Η Ελλάδα σ' αυτό το σημείο υπερτερεί.

Στο σημείο αυτό βρίσκεται η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας. Η Ελλάδα είχε την τύχη να διαχει­ρίζεται ως κληρονόμος παιδαγωγικά "εργαλεία" μη χριστιανικά.
"Εργαλεία" που προϋπάρχουν του χριστιανισμού.
Μπορεί στο βασικό επίπεδο ν' ανήκει στον χριστιανικό κόσμο, αλλά η "τύχη" της είναι το επιπλέον "παράθυρο" που έχει στον "οίκο" της. Ένα "παράθυρο", το οποίο της επιτρέπει να βλέπει τον κόσμο μακριά από την υποχρεωτική για....
όλους τους υπόλοιπους χριστιανική "θέα".
Εξακολουθεί να "βλέπει" τον κόσμο μέσα από τα θλιβερά "μάτια" του Αβραάμ ή του Ισαάκ —όπως συμβαίνει με όλους τους χριστιανούς— αλλά μπορεί να "βλέπει" έστω και κλεφτά έστω και αποσπασματικά τον κόσμο μέσα από τα καθαρά "μάτια" του Οδυσσέα ή του Αχιλλέα.
Μπορεί να βλέπει ταυτόχρονα καί τον κόσμο της υποταγής καί τον κόσμο της αμφισβήτησης. Μπορεί να βλέπει ταυτόχρονα τον κόσμο όπου υπάρχει η "τιμωρία" των μόνιμων ισχυρών, αλλά και τον κόσμο όπου οι ισχυροί και οι αδύναμοι εναλλάσσονται στους ρόλους τους εν μέσω συγκρούσεων.
Αυτός είναι και ο λόγος που η Ελλάδα διαφοροποιείται από τα υπόλοιπα κράτη.
Δεν είναι θέμα ρατσισμού. Δεν είναι θέμα "ανωτερότητας". Όπως δεν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι γεν­νιούνται "ανώτεροι" από κάποιους άλλους, έτσι δεν υπάρχουν και λαοί που να γεννιούνται "ανώτεροι" από κάποιους άλλους. Όμως, ενώ δεν υπάρχουν "ανώτεροι" άνθρωποι, υπάρχουν "ανώτερες" γνώσεις, οι οποίες μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους ισχυρότερους. Ενώ δεν υπάρχουν εκ γενετής "ανώτεροι" άνθρωποι, υπάρχουν τα μέσα τα οποία δίνουν στους ανθρώπους μια επίκτητη "ανωτερότητα". Μέσα, τα οποία βελτιώνουν τα χαρακτηριστικά τους, σε σημείο που αγγίζουν τα "όρια" του ανθρώπινου είδους. Όπως υπάρχουν μέσα τα οποία οδηγούν τον άνθρωπο στην καχεξία, έτσι υπάρχουν και μέσα που τον οδηγούν στη ρώμη.
Όπως η γυμναστική μπορεί να βελτιώσει το ανθρώπινο σώμα, έτσι μπορεί και η γνώση να βελτιώσει το ανθρώπινο πνεύμα. Η Ελλάδα σ' αυτό το σημείο υπερτερεί. Γι' αυτόν τον λόγο δεν βρίσκεται στην ίδια θέση με τους υπόλοιπους λαούς. Ξεκινάει με άλλα "εφόδια" κι αυτό σημαίνει διαφορετικές απαιτήσεις. Οι χριστιανικοί λαοί καθηλώνονται στην πνευματική "καχεξία" του φανα­τικού θρησκόληπτου, ενώ η Ελλάδα "γυμνάζεται" με το ελληνικό πνεύμα.
Οι χριστιανικοί λαοί "δένονται" μέχρις "ακινησίας" με τη δογματική Παλαιά Διαθήκη, ενώ οι Έλληνες "τρέχουν", ακο­λου­θώντας τα Ομηρικά Έπη.

Γι' αυτό τον λόγο υπάρχουν οι απαιτήσεις. Τα πάντα είναι θέμα λογικής. Είναι άλλο πράγμα ν' αργοπεθαίνει από μια κοινή αρρώστια ένας αγράμματος άνθρωπος και άλλο πράγμα να παθαίνει το ίδιο κάποιος ο οποίος έχει εκπαιδευτεί να είναι γιατρός. Ο πρώτος είναι ένας αδύναμος άνθρωπος, ο οποίος δεν μπορεί ν' αλλάξει τη μοίρα του, ενώ ο δεύτερος είναι ένας βλάκας, όταν δεν χρησιμοποιεί τη γνώση του για τον ίδιο στόχο. Όταν κάποιος έχει εκπαιδευτεί να σώζει ανθρώπους από αρρώστιες, είναι τουλάχιστον βλακώδες να μην μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με την Ελλάδα. Η "εκπαίδευσή" της την τοποθετε