Το Παιχνίδι του Δρόμου

Σάκης Αθανασιάδης

Με παίζει ο χρόνος σαν παιχνίδι
Που όταν σπάω με πετά
Κι ύστερα γίνομαι ταξίδι
Και βρίσκομαι πολύ μακριά

Πάντα ζητούσα σε ένα αντίο
Μια τελευταία αγκαλιά
Ότι αγάπησα για....
πάντα
Ανάμνηση να ’ναι γλυκιά

Αν φτάσω πάλι σε μια στάση
Κάτι θα μείνει για αρχή
Κάτι απ’ το δρόμο θα περάσει
Παιχνίδι είναι η ζωή

Αν μείνω πάλι από ελπίδα
Και η νύχτα πάρει τη φωνή
Κάποιο αστέρι θα με πιάσει
Και θα με βγάλει απ’ τη σιωπή

Η μνήμη μου σαν βάρκα γέρνει
Κι όταν την βρίζω μου μιλά
Ότι αγάπησες και φεύγει
Μου λέει κρύψτο στην καρδιά
Cop.2012 Σάκης Αθανασιάδης
[email protected]
(διαθέσιμο για μελοποίηση)

http://athanasiadissakis.blogspot.com
Keywords
Τυχαία Θέματα