Τα γεννόσημα, η υποχρέωση για άμεσες περικοπές στην υγεία, η παραπληροφόρηση, με αιρετική διάθεση

Συντάκτης: Αλέξανδρος Γιατζίδης

Ξαφνικά ανέκυψε θέμα με τα γεννόσημα φάρμακα και όλοι παρακολουθούμε, τρεις βδομάδες, μια κόντρα που εξελίσσεται μεταξύ Υπουργείου Υγείας, γιατρών, φαρμακοποιών και «ειδικών» δημοσιογράφων. Καυγάδες στα κανάλια και σπέκουλα για να χαζέψουμε όλοι και να ξεφύγουμε από τα καθημερινά πολύ πιο σοβαρά που πέρασε η .....
κυβέρνηση με την ψήφιση του εφαρμοστικού και που ήταν τα εργασιακά και οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

Το σίγουρο είναι ότι με ό,τι ψηφίστηκε θα μετακυλίσει σε λίγο καιρό το Υπουργείο ένα μεγάλο έξοδο της φαρμακευτικής δαπάνης στον Έλληνα ασθενή. Επειδή όμως ο ασθενής δεν έχει για τις καθημερινές του ανάγκες, θα αναγκαστεί με έναν ακόμα τρόπο να επιβαρύνει την υγεία του. Ο ‘έχων» θα πάρει το επώνυμο φάρμακο, ο «γνωρίζων» το αξιοπρεπές γεννόσημο και οι «υπόλοιποι» γαία πυρί μιχθήτω.

Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα με μια άλλη ματιά.

Το Υπουργείο Υγείας πιέζεται από την τρόικα αλλά και από τις συνθήκες να κάνει οικονομία. Τα νούμερα στα χαρτιά εύκολα περικόπτονται αλλά στην πράξη είναι πολύ πιο δύσκολο. Ένα χρόνο λοιπόν το υπουργείο ξεκίνησε να κάνει περικοπές. Ενοποιήσεις ταμείων, περικοπές και αυστηρός έλεγχος στην συνταγογράφηση και περιορισμός στις διαγνωστικές εξετάσεις αλλά και στις προμήθειες ιατρικού εξοπλισμού και παραϊατρικού αναλώσιμου υλικού. Αυτό είχε ως συνέπεια να το αισθανθούμε όλοι. Περιορίστηκαν οι επισκέψεις στους γιατρούς, περιορίστηκε η συνταγογράφηση, περιορίστηκαν πολλά αλόγιστα έξοδα κυρίως σε αγορές και προμήθειες νοσοκομείων. Πολλοί διαγωνισμοί που είχαν εξαγγελθεί δεν μπόρεσαν να γίνουν ποτέ γιατί οι εταιρείες δεν μπορούσαν να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς μια και δεν πληρούσαν τους όρους ή δεν ήθελαν να συμμετάσχουν για να μην εμπλακούν σε περιπέτειες με τις μεγάλες καθυστερήσεις εξόφλησης από το Δημόσιο ή γιατί δεν υπάρχουν πιστώσεις από το εξωτερικό και τις τράπεζες και οι κατασκευάστριες εταιρείες απαιτούν την προπληρωμή όλου του ποσού της αξίας του μηχανήματος ή του προϊόντος.

Με όλα τα παραπάνω έγινε μεγάλος περιορισμός της δαπάνης του Υπουργείου Υγείας. Όμως οι συνθήκες, απαίτησαν εκ νέου περικοπές. Έτσι μη έχοντας άλλη λύση και έχοντας ακόμα προς υλοποίηση όλα τα παραπάνω, με τελευταία την ίδρυση και λειτουργία του ταμείου κολοσσού, τον ΕΟΠΥΥ, έπρεπε να στραφεί και πάλι στο φάρμακο.
Τι να πει λοιπόν στον πολίτη; To γνωστό τροπάρι ‘η μαφία της υγείας’ γράφει αβέρτα φάρμακα και έτσι γίνεται σπατάλη. Μα πλέον του ενός χρόνου υποτίθεται αυτό περιορίστηκε με την συνταγογράφηση και του ελεγκτές ιατρούς των ταμείων. Άρα τι έπρεπε άλλο να κάνει; Nα εφεύρει τα γεννόσημα. Πρέπει να δίνονται στους Έλληνες αντίγραφα φάρμακα που είναι πιο φτηνά από τα πρωτότυπα. Έτσι έμαθαν όλοι τα γεννόσημα (genetics). Γιατί αλλιώς πως θα μαθαίναμε ότι το DEPON είναι γεννόσημο και οι Έλληνες το χρησιμοποιούν συνεχώς για χρόνια. Φυσικά σαν το DEPON υπάρχουν ένα σωρό γεννόσημα που χρησιμοποιούνται για δεκαετίες. Το ΙΚΑ παρά πολλά χρόνια