Οι διαδηλωτές, η Whitney Houston και η αδιαφορία ορισμένων

Οι χιλιάδες των διαδηλωτών που βγήκαν στους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης δεν ήταν αρκετές ώστε να σταματήσουν τη ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης… Οι χιλιάδες των διαδηλωτών ποτέ δεν είναι αρκετές, όπως έδειξαν τόσο τα πρόσφατα όσο και τα παλαιότερα γεγονότα. Μήπως τελικά φταίει που πρόκειται για χιλιάδες και όχι για μερικά εκατομμύρια; Σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας ο πληθυσμός της χώρας ανέρχεται σε 10.787.690 πολίτες. Από αυτούς γιατί μονάχα μερικές χιλιάδες βρέθηκαν στο δρόμο; Όσο μεγάλες κι να....
έμοιαζαν οι συγκεντρώσεις ήταν πολύ μικρές αν αναλογιστούμε πόσα εκατομμύρια άτομα είναι οι Έλληνες. Και σίγουρα στον παραπάνω αριθμό περιλαμβάνονται και τα μικρά παιδιά και οι ηλικιωμένοι καθώς και οι μετανάστες (και λαθρομετανάστες). Αν εξαιρέσουμε όμως εκείνους και πάλι θα έπρεπε στο δρόμο να βρεθούν μερικά εκατομμύρια άτομα και όχι μόνο μερικές χιλιάδες . Και για ποιο λόγο να μη βγουν στις πλατείες οι κάτοικοι της επαρχίας, παρά μόνο οι κάτοικοι του κέντρου των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης; Γιατί να μη γίνονται διαμαρτυρίες σε κάθε γειτονιά; Για αυτό και ψηφίστηκε το μνημόνιο του αίσχους, επειδή οι μερικές χιλιάδες δεν τους αφορούν. Κοινωνική έκρηξη θα σήμαινε πως θα ήμασταν ΟΛΟΙ στους δρόμους και μάλιστα σε κάθε δρόμο και στενό και όχι μονάχα στα κεντρικά σημεία της χώρας. Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς συνολικά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη διαδήλωσαν 1,5 εκατομυρίο Έλληνες (μπορεί να ήταν και λιγότεροι). Όχι φίλοι μου, δεν είναι πολλοί, είναι τ0 1/10 του πληθυσμού περίπου. Χρειαζόμαστε περισσότερους. Χρειαζόμαστε και τους φίλους του καναπέ. Επίσης, η αλλαγή θα έρθει όταν ο αστυνομικός αρχίσει να συμπεριφέρεται σαν πολίτης και συνειδητοποιήσει πως όσα συμβαίνουν είναι και σε βάρος του.
Την ίδια στιγμή όμως που ψηφίζονταν η δανειακή σύμβαση κάποιοι αναλώνονταν απλώς με το να ασχολούνται με το θάνατο Whitney Houston και να αναζητούν τα αίτια του θανάτου της. Κυρίες μου και κύριοι η συγκεκριμένη όπως έστρωσε κοιμήθηκε. Έπαιρνε ναρκωτικά και αυτά τη σκότωσαν, ήταν επιλογή της. Ας μην καταλήξουμε και εμείς να κοιμηθούμε εκεί που στρώσαμε, όντας αδρανείς και μετά να λυπόμαστε για την επιλογή μας. Μόνο που εκείνη που επέλεξε τις ουσίες έβλαψε μόνο τον εαυτό της. Εκείνοι που επέλεξαν την αδράνεια και θεώρησαν πιο τραγικό το θάνατο της από τη ψήφιση της δανειακής σύμβασης βλάπτουν και τους υπόλοιπους.
Την περασμένη Παρασκευή και το Περασμένο Σάββατο πολλοί Έλληνες γέμισαν και πάλι τα ξενυχτάδικα, ειδικά εκείνα της επαρχίας. Πολλοί δεν σκέφτηκαν πως την επομένη ψηφίζεται η δανειακή σύμβαση – η ταφόπλακα της χώρα, και είχαν κέφι να βγουν στα μπουζούκια (και αλλού) να διασκεδάσουν. Μετά το hangover ενοείται πως δεν ήταν σε θέση να πάνε σε πορείες…
Στο μεταξύ ανακάλυψα αρκετά άτομα που υποστήριζαν τη ιδέα της νέας δανειακής σύμβασης, επειδή “φοβούνται τη χρεωκοπία”, όπως λένε. Είδα και νέους ανθρώπους να χρησιμοποιούν ξύλινο λόγο λες και πρόκειται για εκπροσώπους κομμάτων…
Θα κλείσω με μια φράση π