Καλύτερα μια «πρόθυμη» παρά μια ανεξάρτητη Δικαιοσύνη!

Τι οδήγησε στην απόπειρα αποπομπής των οικονομικών εισαγγελέων με νομοθετική ρύθμιση;

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1. Η απόπειρα για νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα απομακρύνονταν από τη θέση του οικονομικού εισαγγελέα οι αντεισαγγελείς Εφετών κ.κ. Γρ. Πεπόνης και Σπ. Μουζακίτης είναι η αιτία των όσων κακών έχουν συμβεί στην «υπόθεση των οικονομικών εισαγγελέων» και αυτών που....
ίσως επακολουθήσουν.

Η νομοθετική αυτή ρύθμιση, με την οποία παρακάμπτονταν το (11μελές) Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, επιχειρήθηκε παρά τις αντιρρήσεις που είχαν εκφράσει, όταν για πρώτη φορά τέθηκε το θέμα, όχι μόνο οι οικονομικοί εισαγγελείς αλλά και οι κ.κ. Νικολούδης και Διώτης (αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, πρόεδρος της Αρχής για την καταπολέμηση του βρώμικου χρήματος και αντεισαγγελέας Εφετών, γραμματέας του ΣΔΟΕ, αντίστοιχα), οι οποίοι υποστήριζαν ότι η υπάρχουσα κατάσταση λειτουργεί αποδοτικά και συνεπώς δεν πρέπει να υπάρξουν αλλαγές.

Τις αντιρρήσεις αυτές των ανώτατων εισαγγελέων τις είχε στη συνέχεια επαναλάβει και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Τέντες.
Την έντονη διαφωνία της για την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου έχει εκφράσει και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, με μια αυστηρή και εύγλωττη ανακοίνωση: «Είναι απορίας άξιον, τι οδήγησε το υπουργείο Οικονομικών να επιθυμεί να προβεί, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, στην αλλαγή αυτή του νομοθετικού πλαισίου και στην αντικατάσταση των εν λόγω εισαγγελικών λειτουργών, δεδομένου ότι ο θεσμός, υπό το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, έχει λειτουργήσει μέχρι σήμερα απολύτως ικανοποιητικά».
2. Απάντηση στο καταλυτικό αυτό ερώτημα –«τι οδήγησε...;»– δεν έχει δοθεί από τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Μ. Παπαϊωάννου, που ξεκίνησε και συνεχίζει την επιχείρηση απομάκρυνσης των δύο οικονομικών εισαγγελέων, ούτε έχει αναζητηθεί από τα “δραστήρια” σε άλλες περιπτώσεις ΜΜΕ.

(α) Αντί για απάντηση στο ερώτημα αυτό, ο κ. Παπαϊωάννου αρκείται:

- να μας δώσει μια πληροφορία: «η νομοθετική πρωτοβουλία” (για την αντικατάσταση των δύο εισαγγελέων) “αποτελεί δικαίωμα της Κυβέρνησης”.

Μα, κε Υπουργέ, το ζήτημα δεν είναι “αν είχατε” το δικαίωμα (ποιος το αμφισβητεί αυτό;), αλλά “αν αιτιολογημένα το ασκήσατε” –“τι σας οδήγησε” στην άσκησή του– στην περίπτωση των δύο εισαγγελέων.

- να υποβάλει ένα ρητορικό ερώτημα: «Μήπως οι αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου και ο επικεφαλής τους εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχουν μικρότερο ζήλο, παρέχουν περιορισμένα εχέγγυα ανεξαρτησίας και είναι επιρρεπείς στη συγκάλυψη οικονομικών εγκλημάτων;”

Λυπούμαστε, κε Υπουργέ, αλλά το ερώτημά σας αυτό μόνο ως δικολαβικό ευφυολόγημα μπορεί να εκληφθεί. Οι δικαστικοί που σας έχουν κατακρίνει για την προώθηση του επίμαχου νομοσχεδίου δεν εξέφρασαν εκείνο που επιχειρείτε να τους αποδώσετε με το ρητορικό σας αυτό ερώτημα. Η άποψή τους είναι καθαρά και ξάστερα διατυπωμένη και δεν επιδέχεται παρερμηνείες!

(β) Η σιωπή των ΜΜΕ στο θ