα Μαίου. Εκτός αν δανειστές μας σκαρφιστούν τίποτε άλλο την τελευταία ώρα… Λές???, δεν νομίζω, αλλά
από αυτούς όλα.....
πρέπει να τα περιμένει κανείς.

Ήρθε λοιπόν η ώρα να μιλήσει και να εκτονωθεί ο πολίτης, στο όνομα του οποίου, σχεδιάστηκαν και έγιναν τα τελευταία χρόνια όλα τα εγκληματικά λάθη (?) του καταρρέοντος και παλαιοκομματικού πολιτικού συστήματος… Με τι κριτήρια όμως θα κληθεί να επιλέξει ο λαός μας την επόμενη - επώδυνη διακυβέρνησή του?? Με τι αισθήματα θα πάει στις κάλπες ο καθένας από εμάς??? Ας μην αμφιβάλλει κανείς ότι η «εκδίκηση», για τις πράξεις και παραλείψεις όλων, θα είναι ο οδηγός της επιλογής, το κίνητρο της μαζικής συμμετοχής, ο τρόπος της τιμωρίας του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος!!!

Το έχουν καταλάβει αυτό στη ΝΔ ? Και αν ναι τι κάνουν άραγε οι «επιτελάρχες»της Συγγρού, εκτός από το να αναλώνονται σε εγκυκλίους για την εκδήλωση ενδιαφέροντος υποψηφίων βουλευτών, διαδικασία που όλως τυχαίως πρέπει να ολοκληρωθεί σε 3 ημέρες και βαραίνει τους «ενδιαφερομένους» και με την καταβολή ποσού Ευρώ 300??? Είναι απίστευτο αλλά αληθινό, σήμερα, που όποιος ασχολείται με την πολιτική χαρακτηρίζεται «απατεώνας ή βολεμένος ή ανεπάγγελτος ή γραφικός», πρέπει κάποιος να πληρώσει την «απόρριψή του», διότι, ας μη γελιόμαστε, ποιος θα υποβάλλει αίτηση αν δεν έχει ήδη πάρει την προέγκριση αφ’ υψηλού??? Και ρωτάω, αν κάποιος υποβάλλει αίτηση και απορριφθεί θα του επιστρέψουν τα χρήματα ή «μετά το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται???» Αν ήθελαν να κάνουν ουσιώδη τη διαδικασία αυτή θα την είχαν ξεκινήσει πολύ καιρό πριν, χωρίς τρίτους και μεσάζοντες, με αποκλειστική ευθύνη του προέδρου ή έστω του γραφείου του.

Αν λοιπόν κρίνω από την παραπάνω διαδικασία, καθώς και από το κλίμα και τις «μουτσούνες» της ΠΕ είναι βέβαιο ότι στη Συγγρού είναι βαθιά νυχτωμένοι και αποκομμένοι από το λαικό αίσθημα. Και εξηγώ: ο Αντώνης Σαμαράς, με τα καλά και τα άσχημα του, με τις πράξεις και τις παραλείψεις του, περνώντας την τελευταία διετία από συμπληγάδες που ούτε είχε φανταστεί «στα κελιά της πολιτικής του εξορίας», δίνει ένα σαφές πολιτικό στίγμα, εκπέμπει συγκεκριμένο πολιτικό μήνυμα: εμπιστευτείτε με (όσο δύσκολο και αν είναι αυτό, μετά την τραυματική εμπειρία του τελευταίου τετραμήνου), δώστε μου δύναμη να τα αλλάξω όλα!!!!!! (ό, τι δηλ. ζήτησε και έλαβε στις 29-11-2009 , όταν και εκλέχτηκε πρόεδρος). Αρκεί όμως αυτό για την πειθώ των πολιτών και τη δημιουργία πλειοψηφικού ρεύματος???? Μπορεί από μόνος του ένας ηγέτης, ιδίως όταν αυτός έχασε πολύτιμο πολιτικό χρόνο και μέρος της αξιοπιστίας του, να πείσει τους διψασμένους για εκδίκηση πολίτες, τους «καψερούς» Έλληνες ότι, σαν άλλος «ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ» θα αλλάξει τη μοίρα της πατρίδας???? Και αν αυτό, ως εκ θαύματος γίνει, αρκεί για να μετατρέψει το θυμό σε συνειδητή εκλογικ