ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΠΑΣΟΚΟΥ "ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ",ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ!

Κύριε Βενιζέλο
Γεννήθηκα πριν από 49 χρόνια,σε ένα μικρό αλλά ιστορικό χωριό της Νάξου,την Απείρανθο,από δύο φτωχούς,αλλά ταυτόχρονα τίμιους και Δημοκρατικούς ανθρώπους.
Από μικρό παιδί μεγάλωνα μαθαίνοντας να έχω πίστη στις αρχές της Δημοκρατίας,της Ισότητας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας!
Ήταν φυσικό και αναμενόμενο με την ενηλικίωσή μου να δεχτώ τα μηνύματα και τα.....
οράματα,του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου,και να ενταχτώ στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.
Για πολλά χρόνια αγωνίστηκα πιστός στις αρχές της Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη,χωρίς ιδιοτέλεια και με μοναδικό οδηγό στο δρόμο μου,την ιδεολογία και τα τρελά ονειρά μου.
Μαζί μου σε αυτό το δρόμο,χιλιάδες συνομήλικοί μου και το μεγαλύτερο μέρος του λαού μας,πάλεψε,ονειρεύτηκε,έκλαψε,πίστεψε,αγωνίστηκε.
Όταν ο Αντρέας έδωσε την διακυβέρνηση της χώρας μας,στον Κώστα Σημίτη,κάτι ράγισε στις ψυχές όλων μας.
Καταλάβαμε πως στρίβαμε ,χωρίς μάλιστα να ανάψουμε φλας.
Καταλάβαμε πως το σύστημα είχε βρει έναν όμορφο τρόπο,να ταυτοποιήσει στα μυαλά του κόσμου τις έννοιες και τις αξίες.
Ο Λογιστής της διπλανής πόρτας(δεν έχω τίποτα με τους λογιστές) ,ισοπέδωσε την δεξιά με την αριστερά,το σοσιαλισμό με το φιλελευθερισμό,το αρνούμαι και αγωνίζομαι με το ευχαριστώ δώσε και άλλο.
Το σοκ που δεχτήκαμε ήταν απίστευτο και πολύ μα πολύ επώδυνο.
Φατρίες απρόσωπων χτεσινών κομίσάριων,που κανένας δεν ήξερε από που ήρθαν,κατέλαβαν τον κομματικό και τον κυβερνητικό μηχανισμό,και τα όνειρα και τα οράματα,όχι απλά ξεθώριασαν,αλλά αποτέλεσαν πια σημείο και αιτία περίγελου και χαρακτηριστικό Γραφικότητας.
Και όμως κύριε Βενιζέλο αντέξαμε και τότε.
Αντέξαμε και όταν η λαίλαπα του Κωστάκη και των κουμπάρων του,χτύπησε αδυσώπητα και καταστροφικά την Ελλάδα,ξαναξεγελαστήκαμε(ίσως γιατί μέσα στις ψυχές μας δια τηρούσαμε την ελπίδα,πως δεν χάσαμε τσάμπα τα καλύτερα νεανικά μας χρόνια,κυνηγώντας χίμαιρες και ουτοπίες),ξανασυσπηρωθήκαμε και ξαναδώσαμε τη μάχη,όπως μόνο εμείς ξέραμε.
Και όταν "το λεφτά υπάρχουν"του Γιωργάκη μας ξανάφερε στη κυβέρνηση,πιστέψαμε πως κάτι θα αλλάξει.
Αχ γιατί άραγε να είμαστε τόσο ρομαντικοί και να αρνούμαστε να δεχτούμε τη σκληρή πραγματικότητα.
Και φυσικά μετά ήρθε το Μνημόνιο.
Ξεκίνησε από την εσχατιά της Ελλάδας μας,από το πανέμορφο ακριτικό Καστελόριζο,και οδηγεί δυστυχώς με τη συμμετοχή τη δικιά σας(λέω σας,γιατί δεν είμαστε πια μαζί κύριε Βενιζέλο),την Ελλάδα στα έσχατα σημεία απάνθρωπης διαβίωσης.
Μια λαίλαπα,μια απίστευτη καταδίκη,υπογεγραμμένη από υποτίθεται Δημοκράτες,που αφαιρεί από τα παιδιά μας το καθημερινό τους γάλα,από τους γονείς μας την απλή ευκαιρία να πάρουν ένα δωράκι στα εγγονάκια τους,και από εμάς τους ίδιους την δυνατότητα και την όρεξη απλά να ΟΝΕΙΡΕΥΤΟΥΜΕ.
Αρχές και κατακτήσεις χρόνων,που ποτίστηκαν και γιγαντώθηκαν,με πολύ αίμα και ιδρώτα,καταστρέφονται σε λίγες μέρες ,και δίνονται αντιπαροχή και υποθήκη στις ορέξεις των ΑΓΟΡΩΝ!
Ποιες είναι αυτές οι αγορές κύριε Βενιζέλο?
Τι