Μας τα πρήξανε με τη "πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς" ενώ τους ενδιαφέρει μόνο το ξεπούλημα,δείτε γιατί!

Τεχνικές εξαπάτησης από τον ΟΟΣΑ.

Γράφει ο Σταύρος Χριστακόπουλος

«Το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα επιτίθεται στον αδύναμο κρίκο (την υπερχρεωμένη Ελλάδα) ώστε να δοκιμάσει τη συνοχή ολόκληρης της αλυσίδας. Το επόμενο βήμα θα είναι η κερδοσκοπία κατά άλλων χωρών ώστε να επιτευχθούν τεράστια κέρδη. Η κατάσταση στην Ελλάδα θυμίζει τις τριτοκοσμικές χώρες στη...
δεκαετία του ’80, οι οποίες “βοηθήθηκαν” από το ΔΝΤ. [...] Παρά τις πολυάριθμες μελέτες του ΔΝΤ που προσπαθούσαν να αποδείξουν το αντίθετο, η φτώχεια αυξήθηκε στις χώρες αυτές και οι προϋπάρχουσες μεσαίες τάξεις προλεταριοποιήθηκαν».
Το απόσπασμα αυτό ανήκει σε ένα κείμενο του Γάλλου πανεπιστημιακού B. Conte, το οποίο «περιέχει εκτενή αποσπάσματα από έκθεση του ΟΟΣΑ του 1996 (γαλλικά), η οποία δίνει χρήσιμες συμβουλές στους πολιτικούς που θέλουν να καταργήσουν το κοινωνικό κράτος».
Αυτά τα αποσπάσματα μας επισημαίνει ο ......
εξαίρετος ιστολόγος Herr K, ο οποίος το ανέσυρε στις 25 Αυγούστου. Αυτή όμως δεν ήταν η μόνη άξια λόγου επισήμανση εκείνης της έκθεσης, καθώς, σε νεότερο κείμενο του ιδίου ιστολόγου, το οποίο γράφτηκε για τη μηνιαία εφημερίδα Ρήξη (φύλλο Σεπτεμβρίου) και εν συνεχεία αναδημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο του Herr K, παρατίθενται πολλές ακόμη «συμβουλές» του ΟΟΣΑ, ειδικά για κυβερνήσεις οι οποίες έχουν ήδη προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Παραθέτουμε τις πιο χαρακτηριστικές από τις επισημάνσεις:
........
Περί προπαγάνδας
«“Μια κυβέρνηση έχει μία περίοδο χάριτος 4-6 μηνών, κατά την οποία η κοινή γνώμη την υποστηρίζει και κατά την οποία μπορεί να ρίξει την ευθύνη για τα μέτρα που θα λάβει στους προκατόχους της. Μετά την περίοδο αυτή, η κυβέρνηση θεωρείται ως ο κύριος υπεύθυνος της κατάστασης. Πρέπει λοιπόν εξαρχής να υπογραμμίσει – υπερβάλλοντας αν χρειαστεί – τις ευθύνες των προκατόχων της και τον ρόλο δυσμενών εξωτερικών παραγόντων. Στη συνέχεια, αφού εφαρμόσει το πρόγραμμα σταθεροποίησης, ο λόγος της μπορεί να είναι πιο αισιόδοξος”.
Σημειωτέον ότι “εάν μία κυβέρνηση αναλάβει δεσμεύσεις έναντι του ΔΝΤ, κάτι τέτοιο μπορεί να λειτουργήσει υπέρ της, εφόσον τότε θα δύναται να απαντήσει στην αντιπολίτευση ότι η συμφωνία με το ΔΝΤ τη δεσμεύει και δεν γίνεται αλλιώς” (ελληνιστί: μονόδρομος).
Συνιστάται επίσης “να συμμετέχουν πολλοί ειδικευμένοι οικονομολόγοι στις δημόσιες συζητήσεις για την οικονομική πολιτική ώστε να διαμορφώνεται ευνοϊκό κλίμα”.
Κάτι που βοηθά πολύ είναι οι θεαματικές κινήσεις: κυνήγι φοροφυγάδων, κερδοσκόπων… “Οι κινήσεις αυτές”, σημειώνει η έκθεση, “ίσως είναι περισσότερο θεαματικές παρά αποτελεσματικές, ωστόσο το μόνο που μετράει είναι (να βελτιωθεί) η εικόνα της κυβέρνησης”».
Συμμαχίες και συντεχνίες
«Εξίσου απαραίτητη είναι όμως και η οικοδόμηση συμμαχιών και η λήψη μέτρων σταδιακά. Διότι “όσο περισσότερο υπάρχουν οργανωμένες ομάδες συμφερόντων, τόσο πιο στενά είναι τα περιθώρια κυβερνητικών ελιγμών”. Η κυβέρνηση οφείλει να στρέψει τους αγρότες κατά των