Ο Λένιν για την Ενωμένη Ευρώπη

Οι απολογητές του καπιταλισμού πολλαπλασιάζουν, σήμερα, τις ηθικές τους αναθυμιάσεις εναντίον του μαρξισμού. Δεν είναι τυχαίο. Η μαρξιστική σκέψη ανέλυσε λεπτομερώς τον καπιταλισμό και σήμερα επαληθεύεται καταλυτικά…

Έτσι οι «εγκάθετοι» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας επιχειρούν με ταχυδακτυλουργικές σπερμολογίες και προβοκατόρικους αφορισμούς να συσκοτίσουν τα πράγματα και να συκοφαντήσουν το μαρξισμό…

Λύσσαξαν, λοιπόν, κάποιοι εναντίον του βιβλίου του Νίκου Μπογιόπουλου: «Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε»…

Τα ραχιτικά «παπαγαλάκια» της μαύρης προπαγάνδας, ανίκανα παντελώς να αρθρώσουν πολιτικό λόγο και να προβούν σε υποτυπώδη, έστω, επιστημονική τεκμηρίωση, αλαλάζουν εναντίον του βιβλίου του Μπογιόπουλου με μόνα τους όπλα την προβοκατόρικη μεθοδολογία (σε αυτή είναι εκπαιδευμένα) και τους αφορισμούς.

Πριν καταπιαστούμε με αυτούς τους απολογητές (ελεεινής μορφής) του καπιταλισμού θα παραθέσουμε ένα κείμενο του Λένιν, ο οποίος, στην εποχή του ακόμα, είχε περιγράψει και αναλύσει επακριβώς, τι εστί Ενωμένη Ευρώπη, μέσα στον καπιταλισμό…

Σήμερα και οι τυφλοί ακόμα αντιλαμβάνονται αυτό που ο Λένιν είχε τεκμηριώσει, ένα περίπου αιώνα πριν…

Το κείμενο το παραθέτει ο Μπογιόπουλος, ΕΔΩ:
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=10/12/2011&columnId=1821
«Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης»
«(...) Από την άποψη των οικονομικών όρων του ιμπεριαλισμού, δηλαδή της εξαγωγής κεφαλαίων και του μοιράσματος του κόσμου από τις «προηγμένες» και «πολιτισμένες» αποικιακές δυνάμεις, οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα σε καπιταλιστικό καθεστώς είτε είναι απραγματοποίητες, είτε είναι αντιδραστικές.
*
Το κεφάλαιο έγινε διεθνές και μονοπωλιακό. Ο κόσμος είναι μοιρασμένος ανάμεσα σε μια χούφτα μεγάλες Δυνάμεις, δηλαδή Δυνάμεις που έχουν επιτυχίες στη μεγάλη καταλήστευση και καταπίεση των εθνών (...)

Σε συνέχεια: η Αγγλία, η Γαλλία και η Γερμανία έχουν τοποθετήσεις στο εξωτερικό όχι μικρότερες από 70 δισεκατομμύρια ρούβλια. Για να εισπράττουν το "θεμιτό" εισοδηματάκι τους από το στρογγυλούτσικο αυτό ποσό - ένα εισοδηματάκι που ξεπερνάει τα τρία δισεκατομμύρια ρούβλια το χρόνο - υπάρχουν οι εθνικές επιτροπές των εκατομμυριούχων, που ονομάζονται κυβερνήσεις, που διαθέτουν στρατό και πολεμικό στόλο και "τοποθετούν" στις αποικίες και στις μισοαποικίες τα χαϊδεμένα παιδιά και τα αδέλφια "του κυρίου δισεκατομμυρίου" σαν αντιβασιλείς, προξένους, πρεσβευτές, κάθε λογής υπαλλήλους, παπάδες και άλλες βδέλλες.
*
Ετσι είναι οργανωμένη στην εποχή της ανώτατης ανάπτυξης του καπιταλισμού η καταλήστευση ενός περίπου δισεκατομμυρίου πληθυσμού της γης από μια χούφτα μεγάλες Δυνάμεις.

Και είναι αδύνατο μέσα στον καπιταλισμό να υπάρξει διαφορετική οργάνωση. Να παραιτηθούν από τις αποικίες, από «τις σφαίρες επιρροής», από την εξαγωγή κεφαλαίων; Το να σκέπτεται κανείς έτσι, σημαίνει ότι κατεβαίνει στο επίπεδο ενός παπά, που κάθε Κυριακή κηρύσσει