Το καθεστώς της μαύρης τρύπας και του άγνωστου χ

Γράφει ο Γιώργος Φουντουκόγλου

«Το παραμύθι του «σωτήρα» πρέπει να έχει άγνωστο εχθρό», αυτό είναι το δόγμα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Ιδού, λοιπόν, το καθεστώς της κουκούλας και της μαύρης τρύπας, φέρει την εξουσία των αγορών και τα απύθμενα βάθη των ισολογισμών, ξεκινά από τον αισχροκερδή δανεισμό και τελειώνει στον πόλεμο των χημικών στην πλατεία συντάγματος. «Άγνωστοι» είναι οι δανειστές της Ελλάδας και «άγνωστοι» είναι οι βάνδαλοι της πλατείας συντάγματος. Κανείς δεν....
ξέρει ποιοι κρύβονται πίσω απ’ τις αγορές του χρήματος και κανείς δεν ξέρει ποιοι κρύβονται πίσω από τις προβοκάτσιες κατά των ειρηνικών διαδηλώσεων. Όλοι μιλούν για τις αγορές αλλά κανείς δεν ξέρει που τα βρήκαν τα λεφτά οι αγορές! Τι παράγουν οι αγορές; Σταφίδες, καλαμπόκι, ηλεκτρική ενέργεια, πετρέλαιο ή φυσικό αέριο; Διότι δεν είναι τράπεζες οι αγορές, ούτε διαχειρίζονται τις καταθέσεις των πολιτών! Έτσι, λοιπόν, κάτι πρέπει να παράγουν, διότι πως αλλιώς συγκέντρωσαν τόσο χρήμα στα χέρια τους, μόνο με την αγορά; Πως γίνεται κάποιος να είναι ζάμπλουτος όταν μόνο αγοράζει χωρίς να φαίνεται πουθενά τι παράγει; Άρα κάποιος πρέπει να μας πει, τι παράγουν οι αγορές για να έχουν τέτοια κέρδη ώστε να μπορούν να αγοράζουν τα χρέη ολόκληρων λαών. Και επειδή κανείς δεν πρόκειται να μας πει, καταλήγω στο εξής συμπέρασμα: Ο αγώνας είναι σικέ. Η κουκούλα είναι ο play maker και η μαύρη τρύπα σκοράρει. Μαύρες ψυχές σε μαύρες καρέκλες για μία δήθεν κατάλευκη και αγνή εξουσία, που επιτέλους ο λαός πρέπει να μαυρίσει με την ψήφο του. «Μαύρη ζωή, βράδυ πρωί» που λέει και το τραγούδι, μαύρες να είναι οι δημοσκοπήσεις τους κι οι αγορές τους! Μαύρες και οι καρτούλες τους (αυτές του πολίτη), τις οποίες τυπώνουν πάλι εις το όνομα της αναζήτησης και την κάθαρσης της αγοράς από το μαύρο χρήμα. Και γι’ αυτό βάζουν μπρος τα πλυντήρια της εξουσίας (Μ.Μ.Ε, καθεστωτικές φυλλάδες, στρατευμένα sites), ξεπλένοντας τα νομίσματα με το «απορρυπαντικό» του μαύρου χρήματος και το μαλακτικό της «πλήρης διαφάνειας»! Η πλύση στα καυτά (κατακαλόκαιρο με 40’ βαθμούς, άδεια η τσέπη κι άδεια η Πλατεία Συντάγματος), στέγνωμα στους χαμηλούς βαθμούς (3,5% τα επιτόκια του δανεισμού και κάλυψη των δανειακών αναγκών της Ελλάδας για δέκα χρόνια), και τα μαύρα γίνονται λευκά. Η Ε.Κ.Τ μάζεψε την μπουγάδα κι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να πάει διακοπές. Οι σκοταδιστές έγιναν «γιοι του φωτός», τύφλα να ’χουν μπροστά τους ο Copperfield και ο Xarry Potter! Τα «μαγειρεία» του χρέους και τα «κουρεία» των τόκων, παραδίδουν μαθήματα Καμπάλας. Άντε να τους πιάσεις! Ο πήχης είναι πολύ ψηλά για να τους φτάσει η απλή λογική.

Κι έτσι ο λαός εξαντλείται σ’ ένα κυνήγι μαγισσών, σε μια ατέρμονη αναζήτηση για τον άγνωστο χ, τον οποίο θέλει να ξορκίσει με την ψήφο του αλλά συνεχώς τον βρίσκει μπροστά του σαν φάντασμα να επεμβαίνει στην καθημερινότητα του και να ρυθμίζει τα του οίκου του. Είναι φανερές πλέον σε όλους μας οι μεθοδεύσεις για μία μαύρη πολιτική του τύπου, «οι μαύρες τρύπες των ταμείων