ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΌ ΚΟΙΝΩΝΙΚΌ ΚΊΝΗΜΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΌ ΤΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΈΝΩΝ

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΌ ΚΟΙΝΩΝΙΚΌ ΚΊΝΗΜΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΌ ΤΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΈΝΩΝ

Το ΕΚΚ (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Κίνημα) δημιουργήθηκε προ τριών ετών για την προάσπιση των δικαιωμάτων των κοινωνικά αποκλεισμένων και ιδίως των διαζευγμένων
Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ (2008)

Η σημερινή πραγματικότητα που έχει....
διαμορφωθεί από τις εργασιακές και κοινωνικές ανισότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και με ιδιαίτερη έμφαση στη χώρα μας, από τη κακή λειτουργία του Κράτους και την κοινωνική και πολιτική αναλγησία, οδήγησαν απλούς πολίτες να πάρουν πρωτοβουλίες προς όφελος των παιδιών τους, της οικογένειας και της πατρίδος τους.

Το Σύστημα αρχών της χώρας μας δεν είναι παιδοκεντρικό και όλοι είναι αδιάφοροι για την κατάληξη της νεολαίας των 600 ευρώ και των διαζευγμένων των 300 ευρώ.

Η ζοφερή πραγματικότητα απεικονίζεται στις συνέπειες του άστατου κράτους, της αναλγησίας και της ασυδοσίας. Η νεολαία δεν έχει οράματα και οι πολίτες δεν έχουν καμία προστασία. ........................

Οι γονικές σεξιστικές διακρίσεις τόσο στην οικογένεια όσο και στα εργασιακά των δύο φύλων (ανδρών-γυναικών) όχι μόνο δεν γίνονται σεβαστά αλλά δεν είναι ούτε και αναγνωρισμένα τα δικαιώματά τους.

Στη χώρα μας, η έλλειψη ωριμότητας και πολιτισμού για τα οποία αποκλειστική ευθύνη φέρει η Πολιτεία η οποία δεν φρόντισε ούτε να εκπαιδεύσει ανθρώπους αλλά και ούτε και να τους προστατεύσει από κινδύνους έχουν αρνητικές συνέπειες στα παιδιά.
Η σημερινή αντίληψη που στηρίζεται σε παρωχημένα κοινωνικά στερεότυπα, όπου ο γονεϊκός δεν αναγνωρίζεται σαν βασικό στοιχείο της προσωπικότητας και της συναισθηματικής ωρίμανσης και ολοκλήρωσης αλλά σαν δευτερεύον χαρακτηριστικό σαφώς παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των διαζευγμένων γονέων και τους κατατάσσει σε πολίτες δευτέρας κατηγορίας.
Οι ρόλοι των γονέων έχουν εξελιχθεί, τόσο ο πατέρας όσο και μητέρα ασχολούνται εξ’ίσου στο σπίτι και στην οικογένεια.

Στο όνομα της ισότητας δημιουργήθηκαν ανισότητες με αρνητικό τελικό αποδέκτη το παιδί και τους νέους. Σήμερα, παραβιάζονται βασικά δικαιώματα του παιδιού και των γονέων και παρεμποδίζεται ο γονεϊκός τους ρόλος.

Όλοι υφίστανται συναισθηματικό βιασμό, οικονομικό μαρασμό, επαγγελματική αστάθεια. Η οικονομική κρίση κτυπά τόσο τους πολίτες όσο και τους επαγγελματίες. Τα συμφέροντα των λίγων έφεραν την καταστροφή των πολλών. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τίποτα. Η οικογένεια δεν είναι πλέον κοιτίδα της κοινωνίας. Η ψυχο-συναισθηματική ανάγκη των παιδιών απαιτεί την καθημερινή παρουσία των δύο γονέων και το δικαίωμα αυτό των παιδιών παραβιάζεται παρ όλες τις διεθνείς συνθήκες κυρίως στο ένα εκατομμύριο των παιδιών των διαζευγμένων.

Η ανυπαρξία των κοινωνικών υπηρεσιών στην δικαστική διευθέτηση του θέματος οικογένεια-διαζύγιο, όπου τελείως αντιεπιστημονικά με τρόπο που ντροπιάζει το σύγχρονο ελληνικό κράτος, τα παιδιά, την ψυχοσυναισθηματική τους ισορροπία, αλλά και την ψυχολογική σταθερότητα τους και εξέλιξη α