Γιατί η κυβέρνηση εμπαίζει τους στρατιωτικούς

Άρθρο του Α.ΤσουκαράκηΑντισυνταγματάρχης (ΣΔΓ)Πρόεδρος Συνδέσμου Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων
Είναι αδιαμφισβήτητα παραδεκτό, και αναμφίβολα αποδεκτή από την Ελληνική κοινωνία η κοινωνική προσφορά των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
«Οι Ένοπλες Δυνάμεις, εκτός του κύριου επιχειρησιακού έργου τους, προσφέρουν επιπλέον και.....
κοινωνικό έργο με σκοπό τη στενότερη σύνδεσή τους με την κοινωνία, μέσα από την ανάπτυξη πρωτοβουλιών για τη στήριξη προγραμμάτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη συνδρομή σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών», αναγράφει το site του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. Και συνεχίζει: «Για το σκοπό αυτό, προσωπικό και μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων διατίθενται, συμβάλλοντας στην ολοκλήρωση αποστολών ανθρωπιστικής βοήθειας, στην κατασκευή μικρών τεχνικών έργων, στην πρόληψη και καταστολή δασικών πυρκαγιών, στην αναδάσωση, στη διάθεση εξειδικευμένου τεχνικού και επιστημονικού προσωπικού, σε επιπρόσθετη υγειονομική υποστήριξη σε ακριτικές και άλλες περιοχές, στην έρευνα και διάσωση και γενικότερα σε υποστήριξη Διοικητικής Μέριμνας».

Η Ελληνική κοινωνία έχει καταγράψει στη συνείδησή της την αγόγγυστη προσφορά των Ελλήνων στρατιωτικών – γιατί άνθρωποι βρίσκονται πίσω από την προσφορά αυτή – όπου και όταν τους ζητήθηκε να συνδράμουν, εκεί που άλλοι μηχανισμοί αδυνατούσαν ή δήλωναν αναρμοδιότητα. Αλλά, και το έμφυτο αίσθημα αλληλεγγύης του Έλληνα στρατιωτικού, ως Έλληνα πολίτη, είναι αυτό που ενδυνάμωσε, ενδυναμώνει και θα ενδυναμώνει τη θέληση για υπέρβαση του δύσκολου και του ακατόρθωτου, και την προσφορά του στο κοινωνικό καλό και σύνολο. Η ιστορία έχει καταγράψει την πίστη του Έλληνα στρατιωτικού σε στέρεα ιδανικά και αξίες, οι οποίες στον τόπο και στο χρόνο που χρειάζεται εμψυχώνουν, συσπειρώνουν, ενδυναμώνουν και βοηθούν να ξεπεραστούν τα όποια ανυπέρβλητα κωλύματα και εμπόδια, από όπου και εάν προέρχονται.

Ωστόσο, αν και η κοινωνία φαίνεται να δείχνει διαχρονική εμπιστοσύνη προς τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και το έμψυχο ανθρώπινο δυναμικό της, κομμάτι της οποίας είναι, δε διαφαίνεται να συμβαίνει το ίδιο από την Πολιτεία προς τους Έλληνες στρατιωτικούς, η οποία προσπαθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα, νομιμοφανώς, να τους απαξιώσει, να καταρρακώσει το ηθικό τους και να δοκιμάσει τις αντοχές τους.

Ας θυμηθούμε ότι πρώτοι οι Έλληνες στρατιωτικοί υπέστησαν (ως πειραματόζωα) σημαντική μείωση στο εισόδημά τους, χωρίς αντίδραση και επιχειρηματολογική αντίκρουση, καθόσον κάτι τέτοιο τους είπαν ότι δεν τους αρμόζει, αλλά και δεν συνέβη, τουλάχιστον, από τα πρόσωπα τα οποία, θεσμικά, θα έπρεπε να το πράξουν ή γιατί αυτά δεν υπάρχουν ή γιατί, πολύ απλά, δεν το επιθυμούσαν.

Αν και πολλάκις ο Σύνδεσμος Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων (www.sysmed.gr ) έχει διαλαλήσει ότι το εισόδημα των Ελλήνων στρατιωτικών βασίζεται σε επιδοματική πολιτική και δεν θα πρέπει οι Έλληνες στρατιωτικοί να αντιμετωπίζονται με αυτό τον τρόπο, δεν εισακούστηκε.<