ΗΣΥΧΙΑ ! ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΥΠΝΗΣΑΝ...

Γράφει η Κασταλία

Με τη λήξη της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών και το αδιέξοδο που προέκυψε αρκετοί αναρωτηθήκαν για τα αποτελέσματα της συζήτησης , χύθηκε πολύ μελάνι σε αναλύσεις επί αναλύσεων και αναπτύχτηκαν τα γνωστά σενάρια και θεωρίες συνωμοσίας θυμίζοντας πάντα πως ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές δεν ....
παύει να κυλά στις φλέβες μας άφθονο ελληνικό αίμα.

Για την «οικονομία» της σκέψης και να μην παρασυρθεί το μυαλό σε ανάλογα σενάρια αναφερόμαστε στην κακοδαιμονία ,την υστεροβουλία, και τις μόνιμες παθογένειες που χαρακτηρίζουν την φυλή μας στο πέρασμα των χρόνων.

Λογικές που πάντα προέτασαν την ιδιοτέλεια, την προσωπική ανέλιξη και επιτυχία ,έναντι του κοινού καλού , που υπηρετήσαν τις στενές κομματικές γραμμές δίχως ποτέ να μεριμνήσουν για τα συμφέροντα της πατρίδας μας .

Δεν θα ήταν σκόπιμο κάνοντας βουτιά στην ιστορία να αναζητήσουμε τα πολλά παραδείγματα που τεκμηριώνουν αυτήν την παθογένεια

Ο πολίτης που βιώνει την βίαιη αλλαγή των συνθηκών της καθημερινότητας του, ο πολίτης τρομάζει στην σκέψη πως οι επικεφαλείς των κομματικών σχηματισμών που ο πρόεδρος της δημοκρατίας κάλεσε, αυτοί που συντελέσαν στην δημιουργία του προβλήματος δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν για την σωτήρια που κόπτωνται, δείχοντας οι ίδιοι να μην μπορούν να αντιληφθούν την σοβαρότητα της καταστασης και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων σκεπτόμενοι εθνικά όπως απαιτείται .

Η ύπαρξη εθνικού φρονήματος ταυτίζεται με την ομοψυχία, χαρτογραφούνται οι κοινοί στόχοι βασισμένοι σε ρεαλιστικές παραδοχές ενώ με τρόπο αυτό ομογενοποιείται η διαπραγμάτευση απέναντι στους δανειστές και διαφαίνεται προοπτική εξόδου από την κρίση και η κοινωνία ελπίζει και δεν εξεγείρεται.

Υποτίμησαν πάλι κοινωνία την και την άμεση αντίδραση της , στα πεπραγμένα που θέλουν ξανά να της φορτώσουν. Η αντίδραση έχει χαρακτηριστικά ειρηνικής επανάστασης, κίνησης δημιουργίας, και απελευθέρωσης, ανένταχτης σε κομματικούς ιστούς, δίχως να ποδηγετείτσαι από τους όψιμους επαναστάτες του συμβιβασμού και των συντεχνιών.

Το πλούσιο επιστημονικό δυναμικό από την άλλη γυρνά κυριολεκτικά την πλάτη σε πολιτικούς και καθεστοικία τάξη , μη συμβιβασμένο στην οσφυοκαμψία και σε πράξεις αφισοκόλλησης , αναζητώντας μετ' επιτάσεως την τύχη του στο εξωτερικό ,με την ΕΛΛΑΔΑ να αιμορραγεί χάνοντας ότι πολυτιμότερο έχει να επιδείξει.

Η εθνική αυτή απώλεια αυτή δεν φαίνεται να συγκινεί την άρχουσα τάξη , η οποία «συμπονεί» χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα προσεγγίζοντας αναιμικά την κατάσταση διότι γνωρίζει εκ των προτέρων ότι τα δικά της παιδιά θα είναι περισσότερο τολμηρά και θα κερδίσουν την θέση που τους αρμόζει επάξια στην κοινωνία.

Άλλοι κατά ευφημισμό αναλυτές , επιδεικνύουν σπουδή στην εξεύρεση λύσεων , καταθέτοντας προτάσεις «ρηξικέλευθες»- που ποτέ δεν εφήρμοσαν στα χρόνια άσκησης της εξουσίας από τους ίδιους για την ανατροπή τής κρίσης του καπιταλισμού…