ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Αλ. Παπαρήγα: Όλα αυτά που ακούμε αυτές τις μέρες περί της διάσωσης της οικονομίας της Ευρωζώνης και περί της διάσωσης της παγκόσμιας οικονομίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια νέα καταιγίδα εναντίον των λαών - καταιγίδα φοβερή – και θα λέγαμε με απρόβλεπτες και προβλεπόμενες συνέπειες τα επόμενα χρόνια.

Δεν είναι ανάξιοι οι ηγέτες της ΕΕ, όπως ακούμε, δεν υπολείπονται των προηγούμενων, ούτε τα πράγματα περιπλέχτηκαν περισσότερο γιατί οι ηγέτες της ευρωζώνης βρίσκονται σε διακοπές. Αυτό που αποδεικνύεται είναι αυτό που εδώ και πολλά χρόνια λέει το ΚΚΕ και....
το επανέλαβε ακόμα πιο σταθερά με την έναρξη της κρίσης, ότι δεν υπάρχει αποτελεσματικό διαχειριστικό φάρμακο για την κρίση του καπιταλισμού. Και οι σοσιαλδημοκράτες και οι φιλελεύθεροι και οι δημοκράτες των ΗΠΑ και οι ρεπουμπλικάνοι μπορεί να έχουν παραλλαγές διαχείρισης, το αποτέλεσμα όμως δεν πρόκειται να είναι αυτό που είχαμε πριν, στις αρχές της δεκαετίας του ’70, όπου ο καπιταλισμός κατάφερνε να ξεπερνάει την κρίση του και να περνάει σε ανάπτυξη με ρυθμούς μεγαλύτερους από αυτούς που είχε πριν την κρίση. Δεν υπάρχει γιατρειά για το καπιταλιστικό σύστημα.

Αυτό που παρατηρούμε σήμερα δεν είναι οι ανάξιοι και απαθείς ηγέτες, αλλά ένας αμείλικτος πόλεμος μεταξύ τους, για το ποιο κράτος θα έχει τις μικρότερες απώλειες και για το ποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα έχουν τις μεγαλύτερες απώλειες.

Αποδείχθηκε επίσης ότι ήταν κυριολεκτικά φληναφήματα αυτά που ακούγαμε και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ότι υπάρχουν οίκοι αξιολόγησης φιλοαμερικανοί, κατά των ευρωπαίων. Όπως βλέπετε αυτοί οι οίκοι αξιολόγησης δεν είναι τίποτε άλλο παρά συνασπισμένοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι ενδιαφέρονται να διατηρήσουν την κερδοφορία τους και δεν έχουν ούτε αμερικάνικη στενά ιδεολογία, ούτε ευρωπαϊκή.

Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται είναι το εξής: Ο ελληνικός λαός, οι λαοί της Ευρώπης και γιατί όχι οι λαοί όλου του κόσμου, θα κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια ή με μια απλή διαμαρτυρία ή με τυφλά ξεσπάσματα και θα παρακολουθούν τους ιμπεριαλιστές να τσακώνονται μεταξύ τους – συμφιλιωμένοι βεβαίως εναντίον των λαών – για το πώς θα διαχειριστούν την κρίση; Θα κάνουν δικό τους σύνθημα οι λαοί τη διάσωση της καπιταλιστικής οικονομίας και ιδιαίτερα του καπιταλιστικού πολιτικού συστήματος ή χειραφετημένοι και ριζικά αντίθετοι από το αστικό πολιτικό σύστημα θα αξιοποιήσουν τις τρύπες και τις αδυναμίες που έχει αυτό προκειμένου να κάνουν μια μεγάλη επέλαση και να υλοποιήσουν αυτό που η ζωή απαιτεί: Η δεύτερη δεκαετία και η τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα να γίνουν δεκαετίες κοινωνικών εξεγέρσεων, κοινωνικών επαναστάσεων. Όχι τυφλά ξεσπάσματα. Οι λαοί καλούνται και ο ελληνικός λαός βεβαίως που εμείς εδώ έχουμε ευθύνη, να επιδείξει την υπέρτατη αντοχή, τη διάθεση για θυσία που αυτά όμως θα βρίσκονται πάνω στη λεωφόρο που οδηγεί στην εργατική, στη λαϊκή εξουσία.

Επομένως αυτό που πρέπει να γίνει σήμερα είναι, στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη, να παρεμπ