ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ

Η φράση ειπώθηκε από μια πολύ έμπειρη γυναίκα. «Τρελός» βέβαια ξέρουμε όλοι ποιος είναι, το μάθαμε πια. Είναι η ελίτ. Είναι ο εκπρόσωπος της τάξης αυτής που νομίζει πως αποτελεί ξεχωριστό, ανώτερο είδος κι όλοι εμείς είμαστε οι σφετεριστές του πλανήτη, οι παρεπίδημοι, τα μιάσματα.

Γιατί αυτή η σοφή γυναίκα λέει τους κουστουμαρισμένους τραπεζοαλήτες τρελούς; Μήπως δεν....
έχουν πτυχία; Δεν έχουν ικανότητες, προσόντα, ατσάλινη θέληση και μεγάλη εργατικότητα; Δεν είναι οι νικητές σε αυτήν τη ζούγκλα που λέγεται ζωή και ελεύθερη οικονομία; Εμείς είμαστε αποτυχημένοι και ζηλιάρηδες. Αυτοί είναι πετυχημένοι. Τέλος.

Τους έχω κάτι νέα. Η αλήθεια είναι πως στη δύσκολη ζούγκλα που έχουν ετοιμάσει, νικητές είμαστε πάντα εμείς, οι παρακατιανοί. Γιατί; Πολύ απλό. Γιατί εμείς ζούμε μέσα στην πραγματική ζωή. Έχουμε δουλειές που τις χάνουμε και παρ’ όλα αυτά ζούμε. Έχουμε παιδιά να μεγαλώσουμε και τα σπουδάζουμε κιόλας και τα κάνουμε επιστήμονες. Δεν έχουμε ούτε τρεις κι εξήντα στην τσέπη και παρ’ όλα αυτά βγάζουμε το μήνα. Μη γελιόμαστε. Ο καλύτερός τους, ο Παπαδήμος ας πούμε, ούτε δυο ώρες δεν αντέχει να ζήσει με τις συνθήκες που εμείς όχι μόνο ζούμε, αλλά προοδεύουμε κιόλας. Με όλες τις κακουχίες. Με όλες τις τρικλοποδιές. Με όλες τις ύπουλες γενοκτονίες. Ζούμε και προοδεύουμε. Η ελίτ από την άλλη είναι σαπάκι θερμοκηπίου. Ποτέ κανένας τους δεν βγήκε να ανταγωνιστεί στα ίσια σε έναν διαγωνισμό, δεν έδωσε ένα βιογραφικό και να περιμένει να αξιολογηθούν τα προσόντα του. Ο γόνος αυτής της εξαχρειωμένης ευγονικής μεγάλωσε μέσα στην αποχαυνωτική ασφάλεια. Ξέρει ότι αύριο ο μπαμπάς του θα του εξασφαλίσει τα ψεύτικα πτυχία και τα διδακτορικά της πλάκας, θα του εξασφαλίσει θέσεις που δεν τις αξίζει και τελικά θα εξασφαλίσει μέχρι σκασμού τα προς το ζην. Φαμίλιες πραγματικών επικυρίαρχων και φτηνά ντόπια κακέκτυπά τους ζούνε στις επαύλεις που αντί για δέντρα φυτρώνουν κάμερες ασφαλείας. Σε περίκλειστα τείχη κοιμούνται και ονειρεύονται πως είναι δυνατοί, ατρόμητοι πολεμιστές, αετοί που λιώνουν τα σκουλήκια. Εμάς όλους δηλαδή. Κάθε φορά που κάποιος από αυτούς τους γελοίους βρέθηκε χωρίς την προστατευτική ασπίδα του μπαμπά του αποδείχτηκε η βλακεία του σε όλο της το μεγαλείο. Πρόσφατο παράδειγμα από την πολιτική ζωή του τόπου που δεν μπορεί να βάλει σε σειρά πέντε λέξεις, σε καμία όμως γλώσσα, κρίθηκε ικανός να αποφοιτήσει από το περίοπτο Χάρβαρντ. Έχει ενδιαφέρον να μάθουμε κάποτε πόσες πτέρυγες χρειάστηκε να δωρίσει ο Πατέρας του Πρωθυπουργού στο πανεπιστήμιου του Χάρβαρντ για να του αγοράσει το πτυχίο. Κανονικά θα του το έδιναν δωρεάν, γιατί είναι απαραίτητο να έχει ένα κουρελόχαρτο ο ιθαγενής της ελίτ. Ο συγκεκριμένος όμως πρέπει να πλήρωσε κιόλας ως ειδική περίπτωση βλακός.

Η βιολογία μας μαθαίνει πως όταν περιορίζεται η γενετική δεξαμενή ενός είδους αυτό παρακμάζει, εκφυλίζεται και εμφανίζει μεγάλα ποσοστά παθογένειας. Η διαπίστωση πως ο επικυρίαρχος είναι τρελός ίσως να μην είναι μόνο σχήμα λόγου. Μπορεί όντως να έχο