Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΥΤΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΟΥ ΒΑΘΥΝΟΟΥ «ΔΙΑ» ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΑΧΤΙΝΑΜΕΔΩΝ.

Ο βαθυνοος Ζευς, των θεων βασιλεων βασιλευς, εθεσεν ως δευτερη αυτοδε- σμευση στον εαυτον του, αυτο που απεκληθει «Θεμις». Η Θεογονια του Ησιοδου (στιχος 16) αποκαλει την Θεμιδα «αιδοιην», δηλαδη ντροπαλη, τρυφερη, σεβασμια. Γι’ αυτην επισης λεγει (στιχοι 901-906) : «Δευτερον ηγαγετο λιπαρην Θεμιν, η τεκεν Ωρας Ευνομιην τε Δικην και Ειρηνην τεθαλυιαν αι εργ’ ωρευουσι καταθνητοισι βροντοισι, Μοιρας θ’ ης πλειστην τιμην πορε μητιετα Ζευς Κλωθω τε Λαχεσιν τε και Ατροπον, αι τε διδουσι θνητοις ανθρωποισιν εχειν αγαθον τε κακον τε = Δευτερη δεσμευση η λαμπουσα εκ του φωτος αυτης Θεμις. Αυτη εγεννησε τις μεριμνουσες για τον ανθρωπο Ωρες (οπως η μητερα γη φροντιζει τον ανθρωπο καθ’ ολη την διαρκεια του ετους, των...
μηνων, της ημερας και της νυκτος) την δυναμη την συγκρατουσα τους ανθρωπους στο κοινον συμφερον, που εκ του φωτος, του νεμω, πηγαζει και επιτρεπει να ανθοφορη η Ειρηνη. Αυτες επιβλεπουν, φροντιζουν, τα εργα των θνητων ανθρωπων. Και ακομη τις Μοιρες : την Κλωθω, διοτι, οπως αυτη γνεθει κατασκευαζουσα το ενδυμα του σωματος, ετσι και ο ανθρωπος γνεθει δια των πραξεων του τα συμβαινοντα και τα μελλοντα να συμβουν στην ζωη του (ο ανθρωπος ειναι υπευθυνος της μοιρας του), την Λαχεσι (δηλαδη ο ανθρωπος πρεπει να λαγχανη, να λαμβανη ως μεριδιο το ορισθεν σ’ αυτον υπο των θεων ‘η εν ισοτιμια δια του κληρου των θνητων ανθρωπων), την Ατροπον (δηλαδη τους αμετατρεπτους φυσικους νομους ο ανθρωπος μπορει να καταπολεμη, αλλα δεν ειναι ποτε βεβαιον οτι θα καταφερη να τους αποτρεπη : αυτα τα ατροπα ανηκουν στην ανθρωπινη μοιρα). Σ’ αυτες παλι τις τρεις, τις οποιες ο Ζευς ο βαθυνοος εδεχθη ως αναποτρεπτες καταστασεις, διοτι οφειλονται σ’ αυτην την φυση του ανθρωπου και στις εξ ισου φυσικες αδυναμιες του, απεδωσε μεγαλες τιμες, οσες θα αποδιδη ο ανθρωπος προς την αγνωστη αιτια της δημιουργιας. Αυτες ειναι που διδουν στους θνητους ανθρωπους τα αγαθα και τα κακα».
Αυτο λοιπον που παρα τους ουρανιους θεους της ελληνικης αρχαιοτητας ωνομαζονταν «Θεμις» παρα τους χθονιους «Δικη» και παρα τους πολιτισμενους πολιτες «Νομος», δεν υπαρχει στο σημερινο και μεχρι το κοκκαλο διαβρωμενο και γι’αυτο τελειως αχρηστο κρατιδιο της Ρωμηοσυνης. Η σημερινη και διαβρωμενη δικαιοσυνη των κομματικων επεμβασεων ειναι η κυρια και αποκλειστικη υπευθυνη για οσα δεινα μαστιζουν την ελληνικη κοινωνια.

Δεν εχει καμια βουληση να επιβαλλη την «Νεμεσι» σ’ αυτους που δεν νοιαζονται για το γενικο συμφερον, αλλα μονο για τα δικα τους «ανομα συμφεροντα», την «Δικην» στους αντροπιαστους που κυκλοφορουν με θρασυτητα και καμαρι σ’ολα τα επιπεδα του κοινωνικου γιγνεσθαι, και μαλιστα πολλες φορες σαν ταγοι πνευματικοι, ενω ειναι ανοητοι και μηδενικοι τετοιοι.

Η «καθαρση» δεν αφορα μονο την παραβιαση των κειμενων νομων, αφορα και την αντικατασταση του παρα-λογου δια του λογικου. Τον σημαντικο αυτο ρολο για την εισοδο της λογικης στον κοινωνικο βιο των Ρωμηων δεν θα μπορεσει να τον ξεκινηση η οποιαδηποτε κυβερνηση απο τα κομματα των Μνημονιων που στηριζουν σημερα την πραξι