Κοινά σημεία θεωρίας παιγνίων, εθνικών εκλογών και υποσχέσεων με τον δημοπράτη του ενός ευρώ ...

Ψήφος : Το όργανο και σύμβολο της δύναμης ενός ελεύθερου ανθρώπου να κάνει καραγκιόζη τον εαυτό του και ναυάγιο την χώρα του [Αμβρόσιος Πηρς]. Σε λίγες μέρες προκηρύσσονται εκλογές και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα διαπνέεται από υποσχέσεις. Tα κόμματα πλειοδοτούν σε παροχές χωρίς να εξηγούν λεπτομερώς πως αυτές είναι δυνατόν να πραγματοποιήθουν, την ώρα που λύση υπάρχει και λέγεται ΑΟΖ, αλλα ταυτόχρονα υπάρχει το εμπόδιο της.....
ημιμάθειας, του φόβου και της έλλειψης θάρρους. Υποσχέσεις που είναι σαφές ότι μακροπρόθεσμα μπορεί να τα οδηγήσουν μαζί με όλο τον υπόλοιπο κόσμο σε αδιέξοδο. Πως μπορούν να εξηγηθούν τέτοιες παράλογες συμπεριφορές; Διάβαζα πρόσφατα ένα σενάριο από την θεωρία παιγνίων του προηγούμενου αιώνα με την ονομασία “Η δημοπρασία του ενός δολαρίου” που επινοήθηκε από τον οικονομολόγο Martin Shubik για να εξηγήσει αυτές ακριβώς τις συμπεριφορές. Δείτε πόσες αναφορές έχει στο σημερινό πολιτικό γίγνεσθαι .

Φανταστείτε ένα δημοπράτη χωρίς δόλο και καθόλου προκατάληψη θα τον ονομάσουμε Χανς ,ο οποίος έχει την φαεινή ιδέα να πουλάει χαρτονομίσματα του 1 ευρώ σε μια δημοπρασία. Με την πρώτη ματιά το σχέδιο μοιάζει καταδικασμένο στην αποτυχία. Αλλά, ο Χανς έχει αναπτύξει μερικούς ειδικούς κανόνες για την δημοπρασία του: Ο πλειοδότης θα κερδίσει το ευρώ , όμως ο αμέσως επόμενος πλειοδότης θα πρέπει να πληρώσει αυτό που πρότεινε και , κρίσιμο στοιχείο, χωρίς να πάρει τίποτα. Αν και δεν είναι ξεκάθαρο πως ο Χανς θα κερδίσει χρήματα τότε σκεφτείτε τι τροπή θα πάρει η δημοπρασία. Ας υποθέσουμε ότι το πρώτο χτύπημα είναι 1 λεπτού , με τον πλειοδότη να ελπίζει ότι θα βγάλει 99 λεπτά ως κέρδος. Χωρίς αμφιβολία, άλλοι παίκτες γρήγορα θα κάνουν υψηλοτέρα χτυπήματα, υπολογίζοντας ότι το μικρότερο κέρδος αξίζει ακόμη τον κόπο. Σύντομα, θα υπάρχει μια σειρά χτυπημάτων.

Τα προβλήματα για τους παίκτες αρχίζουν όταν τα χτυπήματα βρίσκονται στα 99 λεπτά. Ο παίκτης που έκανε το προηγούμενο χτύπημα –ας πούμε 98 λεπτά - θα χάσει τα χρήματα του εκτός αν προσφέρει ένα ευρώ. Προφανώς , από την δική τους πλευρά, είναι καλυτέρα να πατσίσουν παρά να χάσουν 98 λεπτά επειδή δεν χτύπησαν. Αλλά ένα τέτοιο χτύπημα βάζει τον παίκτη που έκανε το χτύπημα των 99 λεπτών στην ίδια κατάσταση. Καλύτερα να προσφέρει 1.01 λεπτά , που σημαίνει απώλεια 99 λεπτά. Η ουσία είναι ότι αυτό το σκεπτικό μπορεί να συνεχιστεί επ αόριστον με μόνο κερδισμένο τον δημοπράτη Χανς.

Το ερώτημα είναι θα βγάλει ο Χανς χρήματα; Υπάρχει κάποιος τρόπος οι παίκτες να βγουν από το αδιέξοδο που τους οδήγησε;

Το σενάριο επινοήθηκε από τον Shubik για να καταδείξει ότι φαινομενικά παράλογη συμπεριφορά μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς λογικών βημάτων. Λειτούργει επειδή από την στιγμή που έχουν γίνει δύο χτυπήματα, συμφέρει πάντα όποιον έχει το δεύτερο μεγαλύτερο να χτυπήσει το τρέχων μεγαλύτερο χτύπημα. Όμως συνέπεια αυτού είναι η θέση του δευτέρου πλειοδότη χειροτερεύει. Υπάρχει τρόπος να ξεπεράσετε σε πανουργία τον δημοπράτη Χανς. Είναι δυνατόν ο δημο