ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ «ΡΕΜΑΛΙΑ» !!!!

Όλοι οι πολίτες, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί, απαισιόδοξοι και αισιόδοξοι, τιμωροί και ψηφοφόροι, επιδιώκουν και θέλουν την ανατροπή, τη φυγή προς τα μπρος. Σε όλες τις συζητήσεις επικρατεί η σκληρή κριτική για τους υπάρχοντες ξεπερασμένους θεσμούς, που, μαζί με τη «βουλιμία» των πολιτικών, ευθύνονται για το υπερτροφικό και διεφθαρμένο κράτος. Είναι πια πασιφανές ότι, πέρα
από το....
οικονομικό «φιλί της ζωής», έχουμε άμεση ανάγκη για εκτεταμένες ανάσες- μεταρρυθμίσεις, που θα δημιουργήσουν συνθήκες πολιτικού εκσυγχρονισμού και διαφάνειας και θα αποκαταστήσουν τη σχέση πολίτη – πολιτικού. Διότι αν δεν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη προς το πολιτικό σύστημα, αν δεν αλλάξει το πολιτικό κλίμα, η συνεχής αμφισβήτηση και η φοβική σήμερα ψυχολογία του λαού, καμία πραγματική ΑΝΑΤΡΟΠΗ δε θα μπορέσει να στεριώσει, καμία ΠΡΟΤΑΣΗ δε θα φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Η οικονομική αναζωογόνηση της πατρίδας περνά πρώτα και κύρια από τις απαραίτητες θεσμικές υπερβάσεις, μέσω των οποίων θα εκσυγχρονισθεί το πολιτικό περιβάλλον και ο πολίτης θα νοιώσει ότι πράγματι κάτι αλλάζει σ’ αυτό το δύσμοιρο τόπο…. Μόνο θα δημιουργηθεί η πεποίθηση στο λαό ότι οι θυσίες του δε θα πάνε, ακόμη μία φορά, χαμένες, μόνο τότε η ΝΤΡΟΠΗ θα γίνει ΤΡΟΠΗ και ο κάθε έλληνας θα «βάλει πλάτη» για να χτίσουμε την πατρίδα από την αρχή, με διαφάνεια, αξίες και αξιοπρέπεια, μόνο τότε Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ.

Ας σκεφτούμε πως θα νοιώσει ο καθένας από εμάς αν υλοποιηθούν άμεσα οι πιο κάτω προτάσεις:

1. Καθιέρωση 10ετούς Βουλευτικής θητείας (χωρίς προαπαιτούμενα ή άλλες προυποθέσεις πχ συνεχόμενες θητείες). Μόνο έτσι, σε συνδυασμό με το διαχωρισμό νομοθετικής - εκτελεστικής εξουσίας (ασυμβίβαστο βουλευτή - υπουργού) μπορεί να υπάρχει συνεχής ανανέωση προσώπων και ιδεών και να ξεφύγουμε δια παντός από την «επαγγελματοποίηση της πολιτικής». Η δυνατότητα της δια βίου εκλογής ενός βουλευτή προκαλεί αλαζονεία και στεγανά, ενισχύσει τις πελατειακές σχέσεις και δημιουργεί αντικίνητρα σε κάθε νέα υποψηφιότητα.

2. Θέσπιση ηλικιακών ορίων στην εκλογή βουλευτών (κατώτατα και ανώτατα πχ. 30 κ 70 έτη αντίστοιχα), διότι ούτε ο πολύ νέος άνθρωπος, που δεν έχει μπεί ακόμη στην παραγωγή, ούτε ο μεγαλύτερος που ξεπέρασε τα όρια συνταξιοδότησης, μπορούν να αφουγκραστούν τις πραγματικές και μεταβαλλόμενες ανάγκες του τόπου και της κοινωνίας. Μάλιστα, θα έλεγα ότι στις προυποθέσεις που πρέπει να απαιτούνται για την υποβολή βουλευτικής υποψηφιότητας (πχ λευκό ποινικό μητρώο), οφείλουμε να εντάξουμε, ως προαπαιτούμενο, το πιστοποιητικό εργασίας (επαγγέλματος) εκάστου ενδιαφερομένου, σύμφωνα με το οποίο κάθε υποψήφιος θα πρέπει να πιστοποιεί ότι έχει, προηγούμενα, εργαστεί για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 5 ετών. Διότι αυτός που επιθυμεί να εκπροσωπήσει το λαό, οφείλει, πριν απ’ όλα, να γνωρίζει τους πόνους και τις αγωνίες του, να ξέρει τι θα πεί εργασία, να έχει κολλήσει ο ίδιος ένσημα, γιατί αλλιώς θα τα «κολλήσει» στις πλάτες μας…

3. Συνταγματική κατοχύρ