ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Lawrence J. Peter : « Δημοκρατία είναι η διαδικασία εκείνη με την οποία οι άνθρωποι εκλέγουν ελεύθερα εκείνον στον οποίον θα ρίξουν το φταίξιμο.» Φυσικά υπάρχουν κι άλλες ρήσεις , που ο μέσος ψηφοφόρος τις ξεπερνάει σαν σκατά. « Αν κάποιος σου προσφέρει δημοκρατία κι ένας άλλος ένα σακί σιτάρι, σε ποιο επίπεδο πείνας θα προτιμήσεις το σιτάρι από το δικαίωμα ψήφου; » ( Bertrand Russel ).
Βλακίες; Δηλαδή προϊόν κάποιου χαζού που....
πέταξε κάτι για να το κρατήσουμε στας γραφάς; Μπορεί. Αμπελοφιλοσοφίες; Δηλαδή όταν διασπάσθηκαν τα λίπη του εγκέφαλου λόγω ποτού , ανακαλύφθηκε μια ρήση κι ο ξενέρωτος συνδαιτυμόνας , την διαιώνισε; Όλα παίζουν, αλλά σίγουρα κάπου πατάνε.
Σαν το μικρόβιο που βρίσκεται σε μια αίθουσα. Κι οι τρόποι εξόντωσης του, είναι συγκεκριμένοι. Ή διαλέγεις ένταση, ή ηπιότητα. Ή βουτάς μια μηχανή που εκτοξεύει με μεγάλη πίεση τα κατάλληλα χημικά πάνω στην μικροζωή, ή απλά την καλύπτεις με τα θανατηφόρα σκευάσματα σου. Και οι δύο μέθοδοι παραδεκτές, όπως έχουν αποφασίσει χρόνια τώρα κάποιοι άσχετοι με το θέμα λαδωμένοι επιστήμονες των σχετικών επιτροπών. Διότι η αλήθεια είναι πάντα μόνο μία: όταν βομβαρδίζεις ένα μικρόβιο, δεν το εξοντώνεις. Απλά το εκτινάσσεις από την θέση του σε μια άλλη. Εξακολουθεί να ζει αυτό. Μόνο άμα το καλύψεις με φάρμακα, χωρίς να το μετακινήσεις, αυτό κοκαλώνει και πεθαίνει. Αδιέξοδα δημοκρατίας.
Τι μας νοιάζουν όμως αυτά; « Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που εξασφαλίζει πως δεν θα κυβερνηθούμε από ανθρώπους καλύτερους από όσο μας αξίζουν.» ( G. B. Shaw ). Έχω κι άλλα : « Δημοκρατία είναι η επαναλαμβανόμενη υποψία ότι παραπάνω από τους μισούς ανθρώπους έχουν δίκιο λίγο περισσότερο από τον μισό καιρό.» ( Elwyn Brooks White ). Να συνεχίσω; Αμέ. « Το φοβερό με την δημοκρατία είναι ότι δίνει σε κάθε ψηφοφόρο την ευκαιρία να κάνει κάτι ανόητο.»( Art Spander ).
Και τελικά αρνούμαι το πολίτευμα; Ε, όχι και να κατηγορηθώ και για χουντικός. Όχι ότι με ενδιαφέρει και ιδιαίτερα βέβαια, χώρια που έχει και την σημασία του από ποιόν εγκαλείσαι. Καλό είναι το συστηματάκι αυτό και ειδικά όταν δεν έχω και τις απαραίτητες γνώσεις από το γυμνάσιο και το μάθημα της αγωγής του πολίτη για να προτείνω κάτι άλλο. Απλά, μου την σπάει η διαδικασία της δημοκρατίας. Της εκλογής της και της εφαρμογής της.
Του τρόπου επιβολής της. Διότι ειλικρινά πιστεύω, ότι για να έχεις πρακτική δημοκρατία, οφείλεις πρώτα να έχεις παιδεία. Κι επειδή όλοι συμφωνούμε ότι αυτή απουσιάζει από την χώρα μας, έχουμε μάλλον το αρνητικό πρόσωπο του πολιτεύματος: Την οχλοκρατία κατά Πλάτωνα, που φυσικά έχει φέρει στην βουλή κάτι πολιτικούς ανίκανους. Αποτέλεσμα του πεζοδρόμιου ή του μπαλκονάτου ρουσφετιού. Και καθόμαστε τώρα και περιμένουμε από αυτούς που μας φέρανε εδώ, να μας υποδείξουν μέτρα και σωτηρίες. Και το προτεινόμενο μέτρο, αφού οι δημοκρατίες δεν έχουν αδιέξοδα, είναι ξανά κάλπες. Δηλαδή να ξανααποφασίσει ο όχλος. Κι ουδείς να ασχολείται με το αξιωματικό αδιέξοδο: Την αμορφωσιά κι άρα την ανετοιμότητα του πολίτη ν