Πέφτουμε στον Καιάδα των δανειστών μας

Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μέρος της συνέντευξής μου με τον δημοσιογράφο Αποστόλη Ζώη και φιλοξένησε η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Λάρισας χτες Κυριακή 18 Μαρτίου 2012.

“Καληνύχτα Ελλάδα…”
Η Συνέντευξη

-Πού βαδίζει πλέον η χώρα μας; Θα είναι καλύτερα τα πράγματα με τη .....
νέα δανειακή σύμβαση; Δεν θα πρέπει δηλαδή να ανησυχούμε στο μέλλον;

« Είναι λάθος να αναρωτιόμαστε πού "βαδίζει" η χώρα μας καθότι έπαψε να βαδίζει εδώ και πολλά χρόνια "απογειωμένη" στην ψευδαίσθηση που μας τάϊσαν πείθοντάς μας ότι μπορούμε να έχουμε ένα κομμάτι του πλούτου που μας "δάνειζαν" απλόχερα και πανάκριβα οι Τραπεζίτες μας. Από τον Μάιο του 2010, στη συνέχεια το καλοκαίρι του 2011 και τώρα πλέον με το PSI που ΔΕΝ το δέχτηκαν όλοι, την επιβολή με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για το CAC (υποχρεωτική η ζημιογόνος επιβολή συμμετοχής) και η ενεργοποίηση των CDS (διεθνής ανακοίνωση "credit event" , δηλαδή ελεγχόμενης πτώχευσης, από την ISDA...Είμαστε σε ελεύθερη πτώση! Δεν βαδίζουμε λοιπόν, πέφτουμε στον Καιάδα των Δανειστών μας και απλά ΔΕΝ χτυπήσαμε ακόμη (επισήμως) τον πάτο!!!».

- Ποια είναι η άποψή σας για τις κυβερνήσεις συνεργασίας ειδικά μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας; Αυτό είναι που χρειάζεται η πολιτική πραγματικότητα της χώρας;

« Οι Κυβερνήσεις συνεργασίας (coalition governments) δεν αποτελούν ελληνική ευρεσιτεχνία ούτε καν πρωτοτυπία - 2 από τους 3 μεγάλους της Ευρώπης, Γερμανία και Αγγλία ζούνε παραγωγικά και επιτυχημένα με κυβερνήσεις συνεργασίας! Το τεράστιο, αλλά "αποσιωπημένο" πρόβλημα που εγείρει αναπάντητα και σοβαρά ερωτήματα ήθους και πολιτικής ηθικής , πιθανότητας εφαρμογής πολιτικών σωτηρίας και διεξόδου αφορά στην ελληνική περίπτωση όπου, ουσιαστικά, μας διοικεί κυβέρνηση συνεργασίας που απαρτίζεται πλέον (μετά την απροσδόκητη αποχώρηση του ΛΑΟΣ) από 88% ΠΑΣΟΚ και 12% "Νέας" Ν.Δ. που μας διοικούσαν τα τελευταία 38 χρόνια (1974-2012) και είναι απόλυτα υπεύθυνοι για το Οικονομικό, Πολιτικό, Ηθικό, Πολιτισμικό, κατάντημά μας ως Χώρας, Κράτους, Κοινωνίας, Λαού...».
-Μπορεί το συγκεκριμένο πολιτικό προσωπικό να σηκώσει ένα τέτοιο βάρος μεταρρυθμίσεων και αλλαγών που απαιτούν οι δανειστές μας; Μπορούν να μπουν στο περιθώριο συμπεριφορές και πρακτικές προηγούμενων δεκαετιών;

«Το συγκεκριμένο πολιτικό προσωπικό ήδη έχει προσφέρει γην και ύδωρ στους δανειστές μας δεσμεύοντάς μας με το πρώτο και Δεύτερο Μνημόνιο, με τη ρήτρα του Αγγλικού Εμπράγματου Δικαίου και την αποδοχή όλων των επιβληθέντων όρων από την Τρόικα.
Μέχρι στιγμής πέραν των περικοπών μισθών, συντάξεων και επιδομάτων δεν έχει εφαρμοστεί καμία από τις τρομακτικού μεγέθους και κοινωνικών επιπτώσεων αποφάσεις που έχουν ψηφισθεί στην Βουλή. Στο περιθώριο μπήκε η αξιοπρέπειά μας ως ιστορικού και έντιμου Λαού, και μπήκαν στο απαλλακτικό περιθώριο, τη γνωστή στη Βουλή των Ελλήνων (Κολυμβήθρα του Σιλωάμ) όλες οι ατασθαλίες, οι κακοδιαχειρίσεις, οι καταστροφ