Άλλο “αγράμματος” και άλλο “αμόρφωτος”

Πριν ένα χρόνο περίπου, πήρα ένα δυνατό μάθημα στα σαρανταπέντε μου, από τον πατέρα μου για τη διαφορά του “αγράμματου” από τον “αμόρφωτο”. Εγώ ο θρασύς και ασεβής σε μια από τις συνηθισμένες λογομαχίες μας (οικογενειακό συνήθειο) θέλοντας να του επισημάνω την άγνοιά του σε κάποιο θέμα (ο υπερ-70χρονος ήρωας βιοπαλαιστής μπαμπάς μου έχει βγάλει μόνο την πρώτη Δημοτικού αφού έμεινε από μικρός ορφανός από πατέρα και.....
έπρεπε να δουλεύει στα χωράφια, ενώ αργότερα έγινε σοβατζής στις οικοδομές μέχρι τη σύνταξη) του λέω: “Αφού εσύ είσαι αμόρφωτος, γι’ αυτό και δεν μπορείς να το γνωρίζεις”. Τότε
αυτός “φούντωσε” και “μου έβαλε (με το δίκιο του) τα γυαλιά”:

“Εγώ μπορεί να είμαι αγράμματος, αλλά δεν είμαι αμόρφωτος και δεν μπορείς να με λες έτσι”

Έπαθα σοκ! Έμεινα αποσβολωμένος κάμποση ώρα, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω κάτι σπουδαίο. Ενστικτωδώς κατάλαβα αμέσως ότι είχε δίκιο, αλλά και ότι η ρήση του εκείνη έκρυβε μεγάλη σοφία.
Ναι! Πηγαίνουμε σχολε
Keywords
Τυχαία Θέματα