Είμαστε μπανανία -προτεκτοράτο! Όλες οι αποφάσεις παίρνονται απ' έξω!

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ 
(Ηθοποιός, Βουλευτής Επικρατείας του Κ.Κ.Ε.)

«Δεν καταλαβαίνουμε τι μας γίνεται!»
«Ο κόσμος δείχνει απίστευτη ανοχή στα σκανδαλοθηρικά εγκλήματα των κυβερνήσεων. Ο ραγιαδισμός του υποτακτικού απέναντι σε Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ.!»
«Δεν ανατρέπεις έτσι καταστάσεις. Δεν είναι Αγανακτισμένος από μόδα. Είσαι συνειδητά και κατεβαίνεις με πρόγραμμα, με οργάνωση!»
«Αν δεν μάθουμε την αλήθεια της ιστορίας χαθήκαμε»

Κύριε Καζάκο, η αλήθεια είναι ότι έχετε βρεθεί παντού. Έχετε βρεθεί στις πιο μεγάλες μέρες της....
Ιστορίας, παρόν και αξιόμαχος, είτε από την πλευρά της Υποκριτικής Τέχνης, την οποία υπηρετείτε, είτε από την πλευρά των Αγώνων. Είστε Βουλευτής Επικρατείας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, κάτι που σημαίνει ότι πέρα από ενεργός πολίτης, είστε και ενεργός πολιτικός.
-Η δουλειά μας είναι τόσο πολύ συνδεδεμένη με την πολιτική. Η τέχνη είναι πολιτική πράξη, είναι κατεξοχήν πολιτική πράξη.
-Δεν το υποστηρίζουν αυτό πολλοί συνάδελφοί σας, και δεν το είδα να το υποστηρίζουν, τουλάχιστον σε σχέση με τα όσα γίνονται στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα…
-Καταστάσεις σαν τη σημερινή αποδεικνύουν αυτά που είναι αυτονόητα, αλλά δύσκολα φτάνουν στον κόσμο. Η Τέχνη είναι η πραγματικότητα και κάνει τον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα την οποία ζει. Και το καταφέρνει αυτό μέσω της Τέχνης, μέσω της Παιδείας, μέσω όλων των πνευματικών του δραστηριοτήτων, γιατί όλα αυτά, όπως και οι Επιστήμες, εκεί συντείνουν, δηλαδή στο να καταλάβουμε μέσα σε ποιο κόσμο ζούμε, ποια είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε. Και αυτό, όχι χάριν παιδείας, αλλά με απώτερο σκοπό να καταφέρεις να καθορίσεις τη θέση σου μέσα σε αυτή την πραγματικότητα. Όταν δεν την ξέρεις, τότε δεν μπορείς να πάρεις θέση στα πράγματα. Θα είσαι άθυρμα. Σε παίρνει ο αέρας από’δω κι από κει, όπου φυσάει ο άνεμος πας κι εσύ. Κατ’ αυτή την έννοια, είναι εντελώς πολιτική πράξη οτιδήποτε κάνει ο πολίτης.
-Η ταινία «Το μπλόκο» του Άδωνη Κύρου αναφέρεται στο γεγονός του μπλόκου της Κοκκινιάς κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής το 1944, και εσείς πρωταγωνιστήσατε σ’ αυτή. Από πότε είχατε να δείτε την ταινία και πως αισθανθήκατε τώρα, που ξαναπροβάλλεται στους κινηματογράφους;
-Είχα να τη δω από το 1965, από τότε που γυρίστηκε. Δεν υπάρχει σε DVD, ούτε έχει παιχτεί στην τηλεόραση, οπότε ήταν ευχής έργον που η New Star και ο Βελισσάριος Κοσσιβάκης την επανέκδοσαν. Βρέθηκα, μάλιστα, στην πρώτη προβολή της επανέκδοσης της ταινίας την περασμένη εβδομάδα στην Κοκκινιά, όπου προβλήθηκε ακριβώς πάνω στον τοίχο στον οποίο οι Γερμανοί κατακτητές τουφέκισαν ένα μεγάλο αριθμό άμαχων Ελλήνων. Μαζί, μάλιστα, με κάποιους από αυτούς που είχαν ζήσει τα πραγματικά γεγονότα. Εκεί, συγκινήθηκα πάρα πολύ. Η ταινία είναι μια πάρα πολύ καθαρή και τίμια δουλειά. Έχει μπει στο βάθος αυτού του περιστατικού. Κάτι που συνήθως το αποφεύγουμε. Δυστυχώς, ο κινηματογράφος μας δεν ασχολήθηκε με την ιστορία αυτών των δεκαετιών, του 1940