Το ντόμινο ξεκινάει ξανά. Και η Ιταλία και η Ισπανία ακολουθούν εν τάχει…

 Γράφει ο Αδαμάντινος

Το συνολικό χρέος της Ελλάδας ξεπερνάει τα 340 δις ευρώ. Οι πιο εκτεθειμένες χώρες είναι η Γαλλία και η Γερμανία.

Παρατηρείστε ότι η Γαλλία είναι κατά 23 δις ευρώ πιο εκτεθειμένη απο τη Γερμανία. Ο ιδωτικός τομέας και οι τράπεζες της Γαλλίας είναι πολύ περισσότερο εκτεθειμένα απο τα αντίστοιχα της Γερμανίας. Παρόλα αυτά τα ποσά ενώ είναι μεγάλα για την Ελλάδα είναι μικρά για τα μεγέθη αυτών των.....
χωρών.

Η ελλάδα τα επόμενα τρία χρόνια, θα χρειαστεί για τοκοχρεωλύσια περίπου 120 δις ευρώ. Κατά σύμπτωση είναι το ίδιο ποσό που θα δανειστεί με το νέο μεσοπρόθεσμο μνημόνιο. Αρα απο τα χρήματα των δύο μνημονίων δεν προκύπτει δυνατότητα για την ωρίμανση και ανάπτυξη του ελληνικού λαού. Ολα τα δανεικά θα χρησιμοποιηθούν μόνο για τοκοχρεωλύσια.

Τα δημοσιονομικά της Ελλάδας πράγματι έχουν πρόβλημα. Δεν δικαιολογείται μιά νόμιμη διασπάθιση χρήματος σε τόσο αντιπαραγωγικούς τομείς επί τόσες δεκαετίες.

Υπάρχει μεγάλη ανισοκατανομή πλούτου και καθηκόντων ανα περίπτωση, προνομιακή μεταχείριση, ατιμωρησία ενόχων, ανύπαρκτη έρευνα και ανάπτυξη, οπισθοδρομικές αντιλήψεις, κακά αντιλαμβανόμενος συνδικαλισμός, άσχημα διαμορφωμένη νοοτροπία και χιλιάδες άλλα.

Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο όμως τα δημοσιονομικά, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας και η μεγάλη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Η ελληνική δημοκρατία και οι θεσμοί της δεν λειτουργούν. Η ελληνική δικαιοσύνη είναι σε αφασία, τα σύνορα της χώρας δεν φυλάσσονται. Η μη απελευθέρωση των επαγγελμάτων δεν επιτρέπει στο ποσό που του αναλογεί την εισαγωγή νέων τεχνολογιών, τεχνοτροπίας και νέων ευκαιριών ανάπτυξης. Η κρυψήνεια στις στατιστικές και άλλες υπηρεσίες του δημοσίου, η γενική έλλειψη ολοκληρωμένης πληροφόρησης για σοβαρά θέματα που επισκιάζεται απο πολλά ανούσια, παρέχουν επικίνδυνα μονομερή πληροφόρηση για μελλοντικούς επενδυτές. Ετσι δεν προχωράει τίποτα.

Η θέση της Ελληνικής κυβέρνησης είναι αντιφατική, προσβλητική για το λαό, εμφανώς είναι με τις αγορές και παρουσιάζει συνεχή ασυνέπεια λόγων και πράξεων. Υπο αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση έχει χάσει το έρισμα της στις λαικές μάζες και είναι πλέον παρείσακτη. Και η αντιπολίτευση όμως είναι ανεπαρκής αφού απο πολλούς γίνεται αντιληπτής ως συμπολίτευση και ύποπτη συναίνεση.

Η χώρα χρειάζεται εκλογές με τελείως νέα πρόσωπα, κόμματα και αντιλήψεις πριν γίνει έκρηξη.

Παρότι μια κοινή οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική θα βοηθούσε στην επιβίωση του ευρώ και της φερόμενης ευρωπαικής ιδέας ενοποίησης αυτό δεν φαίνεται δυνατόν να γίνει. Υπάρχει τρομερή αργοπορία. Αλλά το κυριότερο η ΕΕ πάσχει απο έλλειψη απο παραγωγικά στελέχη με τεχνολογική αντίληψη, κάτι στο οποίο υπερτερεί η Ιαπωνία. Στην Ελλάδα επικρατούν αντιλήψεις της προηγούμενης πεντηκονταετίας. Οι παλαιές νοοττροπίες επικρατούν. Αποτέλεσμα αρνητικό.

Καρέκλες στο ευρωπαικό υπερωκεάνειο μπορεί να υπάρξουν, ωραία λόγια να ακουγονται,