Θα ήθελα να ήταν αλλιώς...

Μαραθώνας, Θερμοπύλες ή... "Θήβα";;;

Θα ήθελα να ήταν αλλιώς.

Να γράφω για ποδόσφαιρο, που μου αρέσει πολύ, και να κραζόμαστε Παναθηναικοί και Ολυμπιακοί, φίλοι της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα, την Μίλαν και της Γιουβέντους.

Να γράφω για μουσική, που επίσης μου αρέσει πολύ και να ανταλλάσσουμε απόψεις και τραγούδια...
να κραζόμαστε έντεχνοι, ροκάδες, μεταλάδες, χιπ-χοπάδες και σκυλάδες.

Να γράφω για γυναίκες, που μου αρέσουν ακόμη περισσότερο, και να κραζόμαστε ξανθόφιλοι και μελαχρινόφιλοι, να ανταλάσσουμε εμπειρίες, ιδέες, παροιμίες κλπ.

Να γράφω για τα αγαπημένα μου κόμικς, τον Αστερίξ, τους ήρωες του Αρκά, τις φιγούρες των Looney Tunes, να τα θυμόμαστε και να γελάμε...

Να γράφω για την αρχαία Ελλάδα, τον πολιτισμό της και τους θησαυρούς της και να ανταλλάσσουμε απόψεις και γνώσεις και να διαφωνούμε με τους Βυζαντινιστές.

Να γράφω για την κλιματική αλλαγή, για το φαινόμενο του θερμοκηπίου... να ανησυχούμε, να να προβληματιζόμαστε, να προτείνουμε λύσεις και δράσεις.

Να γράφω για το θέμα των "ταυτοτήτων", για το σύμφωνο συμβίωσης, για τους γάμους των ομοφυλόφιλων, για το χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους και να δοκιμάζουμε προοδευτικοί, ριζοσπαστικοί και συντηρητικοί τα όριά μας.

Να γράφω για την Παγκοσμιοποίηση, για τους κινδύνους της, να συζητάμε για τις πραγματικές συνωμοσίες αλλά και τις γραφικές συνωμοσιολογίες γύρω από αυτήν και να διαφωνούμε τεχνοκράτες και ουμανιστές.

Να γράφω για την Ιστορία, να αναλύουμε τους Περσικούς πολέμους, την τακτική τους αλλά και τη σημασία τους, για τη ρωμαική αυτοκρατορία, για τη βυζαντινή και την αραβική επέκταση, για τη γοτθική κυριαρχία στην Ευρώπη, για τη γενοκτονία των Ινδιάνων απ' τους Ισπανούς εποίκους, για την αιματηρή αλλαγή απ τη Φεουδαρχία στο Εθνικό Κράτος, για τους Αγγλογαλλικούς πολέμους, για τους Ρωσοτουρκικούς, για τη Γαλλική και την Αμερικανική Επανάσταση, για το '21, για την Εθνική Αντίσταση, για την Πίνδο, για την άνοδο του Φασισμού στο Μεσοπόλεμο, για τον Ισπανικό Εμφύλιο, για τον Ψυχρό Πόλεμο...

Να γράφω για τις Ιδεολογίες, για τον Μαρξ, τον Μπακούνιν και τον Άνταμ Σμιθ, για το Σοβιετικό μοντέλο, για την Παρισινή Κομμούνα, για το... "θαύμα" της Ιρλανδίας, για το Σουηδικό μοντέλο, για την Ευρω-λαγνεία και την Ευρω-φοβία.

Να γράφω για όλα όσα με απασχολούσαν μέχρι χθες...

Αλλά δεν μπορώ να γράψω πια για όλα αυτά...

Ακόμη κι όταν φευγαλέα μου περνούν όλα απ το μυαλό να γράψω για τα παραπάνω, ο βραχνάς του Σκότους που βιώνουμε έρχεται και με πλακώνει.
Δεν μπορώ να γράψω εύκολα για τα παραπάνω κι όταν το τολμώ, τότε νιώθω ενοχές.

Δεν μπορώ την ώρα που ξεπουλιέται η χώρα μας, η Ελλάδα, την ώρα που ο λαός της ετοιμάζεται να ζήσει το νέο "χειμώνα του '41", την ώρα που τα παγκάκια στα πάρκα και τις πλατείες ζεσταίνονται για να υποδεχτούν τους συμπολίτες μου και ίσως κάποια στιγμή κι εμένα, την ώρα πο