"Tίτλοι τέλους" για την ελληνική οικονομία - Αγωνία για την ασφάλεια της χώρας

Όλα δείχνουν ότι τους επόμενους τέσσερις μήνες μέχρι το τέλος του έτους, όλοι θα γίνουμε θεατές του ρέκβιεμ της ελληνικής οικονομίας ή τουλάχιστον αυτό που ξέρουμε όλοι ως «ελληνική οικονομία» από το 2002 και μετά.

Κατά κάποιο τρόπο έρχεται η Νέμεσις για όλους εκείνους που έσπρωξαν τη χώρα, βασικά τις τράπεζες και το τραπεζικό σύστημα με....
παραοικονομία (τότε…) της τάξεως του 60% και σήμερα όχι κάτω από 40% να εισέλθει παντελώς απροετοίμαστη σε έναν στίβο μάχης απίστευτα δύσκολο, ο οποίος στην πορεία αυτών των δέκα χρόνων ισοπέδωσε την όποια εγχώρια βιομηχανία (αφού όλα τα βιομηχανικά προϊόντα ήταν φθηνότερα να εισάγονται από το εξωτερικό) και έδωσε την χαριστική βολή στο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.

Το δυστύχημα είναι ότι οι μεν τράπεζες και τραπεζίτες καταρρέουν (υπάρχει έντονη φημολογία για μεγάλο τραπεζικό όμιλο που μπορεί να έχει εξαιρετικά δυσάρεστες ανακονώσεις οσονούπω), αλλά ουδείς από αυτούς θα κλάψει με τον τρόπο που θα κλάψει ο μέσος Έλληνας.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 επιτάχυναν την καταστροφή, αφήνοντας πίσω ένα κράτος με τεράστια ελλείμματα. Ο τρίτος παράγων που οδηγεί στην ολική πτώχευση της χώρας ήταν οι δαπάνες για την υγεία, στην οποία με την βοήθεια πανίσχυρων κυκλωμάτων, έφτασαν στο κολοσσιαίο νούμερο των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ ανά έτος, περίπου το 20% των ετήσιων εσόδων της χώρας (στοιχεία από την κοινή συνέντευξη του υπουργού Υγείας Α.Λοβέρδου με τον τότε υπουργό Άμυνας Ε.Βενιζέλο)!

Η πρόβλεψη της S&P για επερχόμενη ολική πτώχευση της χώρας μέχρι το τέλος του 2011 δεν προσέθεσε τίποτα παραπάνω σε αυτό που όλοι όσοι δεν είχαν παρωπίδες ήξεραν: Η οικονομία έχει λάβει πορεία μη αναστρέψιμη. Τα μέτρα που λαμβάνονται απλά ανακυκλώνουν και εμβαθύνουν την ύφεση και αυτό δεν το λέμε εμείς, το λένε τα νούμερα.

Με απλή αριθμητική, απλά δεν μπορείς να περιμένεις να εισπράξεις από κάτι που δεν υπάρχει. Όσο για το «κοινό νόμισμα» αυτό θεωρείται πλέον κατ’ελάχιστον «πολυτέλεια» για την Ελλάδα και ίσως καθ’υπερβολή «βαρίδι» στα πόδια μιας οικονομίας που παλεύει να γίνει ανταγωνιστική.

Αλλά η ελληνική οικονομία αυτή την στιγμή δεν υπάρχει ή τουλάχιστον δεν υπάρχει με την έννοια των αγορών. Καθρέπτης όλου αυτού του δράματος το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Έχει «πεθάνει» και δεν ακούει ούτε σε ανακλαστικά «τινάγματα». Πρόβλεψη της αγοράς ότι τα χειρότερα έρχονται. Και μάλιστα έρχονται και πολύ γρήγορα. Σήμερα όλη η Ευρώπη έχει «ανοίξει» καλά, αλλά η Αθήνα έπαυσε να έχει τα χαρακτηριστικά «συγκοινωνούντων δοχείων» με τις ευρωπαϊκές κεφαλαιαγορές.

Σήμερα, νέο ιστορικό υψηλό πάνω από τις 1.600 μ.β. σημειώνει την Πέμπτη το spread του ελληνικού δεκαετούς, καταγράφοντας την 8η διαδοχική μέρα ανόδου, μετά τα προβλήματα που προκάλεσε η συμφωνία Ελλάδας-Φινλανδίας για τις εγγυήσεις, θέτοντας σε κίνδυνο το δεύτερο πακέτο βοήθειας. Νέο ρεκόρ και στις αποδόσεις των διετών ελληνικών ομολόγων στο 43% σήμερα, ενώ μία ανάσα πριν τι