ΕΚΛΟΓΕΣ 2012 Τι να ψηφίσουμε; Πώς να ψηφίσουμε;

Γράφει ο Σωτήρης Τσιλίκας
Ας ψηφίσουμε με κριτική. Αποφασιστικά, με γνώση, διάκριση και ηθική.

Στο πολίτευμα Άμεση Δημοκρατία, ο πολίτης έχει τον λόγο και μάλιστα τον Πρώτο Λόγο. Μπορεί και χρειάζεται να μιλάει ελεύθερα, εκφράζοντας απόψεις και ελέγχοντας αυτούς που επελέγησαν ή θα επιλέξει, να κυβερνούν. Στην Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, η Κυβέρνηση και οι αντιπρόσωποι του λαού οι Βουλευτές, επιλαμβάνονται για λογαριασμό του, συνολικά, διασυνδετικά και....
επί μέρους, τα θέματα ζωής του τόπου και των ανθρώπων του. Εθνικά, Άμυνα-προστασία, Παιδεία, Υγεία, Δικαιοσύνη, Ανάπτυξη, Οικονομία, Εξωτερικές σχέσεις κλπ
Στη ζωντανή πραγματικότητα της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, ο πολίτης πρακτικά άμεσα έχει και εκφράζει τον λόγο μόνο κατά τις εκλογές. Στα μεσοδιαστήματα, ο λόγος του δεν εκφράζεται σαν αποφασιστικά ρυθμιστική θέση, αλλά σαν αντίδραση (που την λαμβάνουν υπ΄ όψιν οι κυβερνώντες), με τη μορφή διαδηλώσεων και απεργιών, με ότι και αν σημαίνει και συνεπάγεται αυτό.
Να τονίσουμε εδώ το σημαντικό ρόλο που παίζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που είναι ισχυροί διαμορφωτές της κοινής γνώμης.

ΕΚΛΟΓΕΣ = Από τα υποψήφια κόμματα και τους υποψήφιους Βουλευτές, με βάση το τι μας συμφέρει, κρίνοντας, θα επιλέξουμε κόμμα και Βουλευτές.
Τι σημαίνει όμως, το: Τι με συμφέρει; Εδώ έρχεται αναγκαστικά στο προσκήνιο το Σημείο Αναφοράς, που ότι και αν κάνουμε, βλέπουμε άν είναι σύντονο με αυτό και έτσι επιλέγουμε.
Με άλλα λόγια, το Σημείο Αναφοράς, είναι κάτι σαν προσωπική Λυδία λίθος, είναι σαν η πυξίδα, που μας οδηγεί στη ζωή. Σημείο Αναφοράς μπορεί να είναι: Ο άνθρωπος (Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος), τα ιδεώδη για μια Κοινωνία, μια Ιδεολογία, ο τομαρισμός, μια Οργάνωση, το χρήμα κλπ.
Αν οι ψηφοφόροι έχουν ως σημείο αναφοράς τον άνθρωπο και τα ανθρώπινα ιδεώδη, θα επιλέξουν το Α ή το Β κόμμα και θα έχουμε κυβέρνηση (εξουσία) που θα νοιάζεται για την Κοινωνία και τον άνθρωπο.
Αν έχουν ως σημείο αναφοράς τον τομαρισμό και το χρήμα, θα επιλέξουν το Γ ή το Δ κόμμα και ως αποτέλεσμα θα έχουμε κυβερνήσεις (εξουσία) λαμογιών.

Η εξουσία αποτελεί αφοριστικά, τον πάροχο προστασίας και ταυτόχρονα ισχυρό παράγοντα καταπίεσης πάνω στην Κοινωνία και τα άτομα, είτε υπάρχει είτε όχι, ταξική συνείδηση.
Για να εξασφαλισθεί η ελευθερία σε ένα μοντέλο ιδεατής Δημοκρατικής κοινωνίας και σε σχέσεις που να χαρακτηρίζονται από ισοτιμία, παραχωρείται από το άτομο, μέρος της ελευθερίας, σε θεσμισμένες, αλλά αυστηρά ελεγχόμενες (από τους πολίτες) εξουσίες.
Η εξουσία είναι καλή, εφ΄ όσον είναι θεσμός, που σέβεται δίκαιους νόμους στη ζωντανή πραγματικότητα, με ηθική και θετικό κοινωνικό αντίκρυσμα. Επί πλέον επιζητεί τον έλεγχο, από τους πολίτες, μέσω οργάνων της Πολιτείας. Η εξουσία αυτή, υπάρχει και δρά ισότιμα, για όλες τις κοινωνικές τάξεις, στη ζωντανή Δημοκρατία, που τότε είναι υγειής. Άλλοτε όμως πάσχει, λόγω εμφάνισης στάσης ανισοτιμίας πρ