Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς-Ανάληψη ευθύνης για τον εμπρησμό 12 οχημάτων του Ο.Τ.Ε

Πως ξεκινάει το φως από ένα άστρο και χύνεται μέσα στη μάυρη αιωνιότητα κι οδοιποράει αθάνατο? Το άστρο πεθαίνει, μα το φως ποτέ του, τέτοια κι η κραυγή της ελευτεριάς." (Ν. Καζαντζάκης)

Τώρα, τώρα που το έδαφος είναι γόνιμο για να ανθήσει ο καρπός του ολέθρου. Η όξυνση της επαναστατικής βίας ενάντια στους δυνάστες των....
ζωών μας πρέπει να τεθεί πρώτη πρoταιρεόητα στους σχεδιασμούς των επαναστατικών δυνάμεων. Στο χέρι μας είναι η προσπάθεια διαχείρισης των τωρινών συνθηκών και η στεγανοποίηση των βαλβίδων αποσυμπίεσες που σε συνδυασμό με την οκνηρία, τον φόβο της καταστολής και τον αυθαίρετο αφορισμό της βίας αναπαράγει την αδράνεια βουλιάζοντας σε ένα βούρκο μικροσυμφερόντων. Με αιχμή του δόρατος την επαναστατική συνείδηση, συνεχής πόλεμος για την οικοδόμηση του αυτόνομου υπαρξιακού-αξιακού μας κώδικα και την καταστροφή των κυρίαρχων κοινωνικών σχέσεων και της εξουσίας που εισβάλει σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας.

Το χρέος του αναρχικού/επαναστατικού κινήματος είναι τεράστιο στην παρούσα συνθήκη καθώς όλο και περισσότερος κόσμος ριζοσπαστικοποιείται προς τα δύο άκρα. Το αναρχικό/επαναστατικό κίνημα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περιοριστεί στο να γίνει κοινωνικά αρεστό και αποδεκτό από όλους καθώς είναι πλέον ηλίου φαεινότερων ότι θα έρθει αντιμέτωπο με την αδιαφορία τον ωχαδερφισμό και την παραίτηση. Ο κίνδυνος αυτής της αποτυχίας έγκειται στην μόλυνση του κινήματος από το παράσιτο της αδράνειας το οποίο και θα φτωχύνει το κίνημα σε όλες του τις εκφάνσεις.

Θα μπορούσαμε να πούμε λοιπόν πως είμαστε περικυκλωμένοι από αόρατους εχθρούς αλλά και εν’ δυνάμει συντρόφους. Η συνεχής εξέλιξη της πολύμορφης επαναστατικής δράσης ας γίνει το εργαλείο που θα ρίξει τις μάσκες . Όταν παραταχθούμε πίσω από τις διαχωριστικές γραμμές δεν θα υπάρχουν άλλες δικαιολογίες, η πυροδότηση της κοινωνικής πόλωσης ως ένας βασικός στόχος εντός των επαναστατικών στρατηγικών είναι αναγκαία.

Ας τεθεί λοιπόν σαν στόχος η ριζοσπαστικοποίηση του αναρχικού/επαναστατικού χώρου προς την στρατηγική του αντάρτικου πόλης. Ο αναρχικός πρέπει να οργανώνεται και να δρα και μακριά από τα μάτια και τα αυτιά των μπάτσων στο οξυδερκές σκοτάδι της συνομωσίας. Οφείλει να ξεκαθαριστεί ότι η προτροπή αυτή δεν γίνεται αυθαίρετα και φετιχιστικά αλλά με γνώμονα την προώθηση της πολύμορφης επαναστατικής δράσης και των στρατηγικών αγώνα.

Ως οπαδοί λοιπόν της πολύμορφης επαναστατικής δράσης θεωρούμε το πεδίο του δρόμου και πιο συγκεκριμένα αυτό των πορειών ένα πεδίο πάνω στο οποίο μπορούμε να εργαστούμε, να εξελίξουμε και να διαχύσουμε την αντίληψη μας.
Οι πορείες αρχικά αποτελούν σημεία αντιπληροφόρησης, μοιράσματα κειμένων, τρικάκια, εγγραφή συνθημάτων και στένσιλ, διακόπτουν την εύρυθμη λειτουργία της πόλης και διαδίδουν τα μηνύματα πολέμου. Ταυτόχρονα οι πορείες λειτουργούν και ως πεδίο διάχυσης της επαναστατικής βίας. Της βίας που σε πρώτο βαθμό τουλάχιστον δεν αντιπαρατίθεται στρατιωτικά με τους μηχανισμού