Π. Κουρουμπλής στο Statesmen: “Όχι” αξιοπιστίας

Εκείνες τις δύσκολες για τη συνοχή της Κυβέρνησης στιγμές, που προηγήθηκαν της ψηφοφορίας στη Βουλή για την έγκριση του Μεσοπρόθεσμου, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής ήταν μεταξύ των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που είχαν εγείρει σοβαρές ενστάσεις, πολιτικής συνέπειας και συνείδησης, προειδοποιώντας ότι η ψήφος τους δεν θα ήταν θετική.

Στο τέλος της ψηφοφορίας, όταν έγινε η καταμέτρηση, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής ήταν ο μόνος που δεν....
συντάχθηκε με την υπόλοιπη Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, και δεν στήριξε μια κεντρική επιλογή της Κυβέρνησης. Με αποτέλεσμα ο Γιώργος Παπανδρέου να τον διαγράψει.

Ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής, μιλά στο Statesmen, ανακαλεί εκείνες τις στιγμές, και παρουσιάζει τις πολιτικές θέσεις του για το που πηγαίνει η Ελλάδα. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ…

- Αισθάνεστε εκτός ΠΑΣΟΚ, μετά και τη διαγραφή σας από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, ή θεωρείτε ότι το Κίνημα έχει μετατοπιστεί από τις θέσεις και τις αρχές που πρέσβευε, και εσείς πιστέψατε και στηρίξατε;

«Η διαγραφή μου αφορά την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Είναι γνωστό ότι παραμένω μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Από το 1974 που εντάχθηκα στο ΠΑΣΟΚ, μαθητής ων, ανδρώθηκα πολιτικά έχοντας αποκτήσει μια πολιτική παιδεία που θεμελιώνεται σε βασικές αρχές, τις οποίες οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε και με προσωπικό πολιτικό κόστος.

Εκείνο το ΠΑΣΟΚ μας δίδαξε ότι η εθνική κυριαρχία και η λαϊκή ανεξαρτησία είναι θεμελιώδεις αρχές, τις οποίες κανείς δεν έχει το δικαίωμα να απεμπολεί. Οι απαιτήσεις των εταίρων μας, και η συμπεριφορά τους απέναντι στην Ελλάδα, είναι στάση που εδράζεται στην αμοιβαία εταιρική σχέση; Ή επιβάλλει ένα νέο μοντέλο περιορισμένης εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας;

Ανήκω πάντα στη μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη, και υπερασπίζομαι τις αξίες του κοινωνικού μετασχηματισμού, της κοινωνικής δημοκρατίας και μιας κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, όπου τους κανόνες θα τους ορίζει η πολιτική και όχι το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Ωστόσο, η διαγραφή μου αναδεικνύει για άλλη μια φορά, μια από τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος, που δεν είναι άλλη από την έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατίας. Βλέπετε ότι η λογική της κομματικής πειθαρχίας επικρατεί και εκείνης ακόμη του Συντάγματος.

Είναι ευκαιρία, στο πλαίσιο αλλαγών του Συντάγματος, να καθιερώσουμε την εσωκομματική δημοκρατία συνταγματικά, και να διαμορφώσουμε ένα νέο πεδίο ανάπτυξης και λειτουργίας πραγματικά δημοκρατικών κομμάτων».

- Αν γυρίζατε τον χρόνο πίσω, θα κρατούσατε την ίδια στάση στη Βουλή, στην ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο;

«Οι εξελίξεις μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου με επιβεβαιώνουν, χωρίς αυτό να είναι αυτάρεσκο. Πιστεύω ότι εκείνη η απόφασή μου ήταν προϊόν μελέτης, ωριμότητας και ευθύνης απέναντι στη νεολαία της πατρίδας μας (που ζει το μαρτύριο της παρατεταμένης εφηβείας) και στην ιστορία της Παράταξης, όπως την αντιλαμβάνομαι.

Εάν η Γερμανία δεν απαλλαγεί από το σύνδρομο ενός οικ