Γομάρια…

Γράφει: ο Λεωνίδας Μαρτέλος

Μες σ’ ένα στάβλο που ‘χε κάμποσα ….γομάρια που όπου βοσκούσανε, βρώμικα άφηναν χνάρια
και δεν πλησίαζε εκεί άλλο …ζώο η …«δυσωδία» κράταγε τον τόπο …σώο!

Μ’ αυτό το κόλπο, βοσκοτόπους στην καβάντζα έβαζαν, σ’ όποια βλάστηση, στα γύρω ράντζα…

Έτρωγαν, γκάριζαν γεννούσανε με φούρια στη …«χλόη» πρόσβαση, είχανε μόνο γαϊδούρια
Γενιά-γενιά αυτό το …«ένστικτο» περνούσε κι ο γαϊδουρο-βοσκότοπος τους...
άλλους απωθούσε!

Μ’ αυτό το κόλπο, βοσκοτόπους στην καβάντζα έβαζαν, σ’ όποια βλάστηση, στα γύρω ράντζα…

Μια μέρα κλάματα με πιάσανε και γέλια κάτω κατέβασα Διαθήκες, κι Ευαγγέλια και …Όρκο έδωσα στον Πέτρο και στον Παύλο κι έγινα γάιδαρος και ‘γω σ’ αυτόν τον …στάβλο!!Εδώ θα πεις δημόσια την γνώμη σου____ Ο σιωπών δοκεί συναινείν[email protected]


Keywords
Τυχαία Θέματα