Το vouliazoume αναστέλλει προσωρινά τη λειτουργία του

Σήμερα δύο φίλες και αναγνώστριες του vouliazoume μου είπαν ότι αποφάσισαν οριστικά να φύγουν στο εξωτερικό. Δύο ακόμα κορίτσια, όχι μεγαλύτερα από 30 χρονών.

Έφυγαν οι κολλητοί μου, έφυγε ο ξάδερφός μου, έφυγαν συμφοιτητές μου, έφυγαν φίλοι... Τα χτυπήματα δεν...
έχουν τελειωμό.

Ξέρετε τι μου έγραψαν κατά λέξη στα μηνήματά τους;

Η πρώτη, η οποία είναι μάλιστα από τους προνομιούχους που εργάζονται, γράφει: "Δουλευω, ναι...αλλα αρχιζουν να κοβουν και σε μας...περα απο αυτο ολα αυτα που γινονται σε αυτη τη χωρα τα εχω σιχαθει. Θα δεις σε λιγο καιρο οσοι θα μεινουν εδω θα χτυπανε το κεφαλι τους. Η Ελλαδα πλεον ειναι ωραια μονο για διακοπες."

Η δεύτερη, η οποία βγαίνει σε εφεδρεία επειδή έκλεισε κάποιος δημόσιος οργανισμός στον οποίο αξιοκρατικά είχε μπει, μου γράφει: "Δεν έχω σκοπό να κάτσω σε μια χώρα που δε θα έχει ανάπτυξη. Θα κάνω ένα πλάνο να δω τι παίζει στις άλλες χώρες...και θα δω...".

Δεν ξέρω αν όσοι διαβάζετε αυτό το άρθρο έχετε συναίσθηση του τι συμβαίνει. Έχετε καταλάβει ότι είμαστε ήδη σαν τη Βουλγαρία, αλλά τα έτοιμα λεφτά των γονιών μας το κάνουν να μη φαίνεται τόσο δραματικό προς το παρόν; Έχετε καταλάβει ότι το 95% των ανθρώπων κάτω των 30 δε μπορεί να επιβιώσει χωρίς βοήθεια από τους γονείς του; Έχετε πάρει χαμπάρι ότι όσα έρχονται είναι πολύ χειρότερα από όσα έχουν ήδη έρθει; Το βλέπετε ότι είμαστε ακόμα στην αρχή ή θέλετε να στρουθοκαμηλίζετε; Έρχεται πείνα και ανέχεια. Μεγάλη πείνα και μεγάλη ανέχεια! Μη σας τρομάζει! Ας αποφασίσουμε επιτέλους να δούμε την αλήθεια κατάματα. Πείνα και ανέχεια!

Η Ελλάδα πρόσφατα απεβίωσε. Δέχτηκε 199 μαχαιριές και τελείωσε. Όπως συνέβαινε πάντα, τα κάστρα έπεσαν από μέσα. Μια χούφτα παππούδια και μασόνοι έφεραν σε πέρας την αποστολή τους. Δεν υπάρχει περίπτωση να τη σώσουμε, αργήσαμε πολύ. Μπορούμε μόνο να προσπαθήσουμε να την αναστήσουμε κι αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο. Αν δεν το κάνουμε πολύ πολύ σύντομα, σε λίγους μήνες θα είναι ανέφικτο.

Αν ακούγατε σήμερα ότι ο λαός ξεσηκώθηκε στην Ουγκάντα, θα πιστεύατε ότι μπορεί να αλλάξει κάτι και να ζήσει κανείς εκεί αξιοπρεπώς; Εγώ πάντως όχι. Γιατί οι άνθρωποι δυστυχώς είναι καταδικασμένοι και τελειωμένοι. Το πολύ πολύ να κερδίσουν ένα κομμάτι ψωμί παραπάνω. Ας βιαστούμε λοιπόν πριν γίνουμε Ουγκάντα...

Δε λαϊκίζω στο ελάχιστο. Απλά σας προτρέπω και σας εκλιπαρώ να δείτε την αλήθεια κατάματα.

Δε με νοιάζει αν θα μπουν φυλακή ένας-δύο προδότες σε 15 χρόνια. Θα δικαιωθούμε λίγο ηθικά. Ε και; Τι ζωούλα μας ρε παιδιά ποιος θα τη φέρει πίσω;

Είναι στιγμές που κουράζεσαι. Άνθρωπος είσαι και λυγίζεις. Κι εγώ κουράστηκα. Βαρέθηκα να έχω έναν Πρωθυπουργό που δεν ψήφισα, βαρέθηκα να μας εκβιάζουν, βαρέθηκα να μας απειλούν και να μας κοροϊδεύουν. Γενικώς βαρέθηκα!

Μου λέγανε μερικοί τόσο καιρό: "Πολύ βρίζεις από το blog σου, χαλάρωσε λίγο. Δε χρειάζονται χαρακτηρισμοί και ένταση, χάνεις το δίκιο σου". "Ρε έχετε καταλάβει ότι άνθρωποι που