Οι 5+1 επίδοξοι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ

«Δεν προτίθεμαι να είμαι υποψήφιος για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ» δήλωσε πρόσφατα ο Γιώργος Παπανδρέου. Όσοι νόμιζαν ότι μετά από αυτή τη δήλωση θα άνοιγαν τα χαρτιά τους και οι επίδοξοι υποψήφιοι για να τον διαδεχθούν, εξακολουθούν να περιμένουν. Οι κορυφαίοι που φαίνεται με τα μέχρι τώρα στοιχεία ότι θα διεκδικήσουν τα ηνία του κόμματος, κοιτούν με καχυποψία όχι μόνο προς την Ιπποκράτους, αλλά και μεταξύ τους.
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο βασικός εκ των....
διεκδικητών, επίσημα δεν ασχολείται με τα «ταπεινά» εσωκομματικά, παρά μόνο με την σωτηρία της χώρας, θυσιάζοντας μάλιστα, όπως ο ίδιος έχει τονίσει επανειλημμένα, την προσωπική του πολιτική καριέρα.

Στο Παπανδρεικό μπλοκ, παρά την άψογη, φαινομενικά τουλάχιστον, συνεργασία του τα τελευταία δυο χρόνια, με τον πρώην πρωθυπουργό, τον αντιμετώπιζαν πάντα με μεγάλη αμφιβολία για τις πραγματικές του προθέσεις. Ο ίδιος ωστόσο φρόντισε να τηρήσει μια στάση «φρονιμάδας» και να τιθασεύσει την «βουλιμία» που είχε επιδείξει το 2007.

Η στάση του πάντως κέρδισε πολλούς από το προεδρικό μπλοκ, ενώ οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι στην κούρσα της διαδοχής πιστεύουν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου του έχει δώσει ήδη το δακτυλίδι, παίρνοντας τα αντάλλαγμα του, τα οποία κανείς δεν γνωρίζει πια είναι. Δεν συμφωνεί με την πρόταση Παπανδρέου για διαρχία, ωστόσο δεν θα ήθελε να πάρει ένα κόμμα με ποσοστά ΕΡΕ.

Το δεύτερο «παιδί του Τσάτσου» ο Ανδρέας Λοβέρδος, αν και αρνείται πεισματικά να πει ευθέως αν θα είναι υποψήφιος, είναι κάτι που επιθυμεί διακαώς. Ήταν στο πλευρό του Βαγγέλη Βενιζέλου το 2007, αλλά οι σχέσεις τους διαταράχθηκαν.

Η φιλοδοξία και των δυο συνταγματολόγων ήταν προφανές πως θα χώριζε τους δρόμους τους. Δημοφιλής στη Β Αθηνών, κάποιες δημοσκοπήσεις τον φέρνουν μπροστά και από το Βαγγέλη Βενιζέλο στην κούρσα διαδοχής, ωστόσο δεν δείχνει να έχει σοβαρά ερείσματα στην Κ.Ο.

Ούτε αυτός συμφωνεί με το σενάριο της διαρχίας και έχει επανειλημμένα εκφράσει την αντίθεση του και με τα σενάρια περί δαχτυλιδιών. Είναι ο πρώτος από την «πράσινη τρόικα» που φαίνεται πως βγήκε μπροστά, χωρίς ακόμη να είναι γνωστές οι προθέσεις της Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία το 2007 δεν τόλμησε. Από τότε σε όλη την Ελλάδα έχει φτιάξει έναν όχι και τόσο ευκαταφρόνητο «στρατό» περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή.

Η υπουργός παιδείας έχει ταχθεί υπέρ της παράτασης της θητείας της κυβέρνησης , και έχει ξεκαθαρίσει ότι υπουργός και υποψήφιος δεν πρέπει να υφίσταται.

Ο τρίτος της τρόικας, Γιάννης Ραγκούσης, έχασε το τρένο. Από την πρώτη στιγμή που ήρθε από την Πάρο στην Αθήνα, και όταν όλοι στο ΠΑΣΟΚ έβλεπαν την αντιμετώπιση του από τον Γιώργο Παπανδρέου, θεώρησαν τον Γιάννη Ραγκούση ως το νέο πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, ή μάλλον το νέο ισχυρό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ.

Όταν δε έγινε και υπερυπουργός, κανείς δεν είδε με καλό μάτι την γρήγορη αυτή εξέλιξη του που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στο πιο ψηλό σκαλοπάτι της ιεραρχίας. Όμως λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο και