Chère Madame Lagarde,

Δεν γνωρίζω κατά πόσον το βεβαρυμμένο πρόγραμμά σας, σάς έχει επιτρέψει να ασχοληθείτε με την ιστορία τόσο της δικής σας, όσο και της δικής μου χώρας. Ούτε επίσης γνωρίζω αν στα μαθητικά σας χρόνια διδαχθήκατε το παραμικρό σχετικά με τις θηριωδίες της φυλής σας και ιδιαίτερα αυτές που σημειώθηκαν το 279 π.Χ. κατά την κάθοδο των Γαλατών στην Ελλάδα, με στόχο το Μαντείο των....
Δελφών (και τους θησαυρούς του φυσικά).
Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ότι τότε, μια πολυάριθμη στρατιά βαρβάρων υπό την αρχηγία του Βρένου Β΄ και καθ’ οδόν προς τους Δελφούς, εισέβαλλε στην ανυπεράσπιστη Ευρυτανία όπου δεν δίστασε να κάνει επίδειξη της γαλατικής αβρότητας, σφάζοντας γέροντες και νήπια, από τα οποία ήπιαν το αίμα και έφαγαν τις σάρκες!!! Δεν παρέλειψαν επίσης, να φερθούν εξ’ ίσου «γαλατικώς αβρά» και στις γυναίκες, «ικανοποιώντας» τις σεξουαλικά έως θανάτου!...
Αυτά έχουν καταγραφεί στην ιστορία, κυρία Lagarde, και αποτελούν ένα μικρό μόνο δείγμα της φυλής των Γαλατών, που στην πορεία των αιώνων προσπάθησε να ντύσει το πρωτογενές της ένστικτο μέσα σε αμέτρητη ποσότητα ακριβού βελούδου και μεταξιού και να κρύψει τη βαρβαρική της εκφορά στα χρυσοποίκιλτα ανάκτορα των Βερσαλλιών, υπό τον επισφαλή, ως αποδείχθηκε, τίτλο του κόμη … ξέρετε, στις Βερσαλλίες, εκεί όπου η δυσωδία της απλυσιάς καλύφθηκε κάτω από δυνατά αρώματα (εκεί όπου εξακολουθεί να κρύβεται).

Εδώ και δύο χρόνια παρακολουθώ σιωπηλά, ένα ατέλειωτο θέατρο υβριστικών δηλώσεων με στόχο τη χώρα και τη φυλή μου. Μέσα στο πρωτοφανές αυτό μένος έφτασα να κατηγορηθώ ακόμη και ως «φετοφάγος», από έναν συμπατριώτη σας, κάποιον Stephane Guillon, αρθρογράφο της Liberation.
Φαίνεται κυρία Lagarde ότι ο Έλληνας, εκτός από τεμπέλης, απατεώνας, αλκοολικός και ομοφυλόφιλος, όπως παραληρηματικά παρουσιάστηκε από τον αρθρογράφο, αλλά και φοροφυγάς κατ’ εσάς, θα πρέπει επίσης να κατηγορηθεί ακόμη και επειδή καταναλώνει το αρχαιότερο τυρί που γνώρισε η γη, σημείο διατροφικού πολιτισμού, σε μια στιγμή της γήινης ιστορίας όπου οι Γαλάτες δεν είχαν ακόμη «ανακαλυφθεί»… Θα πρέπει λοιπόν να ντρέπομαι επειδή δεν άφησα το παραδοσιακό μου τυρί να μουχλιάσει, ώστε να γίνει “come il faut” στα μάτια ενός σύγχρονου Γαλάτη, μεταφιεσμένου σε «πολιτισμένο».
Ε, λοιπόν όχι, δεν ντρέπομαι, ούτε και φέρω την παραμικρή ενοχή, διότι η δική μου η Φυλή, κυρία Lagarde, είχε πάντα οδηγό Εκείνον που με βέλος φόνευσε την προσωποποίηση της σήψης, τη δράκαινα Πυθώ, γι’ αυτό οι ομοεθνείς μου όπως και εγώ, απεχθανόμαστε τη μούχλα.
Μιλάω για τον Πύθιο Απόλλωνα, τον ηγέτη του Φωτός, εκεί στους Δελφούς, όπου όταν έφτασαν οι ορδές της δικής σας φυλής, συνέβη το αναπάντεχο… Αν δεν γνωρίζετε σε ποιο αναπάντεχο αναφέρομαι, ρωτήστε την ιστορία – την ιστορία που κάνει κύκλο κι επανέρχεται εκεί όπου της αρμόζει…

Ως Ελληνίδα απόγονος διαχρονικών Ηρώων, Φιλοσόφων και Πολεμιστών, διερωτώμαι κατά πόσον είναι δυνατόν να καλυφθούν, τόσο το πρωτογενές ένστικτο, όσο και η βαρβαρική δυσωδία του … όμως η σημερινή παρωδία