Η πλειοψηφία μίλησε: Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια απορρίπτεται! Δεν ξεμπερδεύουν με το δίκιο του αγώνα μας!

Εδώ και ένα μήνα χιλιάδες φοιτητές σε όλη τη χώρα παίρνουμε ένα μεγάλο, σημαντικό και ωραίο μάθημα. Είναι ο μεγάλος μας αγώνας για τις σπουδές, τους κόπους και τα όνειρά μας, γιατί ξέρουμε καλά ότι κανείς δε θα μας τα χαρίσει. Αυτός ο αγώνας είναι ξεκάθαρος και τίμιος, εκφράζεται από την πλειοψηφία των φοιτητών που κόντρα σε καταστολή, συκοφαντίες και κάθε είδους πιέσεις φωνάζουν: «Όχι στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια – Θέλουμε πτυχία με αξία, δωρεάν ποιοτικές και σύγχρονες σπουδές, δουλειά με δικαιώματα».

Το ποτάμι των χιλιάδων φοιτητών δε γυρίζει πίσω και αυτό είναι το μεγαλύτερο χαστούκι στην

πολιτική της κυβέρνησης, που ήθελε να έχει ψηφίσει το νομοσχέδιο μέσα στον Γενάρη, αλλά και στα κόμματα του συστήματος που βρίσκονται εκτεθειμένα στους φοιτητές και τις οικογένειές τους, αφού φανερά συναινούν στη συγκεκριμένη πολιτική. Είναι χαστούκι, γιατί εκφράζει την απόρριψη και την αμφισβήτηση συνολικά της πολιτικής και των κατευθύνσεων της ΕΕ, που υπηρέτησαν όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα. Της πολιτικής που έκανε το πανεπιστήμιό μας μια επιχείρηση που μας κοιτάει στην τσέπη, που μας κάνει καθημερινά να συνειδητοποιούμε ότι κάθε πλευρά της ζωής και των αναγκών μας τη βάζουν «στο ζύγι»  με κριτήριο τα συμφέροντα και τα κέρδη των μεγάλων ομίλων. Αυτό ακριβώς γίνεται όλο και πιο καθαρό και γράφεται με μεγάλα γράμματα στα πλακάτ και τα πανό μας: «Ή τα κέρδη τους ή οι σπουδές μας».

Γι’ αυτό τώρα είναι η ώρα οι αγώνες των φοιτητών, των αγροτών, των εργαζομένων και όλου του λαού, να ενωθούν σε ένα πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα, μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία σε σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, της διαχρονικής πολιτικής των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Αυτό εξάλλου εκφράζεται στην πράξη, όταν τα τρακτέρ των αγροτών θα συναντήσουν την Τρίτη τους φοιτητές, όταν τα εργατικά σωματεία συναντιούνται με τους φοιτητικούς συλλόγους ένα χρόνο μετά από το έγκλημα στα Τέμπη, στη μεγάλη πανελλαδική απεργία στις 28/2.

Τα αποκαλυπτήρια του νομοσχεδίου από τον Υπ. Παιδείας επιβεβαίωσαν ότι το νομοσχέδιο είναι βαθιά ταξικό και άδικο, αφού:

· Προβλέπει διαφορετική Βάση Εισαγωγής για τα δημόσια και διαφορετική για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα για κάποιους να υπάρχει ελάχιστη βάση εισαγωγής και για κάποιους «μούφα ΕΒΕ» και «ελάχιστη βάση πληρωμής». Έτσι, ένας μαθητής που γράφει 8.000 μόρια δε θα περνάει σε δημόσιο ΑΕΙ, ενώ αν έχει δεκάδες χιλιάδες ευρώ θα γίνεται γιατρός!

· Υποβαθμίζει τα πτυχία μας κάνοντάς τα ακόμα ένα χαρτί ανάμεσα στα πολλά και διαφορετικά -πολλών κατηγοριών- πτυχία, ακόμα και για το ίδιο αντικείμενο. Παράλληλα, προωθείται η ψήφιση της σύμβασης της Λισαβόνας της ΕΕ για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων, την ίδια ώρα που 70 τμήματα δημοσίων ΑΕΙ δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα, όπως οι σχολές Μηχανικών των τμημάτων που πανεπιστημιοποιήθηκαν.

