Κέρδος 3-6 δισ. το χρόνο από το «κούρεμα»

Νέα δεδομένα και προοπτικές διανοίγει για την ελληνική οικονομία η απομείωση των ελληνικών ομολόγων. Αποδεσμεύονται 3-6 δισ. το χρόνο για να κάνει πολιτική η κυβέρνηση, όμως τα οφέλη αυτά «ψαλιδίζονται» επειδή το «κούρεμα» ήταν και παραμένει «δίκοπο μαχαίρι»: δεν....
αρκεί δηλαδή, ούτε εγγυάται πως το ελληνικό χρέος θα καταστεί επιτέλους «διαχειρίσιμο», αν και μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων κάθε χρόνο που είναι και η βασική προϋπόθεση για να μπορεί να αντιμετωπιστεί και αν εξορθολογιστεί.

Αν και παραμένει «άγνωστη λέξη» επί δεκαετίες, ο όρος «πρωτογενές πλεόνασμα» θα… φορεθεί πολύ και θα σημαίνει ότι ως κράτος αλλά και ως χώρα θα πρέπει στο εξής να μπορούν (α) να καλύπτουν σχεδόν όλες τις βασικές ανάγκες τους και να περισσεύουν και χρήματα στα κρατικά ταμεία ώστε (β) να αποπληρώνονται σταδιακά και τα χρέη.

Το «κούρεμα», όπως αποφασίστηκε και όπως δείχνουν τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού, επιχειρεί να ελαφρύνει σημαντικά το δεύτερο σκέλος, ώστε να μπορεί –θεωρητικά- να επιτευχθεί και το πρώτο, δηλαδή η δημιουργία πλεονασμάτων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου, από τα σχεδόν 280 δισ. ευρώ ομόλογα που πρέπει να πληρώνει το ελληνικό Δημόσιο έως το 2057, τα 206 αφορούν στην περίοδο ως το 2020 ενώ τα σχεδόν 180 δισ. από αυτά «πέφτουν μαζεμένα» την περίοδο 2011-2015. Φέτος πρέπει να πληρώσει άλλα 9,5 δισ. ενώ από το 2012 και κάθε χρονιά μέχρι το 2015 θα έπρεπε να βρίσκει να πληρώνει τεράστια ποσά: 35 δισ. του χρόνου, 37,5 δισ. το 2013, 57,5 δισ. το 2014 και 39,5 δισ. το 2015.

Προφανώς το ελληνικό κράτος δεν θα μπορούσε ποτέ (και ειδικά τώρα) να πληρώνει τέτοια ποσά δια μιας, θα έπρεπε όμως τουλάχιστον να βρίσκει τρόπο να τα «ανακυκλώσει» -όπως για δεκαετίες έκανε- καταβάλλοντας στους κατόχους τους τόκους και κεφάλαιο (τοκοχρεολύσια) όποτε είναι η ώρα για την πληρωμή τους, με χρήματα όμως που θα τα ζήταγε πάλι από τους ίδιους τους ομολογιούχους, δίνοντάς τους νέα «χαρτιά» (ομόλογα) αλλά και … υποσχέσεις πως πάντα θα βρίσκει τρόπο να τους επιστρέφει τα λεφτά τους.

Με το κούρεμα τώρα ευελπιστεί και πάλι να πληρώσει μόνο τους τόκους αλλά και με σχετικά λογικό επιτόκιο, μεσοσταθμικά 4,5% ετησίως. Από τα συνολικά 180 δισ. ως το 2015 που έπρεπε να μαζέψει, θα κάνει συμφωνία για τα 90, θα καλύψει με μετρητά από το μηχανισμό στήριξης έως και 30 δισ, ενώ θα ανακυκλώσει τα υπόλοιπα.

Καλώς εχόντων των πραγμάτων λοιπόν μπορεί έτσι να ξαλαφρώσει από 3 ως και 6 δισ. ευρώ ετησίως που θα πλήρωνε για επιπλέον τόκους. Άρα και από τα τακτικά του έσοδα κάθε χρόνο, το ελληνικό κράτος θα βάζει 3-6 δισ. για να καλύψει βασικές (μόνο) ανάγκες του, με σκοπό να του περισσέψει τελικά και κάτι ως πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος κάθε χρονιάς για να καλύψει χρέη αλλά, κυρίως, να αποδείξει και ότι έπαψε να παράγει μονίμως ελλείμματα που προστίθενται στα παλαιά χρέη.

Ωστόσο η απώλειες των ασφαλιστικών Ταμείων, όσο μικρές και αν παρουσ