Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ

"Εκφράζουμε παράπονα για την κατάσταση στην χώρα μας όμως έχουμε πείσει τον εαυτό μας οτι δεν φταίμε σε τίποτα."

Στο χώρο μου, στο πόστο μου, στην Δουλειά μου ακούω συνεχώς συζητήσεις που αφορούν τα επερχόμενα. "Έρχεται παγκόσμια σκλαβιά, έρχεται φτώχια, Θέλουν να αποχριστιανοποιήσουν την χώρας μας αφαιρώντας την σημαία από τον Σταυρός μας" κτλ. Ακούγοντάς τα μου γεννιούνται διάφορες σκέψεις στο μυαλό μου και αναρωτιέμαι εαν είμαι ο μοναδικός. ...
Το τι συμβαίνει έξω μας είναι αποτέλεσμα το τι συμβαίνει μέσα μας. Επί Τουρκοκρατίας να θυμίσω δεν είχαμε σημαία με σταυρό, δεν είχαμε σταυρούς στα καταστήματά μας ή οπουδήποτε αλλού. Δεν έχει μεγαλύτερη σημασία να υπάρχει και να ζει ο Σταυρός μέσα μας; Έτσι μπόρεσαν μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς μια χούφτα άοπλοι άνθρωποι να τα βάλουν με μια αυτοκρατορία και....
μια ευρωπαϊκή συμμαχία που είχε συμφωνήσει να μην αλλάξουν τα σύνορα της Ευρώπης. Γιατί εμείς ξεκινάμε ανάποδα; Ο Μακρυγιάννης έλεγε θα νικήσουμε γιατί είναι δυνατός αυτός που μας βοηθάει κι ας είμαστε εμείς αδύνατοι. Ο ίδιος όμως το ζούσε· Νήστευε, έκανε μετάνοιες, προσευχόταν. Εμείς λοιπόν γιατί τα περιμένουμε όλα από τους "εταίρους μας" τους "φίλους" Ευρωπαίους; Εμείς λοιπόν γιατί δεν αγωνιζόμαστε; Όταν λοιπόν είμαστε παιδιά του Πατέρα μας, τότε δεν θα μας αφήσει έτσι (εφόσον έχουμε κάνει και εμείς το καθήκον μας). Μην μεταθέτουμε λοιπόν το πρόβλημα έξω από εμάς. Γαι όλα φταίει η τρόϊκα το ΔΝΤ ο ΓΑΠ και κτλ. Στην καθημερινότητα μας πόσο έντιμοι είμαστε; Δεν χρηματίζουμε για παράδειγμα τους εξεταστές του διπλώματος οδήγησης; Δεν ψηφίζουμε βάσει του προσωπικού συμφέροντος τόσο χρόνια; Εκφράζουμε παράπονα για την κατάσταση στην χώρα μας, όμως έχουμε πείσει τον εαυτό μας ότι δεν φταίμε σε τίποτα. Το σημερινό θέμα λοιπόν που φαίνεται η υποκρισία του λαού μας, είναι η εκτρώσεις. Στην Ελλάδα θα φωνάξουμε, θα διαμαρτυρηθούμε για τα πάντα όμως για τις 300.000 εκτρώσεις στις οποίος προχωρούν οι Ελληνίδες κάθε χρόνο δεν θα πούμε τίποτα. Σας ρωτώ· ποιος Τούρκος ποιος Σκοπιανός ποιος, Aμερικάνος θα σκοτώσει 300.000 Έλληνες τον χρόνο; Είμαι σίγουρος οτι πολλοί από εσάς έχετε βρεθεί στην δύσκολη θέση να αποφασίσετε αν θα κρατήσετε το παιδί ή όχι. Πόσοι από εσάς γνωρίζετε άραγε, ότι η ζωή ενός ανθρώπου ξεκινά από τη σύλληψη και οτι η έκτρωση δεν διαφέρει σε τίποτα από μια δολοφονία! "Μα δεν είμαι έτοιμος να κάνω παιδιά" (θα μου πεις.) Είναι αρκετό αυτό για να αφαιρέσεις μια ζωή; "Μα δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη". Θα ήθελες λοιπόν και σε εσένα να κάνουν το ίδιο οι γονείς σου; "Όχι φυσικά αλλά αυτό είναι άλλο" Όχι είναι ακριβώς το ίδιο. Καταρχάς μας δίνεται ευκαιρία από τον θεό να γίνουμε συνδημιουργοί, να φέρουμε παιδιά στον κόσμο και εμείς κοιτάμε μόνο πως θα αξιοποιήσουμε το γεγονός αυτό μονάχα για την σαρκική απόλαυση. Συγχωράτε με που τα λέω έτσι όμως είναι κρίμα να σκοτώνουμε παιδιά. Θα σας παραθέσω ένα απόσπασμα και έπειτα θα ακολουθήσουν και κάποιες φωτογραφί