Μου το χα πει… (Σύντομο διήγημα μίας πολιτικής κρίσης πανικού από τις ανακοινώσεις του ΚΚΕ)

Του Γιάννη Παναγιωτακόπουλου
Προέδρου της Νεολαίας ΛΑΟΣ

Εγώ εχθές κατά την διάρκεια των επεισοδίων ήμουν στα γραφεία της Νεολαίας. Ανάμεσα στα άλλα παρακολουθούσαμε τα γεγονότα και την συζήτηση στη Βουλή από την τηλεόραση. Εκεί μάλλον είχα την εντύπωση ότι ήμουν…
Το βράδυ η Γ.Γ. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, μου αποκάλυψε από τηλεοράσεως πως όλα αυτά ήταν μία φαντασιακή εκδοχή της πραγματικότητας που ζούσα. Στην πραγματικότητα βρισκόμουν στην....
πλατεία Συντάγματος ως κουκουλοφόρος, μαζί με άλλα στελέχη του ΛΑΟΣ και έριχνα πέτρες στο ΠΑΜΕ. Και όταν η Γενική Γραμματεία του Κόμματος μιλάει δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφισβήτηση…

Έφαγα Σοκ…

-Ρε λές; Ρώτησα αφελώς τον εαυτό μου και αμέσως με διόρθωσα.

-Τί «ρε λές»; Αφού το είπε η Γ.Γ. του Κόμματος. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η εγκυρότητα της καταγγελίας του ΚΚΕ…

-Μήπως δεν άκουσα καλά… Απάντησα στον εαυτό μου προσπαθώντας να μαζέψω ντροπιασμένος την πρόσκαιρη απιστία μου, απέναντι στο αλάθητο των ανακοινώσεων της Γενικής Γραμματείας…

Έψαξα λίγο στο διαδίκτυο και είδα πως την ίδια καταγγελία είχε κάνει και ο εκπρόσωπος τύπου του Κόμματος, καθώς και ένα στέλεχος του ΠΑΜΕ.

Δεύτερο ΣΟΚ!!!

Άρχισα να μην αισθάνομαι καλά… Ένοιωθα το έδαφος να ταλαντεύεται κάτω από τα πόδια μου σαν να γίνεται σεισμός… Η ιδέα του ότι μπορεί να ζω διπλή ζωή, ως διχασμένη προσωπικότητα με την φαντασιακή εκδοχή του υποσυνείδητου μου να καλύπτει τα πραγματικά γεγονότα της ζωής μου με ζάλισε…

-Μπορεί να γίνεται κάτι τέτοιο; Ρώτησα τρομαγμένος τον εαυτό μου…
-Πώς δεν μπορεί. Δεν έχεις δει τον Έντουαρντ Νόρτον στο Fight Club. Κι αυτός νόμιζε πως πέρναγε την μέρα του στο σπίτι, στο γραφείο, με τους φίλους του. Όμως στην πραγματικότητα ήταν ο Μπράντ Πίτ… Έπαιζε ξύλο στο Fight Club, μπούκαρε σε τράπεζες, έβαζε βόμβες, έκανε σεξ με την γκόμενα που γούσταρε και νόμιζε πως τον κλάνει… Και ζήλευε τον εαυτό του που η γκόμενα καθότανε σ’ αυτόν…

ΤΡΙΤΟ ΣΟΚ!!!

Προσπαθώ να κρατηθώ από κάπου μήπως και υπάρχει μία πιθανότητα να μην καταρρεύσουν όλα μέσα μου… Θυμάμαι πως το μεσημέρι με πήρε τηλέφωνο η μητέρα μου γιατί ανησυχούσε με τα επεισόδια. «Να την πάρω να το επιβεβαιώσω» σκέφτηκα… Την πήρα αλλά δεν απάνταγε. Ήταν και μία η ώρα το βράδυ. Θα κοιμόταν…

Θυμάμαι πως πήρα μία τυρόπιτα από το κυλικείο κατά τις τρείς το μεσημέρι… Παίρνω τηλέφωνο την κοπέλα του κυλικείου… «Σήκωσε το, σήκωσε το, σήκωσε το…» έλεγα από μέσα μου… Τίποτα…

Ο πονοκέφαλος καταλαμβάνει όλο μου το κεφάλι… Είμαι βέβαιος ότι έχω πάθει κρίση πανικού… Παίρνω βαθιές αναπνοές…

Περιττό να σας πω πως πέρασα ένα βράδυ ξάγρυπνος, καπνίζοντας και πίνοντας μία φιάλη famous… Αν είχα δεύτερη θα την έπινα κι αυτή. Έδωσα τεράστιες μάχες με τον εαυτό μου. Έφτασα στο έσχατο σημείο να αμφισβητήσω τρείς φορές την εγκυρότητα των πορισμάτων της Γενικής Γραμματείας του ΚΚΕ. Τελικά, νωρίς το πρωί με έπ