· Φέρνει δίδακτρα για αλλοδαπούς φοιτητές στα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών των δημόσιων ΑΕΙ. Βέβαια φτιάχνοντας τιμοκατάλογο και κοστολογώντας τις σπουδές ανοίγουν διάπλατα τον δρόμο για να γενικευτούν τα δίδακτρα για όλους όσοι σπουδάζουν. Εξάλλου αυτό απέδειξε και η πείρα στις άλλες χώρες της ΕΕ σε 22 εκ των οποίων υπάρχουν δίδακτρα και στα δημόσια Πανεπιστήμια.

· Κλείνει και συγχωνεύει τμήματα ανάλογα με το αν είναι βιώσιμα – κερδοφόρα, χωρίς κανένα επιστημονικό κριτήριο. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα οι συγχωνεύσεις στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, που ανακαλύφθηκε τρόπος να συγχωνευθούν τα τμήματα Ελληνικής Φιλολογίας, Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών και Ιστορίας και Εθνολογίας σε ένα τμήμα-«φρανκεστάιν» ανθρωπιστικών σπουδών, γυρνώντας μας εκατοντάδες χρόνια πίσω.

· Παράλληλα, περιέχει 170 άρθρα που αφορούν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας του δημόσιου Πανεπιστημίου, κόντρα στις μορφωτικές και όχι μόνο ανάγκες των φοιτητών. Το μόνο που «αναβαθμίζουν» στο δημόσιο Πανεπιστήμιο είναι τις συμφωνίες με ιδιώτες για μπίζνες, την εμπορική αξιοποίηση υποδομών των ιδρυμάτων, την κατά παραγγελία έρευνα. Σε αυτά στρέφεται και η όποια κρατική χρηματοδότηση, ενώ οι τραγικές ελλείψεις σε καθηγητές, υποδομές και φοιτητική μέριμνα παραμένουν.

Γι’ αυτό το έκτρωμα ο Υπ. Παιδείας προσπαθεί, όπως δήλωσε, «να μεγιστοποιήσει το πεδίο συναίνεσης» και επειδή με τους φοιτητές κατάλαβε ότι έχει χάσει το παιχνίδι αυτό, το «κενό» στη συναίνεση ήρθαν να καλύψουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που υπερασπίζονται ένθερμα την πολιτική της ΕΕ. Πολιτική που αντιμετωπίζει την Παιδεία ως εμπόρευμα, που θέλει την Ανώτατη Εκπαίδευση μια μεγάλη αγορά που θα πουλιούνται και θα αγοράζονται πτυχία, τίτλοι σπουδών, πιστοποιήσεις, δημόσια πανεπιστήμια, που θα λειτουργούν σαν επιχειρήσεις και ιδιωτικά, που θα μπορούν να ξεφυτρώνουν, κάθε φορά που οι επιχειρηματίες θα ψάχνουν επενδύσεις. Γι’ αυτό, το ΠΑΣΟΚ δηλώνει πως συμφωνεί με τα μη κρατικά πανεπιστήμια και την αναθεώρηση του άρθρου 16, ενώ βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν πρόβλημα με την επιβολή διδάκτρων στα δημόσια πανεπιστήμια και δεν θεωρούν ταμπού την αναθεώρηση του άρθρου 16.

Όμως, η διεκδίκηση μιας πραγματικά δημόσιας και δωρεάν Ανώτατης Εκπαίδευσης δεν είναι κάποιο ταμπού, αλλά ανάγκη και δικαίωμα των φοιτητών. Σήμερα είναι εφικτό ένα πανεπιστήμιο σύγχρονο, δωρεάν, που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα σε επιστημονική γνώση, που τα πτυχία θα είναι μοναδική προϋπόθεση για δουλειά. Ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο ανταποκρίνεται στις σύγχρονες δυνατότητες και ανάγκες της εποχής μας και γι’ αυτό αξίζει να παλέψουμε χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες ενώνοντας τη φωνή μας μαζί με τους εργαζόμενους και όλο το λαό, για να αποσυρθεί το συγκεκριμένο νομοσχέδιο-έκτρωμα.

* Η Χρύσα Λεμπέση-Πάκου, Πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Φιλοσοφικής Σχολής Αθήνας, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ

Διαβάστε επίσης:

Αγροτικές κινητοποιήσεις: Η αρχή ενός πολέμου που θα έχει διάρκεια

Ο πολιτικός χρόνος και η τακτική

Το δημογραφικό δεν θέλει ασπιρίνες, απαιτεί ισχυρή χρηματοδότηση σε βάθος χρόνου και ισχυρή πολιτική βούληση