Μοναδική απάντηση στη «Χρυσή Αυγή»: Ισχυρό ΚΚΕ, ισχυρό λαϊκό κίνημα

Η προχθεσινή επίθεση ενάντια στην Λ. Κανέλλη και στη Ρ. Δούρου στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1 αποκαλύπτει τον τραμπούκικο, βαθιά αντικομμουνιστικό χαρακτήρα τέτοιων δυνάμεων όπως η «Χρυσή Αυγή». Δυνάμεις που συντηρούνται και ενισχύονται μέσα από τις σχέσεις τους με κρυφούς και φανερούς μηχανισμούς του αστικού κράτους. Πίσω από το δήθεν «αντισυστημικό» προφίλ τέτοιων δυνάμεων κρύβεται ο πραγματικός τους ρόλος ως σιδερένιο χέρι του συστήματος, ως μαστίγιο, για το χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Ρόλο που θα κληθούν να...
παίξουν ειδικά σε συνθήκες έντασης της αντιλαϊκής επίθεσης, περαιτέρω πτώχευσης του λαού, είτε με την εφαρμογή ενός νέου αντιλαϊκού πακέτου είτε με ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Σε συνθήκες δηλαδή που ο λαός θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να βγει στο προσκήνιο, να περάσει στην αντεπίθεση, να πάρει την τύχη του στα χέρια του.

Δυνάμεις όπως η «Χρυσή Αυγή» εκκολάφθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα στο έδαφος του αντικομμουνισμού, της συκοφαντίας των ταξικών αγώνων της εργατικής τάξης, στο έδαφος της ταύτισης ναζισμού - κομμουνισμού που προωθούν τα αστικά πολιτικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. διάφορα αστικά κέντρα, τα ΜΜΕ, τα αντικομμουνιστικά μνημόνια της ΕΕ.
Εχουν ευθύνη όλοι αυτοί που κηρύσσουν σε όλους τους τόνους το τέλος της ταξικής πάλης, το συμβιβασμό του εργάτη με τον κεφαλαιοκράτη.
Εχουνε ευθύνη όλοι αυτοί που με συκοφαντίες, ψέματα και λάσπη επιτίθενται όλα αυτά τα χρόνια και ιδιαίτερα μετά το 2007 ενάντια στο ΚΚΕ διαστρεβλώνοντας την πολιτική του γραμμή, τις θέσεις και τη δράση του.
Εχουν ευθύνη όλοι αυτοί που υπέθαλπαν και ενθάρρυναν τις «μούντζες» και τα «γιαούρτια» ως μορφή πάλης, την τυφλή αγανάκτηση και την οργή με συνθήματα «να καεί η Βουλή» και «οι 300 στο Γουδή» στις πλατείες, που οδηγούν και σε αντιδραστικές επιλογές με την ψευδαίσθηση ότι είναι αντισυστημικές, κόντρα στο ΚΚΕ που έθετε ως βασική γραμμή την οργάνωση στο εργοστάσιο, στο χώρο δουλειάς, την ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας για σύγκρουση με το κεφάλαιο, την εξουσία του και την ΕΕ. Και πρέπει να προβληματιστούν οι αριστεροί, οι ριζοσπάστες από το ρόλο και την επίδραση των πλατειών όχι μόνο στην τυφλή αγανάκτηση αλλά και στο πού οδηγούν τέτοια συνθήματα.
Πρέπει επίσης να προβληματιστούν οι εργαζόμενοι τι θα σημάνει αποδυναμωμένο ΚΚΕ την επόμενη ημέρα των εκλογών. Τι θα σημάνει ανίσχυρο και αδύναμο εργατικό λαϊκό κίνημα. Είτε σε συνθήκες που θα έχει επικρατήσει ο εκφοβισμός είτε σε συνθήκες που θα γκρεμιστούν οι αυταπάτες και οι ψευδαισθήσεις που επιμελώς καλλιεργούνται από το ΣΥΡΙΖΑ για φιλολαϊκή διέξοδο στο έδαφος της ΕΕ και της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας των μονοπωλίων. Εάν το εργατικό λαϊκό κίνημα δε βρεθεί σε θέση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και τη μοιρολατρία και το κλίμα των ψεύτικων προσδοκιών, της ανοχής και της αναμονής, εάν το εργατικό λαϊκό κίνημα δε βρεθεί έτοιμο να περάσει με αποφασιστικότητα στην αντεπίθεση, τότε η αγανάκτηση, η διαμαρτυρία, αντί να οδηγήσει σε ριζοσπαστική κατεύθυνση θα οδηγηθεί σε υπ