Ανακύκλωση σκουπιδιών: Η συνειδητή αλληλοκοροϊδία.Το τρίπτυχο της εξαπάτησης

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου

Εδώ και δεκάδες χρόνια η Ελλάδα της παρακμής δεν κολυμπά μόνο στα βαλτόνερα της διαφθοράς αλλά βιώνει ολημερίς και στους κοινωνικούς οχετούς της άφατης υποκρισίας, με πρωταγωνιστές το συμμοριακό κράτος, τη διεφθαρμένη αυτοδιοίκηση και το....
φαύλο λαό σ' ό,τι αφορά τη διαχείριση των σκουπιδιών.
Όλοι αυτοί οι... κοινωνικοί εταίροι γνωρίζουν πολύ καλά εδώ και χρόνια ότι το πρόβλημα της ανακύκλωσης των σκουπιδιών δεν πρόκειται να βρει λύση με τα δεδομένα αυτών των χρόνων. Το επικαλούνται όμως και υποτίθεται ότι ασχολούνται μ' αυτό, γνωρίζοντας ότι αλληλοκο­ροϊδεύονται, όπως και σε άλλο κοινωνικά προβλήματα.
Έρχομαι στο θέμα της επίπεδης αλληλοεξαπάτησης: Πρώτος και καλύτερος απατεών το κράτος, το νεοελληνικό κράτος, το οποίο, για λόγους κομματικής πελατείας και πολιτικής επιρροής, δεν έστερξε στη συγκρότηση μιας αληθινής και αποτελεσματικής αυτοδιοίκησης.
Πέραν όλων των άλλων εφάρμοσε τον πνιγερό εναγκαλισμό των τοπικών αρχόντων από τους κομματικούς μηχανισμούς της κάθε εξουσίας, η οποία ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος των ΟΤΑ.
Εσκεμμένως, λοιπόν, το κράτος εξαπατά εαυτό και την κοινωνία διακηρύσσοντας τη δημιουργία ισχυρής αυτοδιοίκησης. Με τα δεδομένα αυτά, το δεύτερο επίπεδο, η τοπική αυτοδιοίκηση παραλαμβάνει τη σκυτάλη της πραγμάτωσης του κοινωνικού της ρόλου και στον τομέα των σκουπιδιών. Εδώ το πρόβλημα της ανακύκλωσης γίνεται πολύ σύνθετο έχοντας πολλές εκφάνσεις.
Το πρώτο πρακτικό πρόβλημα που ανακύπτει είναι ο αριθμός των κάδων και η χωροθέτησή τους μέσα στους δήμους. Όλα αυτά τα χρόνια, όλοι οι φορείς της αυτοδιοίκησης γνώριζαν και γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι διατιθέμενοι "μπλε κάδοι είναι προδήλως ανεπαρκείς. Συνεπώς, όταν οι δήμαρχοι διακηρύσσουν την αναγκαιότητα της ανακύκλωσης έχουν πλήρη συνείδηση ότι αυτή δεν γίνεται. Απλά την αναφέρουν. Κοροϊδεύοντας το Κράτος και τον λαό, που δέχονται σιωπηρά την απάτη.
Γνωρίζουν πολύ καλά οι δήμαρχοι ότι τα τεχνικά μέσα που διαθέτουν για τη συλλογή των σκουπιδιών δεν επαρκούν. Δεν διαθέτουν τα κατάλληλα αυτοκίνητα συλλογής και γι' αυτό οι κάδοι -πράσινοι και μπλε- ρίχνονται στις ίδιες χοάνες χωρίς διάκριση.
Πιο πέρα, η ανεπάρκεια των κάδων διαπαιδαγώγησε έτσι τους δημότες -πολίτες έστω να μην κάνουν στο σπίτι τους την απαραίτητη πρώτη επιλογή. Γνωρίζουν οι δημότες ότι όταν θα βγουν στη γωνία να εναποθέσουν τα σκουπίδια τους οι πράσινοι κάδοι είναι υπερφορ­τωμένοι και αναγκάζονται να τα εναποθέτουν στον μπλε, χωρίς φυσικά να έχουν προβεί στο χωρισμό των σκουπιδιών.
Το γεγονός αυτό το γνωρίζουν όλοι οι δήμαρχοι και όλοι οι δημοτικοί υπάλληλοι που είναι οι πιο αρμόδιοι να προτείνουν πρακτικές λύσεις.
Όμως, παρ' όλα αυτά, λειτουργεί η σιωπηρή συνενοχή και σιωπή αυτοδιοίκησης και δημοτών, οι οποίοι γνωρίζουν ότι η ανακύκλωση είναι απάτη, για τους λόγους που σημειώθηκαν.
Αυτή είναι η εμπειρία του γράφοντος από το κέντρο της Αθήνας (Μπεν