Το κούρεμα «φτιασιδώνει» αλλά η ανεργία εξακολουθεί να χαλάει την.εικόνα

Γράφει ο οικονομολόγος Παναγιώτης Κοκκόρης
Επιτέλους, «κουρευτήκαμε». Και όπως κι αν το δει κανείς, το κούρεμα πήγε καλά. Για την ακρίβεια, στέφθηκε με επιτυχία πέρα από κάθε προσδοκία.
Η σαφής εκτίμηση της οδυνηρής κατάστασης που επικρατεί στη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία μας, δεν ακυρώνει την αντικειμενική μας κρίση ότι μια ανάσα, την πήραμε. Μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα της φτώχειας, της μιζέριας, της αγωνίας για το αύριο και της ανασφάλειας, ένα μικρό παράθυρο με....
ανοιξιάτικο αέρα άνοιξε για την Ελλάδα μας δίνοντάς μας την αίσθηση μιας κάποιας νίκης. Άλλο όμως αυτό κι άλλο να θεωρήσουμε το PSI, την αρχή του τέλους του Γολγοθά που διανύουμε. Θα πρέπει κάποιος να είναι το λιγότερο αφελής για να θεωρήσει το PSI πανάκεια όλων, σαν το μαγικό πίνακα που διαγράφοντας μέρος των χρεών μας θα διαγράψει παράλληλα, λιτότητα, μνημόνια, ύφεση, ανεργία.
Αντιθέτως, τώρα που έγινε αυτό που προσδοκούσαμε κι ευχόμασταν, τώρα πρέπει να ανταποκριθούμε στις νέες απαιτήσεις κι ακόμη παραπάνω. Γιατί η επιτυχία, είναι μια πολύ ευαίσθητη κατάσταση καθώς χρειάζεται πολύ κόπο για να την προσεγγίσεις αλλά πολύ περισσότερη προσπάθεια και ικανότητα για να τη διαχειριστείς. Όπως ορθά επισημαίνεται από τη ΝΔ, τώρα περισσότερο από ποτέ απαιτείται η άμεση λήψη μέτρων για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Μιας οικονομίας που ψυχορραγεί, μιας οικονομικής κατάστασης παραπαίουσας ενός ασταθούς οικονομικού περιβάλλοντος.
H ελληνική στατιστική αρχή δημοσιοποίησε τα νέα στοιχεία σχετικά με την ανεργία, η οποία το Δεκέμβριο του 2011 ανήλθε στο 21%, έναντι 14,8% το Δεκέμβριο του 2010 και 20,9% το Νοέμβριο του 2011. Πρόκειται βέβαια για νέο ρεκόρ ανεργίας με τους απασχολούμενους να έχουν μειωθεί κατά 334.445 άτομα μέσα σε ένα χρόνο, ενώ σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία μειώθηκαν κατά 1.950 άτομα μέσα σε ένα μήνα (από το Νοέμβριο του 2011 έως το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου).
Εάν αυτά τα νούμερα δεν είναι οδυνηρά, εάν δεν περιγράφουν με τον πλέον αμείλικτο τρόπο την ασφυκτική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία και εάν κάποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι το PSI δεν αποτελεί τη λύση στο μέγα αυτό πρόβλημα τότε προφανώς αυταπατάται ή εξαπατά τους υπολοίπους σκοπίμως. Ο χρόνος για θεωρίες, έχει τελειώσει. Είναι ώρα καθοριστικών αποφάσεων, δυναμικής δράσης και υπεύθυνης πολιτικής. Τη στιγμή αυτή απαιτείται μια ολοκληρωμένη οικονομική στρατηγική η οποία θα μπορέσει με εφαλτήριο τις περιορισμένες δανειακές υποχρεώσεις του δημοσίου λόγω «κουρέματος», να βάλει τη χώρα σε ρυθμούς ανάπτυξης. Απαιτούνται συγκεκριμένες προτάσεις και η άμεση υλοποίησή τους.
Ανάμεσα σε αυτά που έχω καταθέσει πολλάκις στο παρελθόν και εκ των υστέρων παρακολουθώ να αναπαράγονται είναι:
Η μείωση των εισφορών στο ΙΚΑ και η επιδότηση του ημερομισθίου για νέες προσλήψεις.
Η μείωση του φόρου στις επιχειρήσεις στα επίπεδα της Βουλγαρίας (περίπου 15%) ώστε να δημιουργήσουμε τα κίνητρα για επιστροφή των επιχειρήσεων στον τόπο τους.
Η απλοποίηση τω