Παρά μία τεσσαράκοντα…

Η 9η Ιουνίου των ευρωεκλογών είναι πλέον κοντά μας σε… «παρά ένα τεσσαράκοντα» χτυπήματα – ημέρες (θυμίζω λόγω της περιόδου την ιουδαϊκή παράδοση των 39 χτυπημάτων με το φραγγέλιο που είχε τρεις άκρες επί δεκατρείς ραβδισμούς) και οι προεκλογικές συγκρούσεις κυριαρχούνται από ακραίους τόνους, παλαιοκομματικές κορώνες και προπαγανδιστικές σκουριασμένες δόσεις.

Με την ανησυχία της κυβερνητικής επιτελαρχίας να έχει χτυπήσει «ταβάνι» παρά τη σχετική… παρηγορία των ελαφρών δημοσκοπικών τσιμπημάτων και

την ευρύτερη αντιπολίτευση να παραμένει συνολικά «καθηλωμένη» σε ικανή απόσταση από την αποτύπωση – πρωτοκαθεδρία της Ν.Δ., το προεκλογικό σκηνικό δεν προσφέρει έως σήμερα (;) πολλά στοιχεία ποιοτικής, προγραμματικής αντιπαράθεσης. Αντιθέτως, σχεδόν καθημερινά «τρώμε» χτυπήματα από επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και χαμηλές «κινήσεις» εντυπωσιασμού των εκλογέων – «ιθαγενών».

Με την πρόσφατη απόφαση του δικαστηρίου για τη βαριά τραγωδία στο Μάτι, που μπορούμε να πούμε ότι «βγάζει μάτι» με την… ασυμμετρία επιμέτρησης ποινών και ευθυνών, είδαμε έναν άχαρο, απαράδεκτο διαγκωνισμό Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ για να χρεωθούν τις… διαμορφώσεις των Ποινικών Κωδικών που έφεραν αντιστοίχως, αντί να αντιλαμβάνονται τη διαχρονική πολιτειακή ευθύνη (και τη διαχειριστική εγκληματική αποτυχία) και κυρίως να… συναισθάνονται τη γενικότερη αποδοκιμασία, το κοινώς λεγόμενο «μούντζωμα» των οικογενειών των θυμάτων, των τραυματιών, αλλά και ευρύτερα του κόσμου, που δυστυχώς «μαθαίνει» (δικαίως ή αδίκως) μια… παρατεταμένη, διαχρονική «διαφυγή» κεντρικών υπευθύνων και έναν πολιτειακό «στρουθοκαμηλισμό».

Με απόπειρες προπαγανδιστικών «αντιστοιχήσεων» και «εξισορροπήσεων» τραγωδιών, καταστροφών και δυστυχημάτων μόνον συνολική ζημία στη σοβαρή αντιμετώπισή τους έχουμε – και, το χειρότερο, πλήττεται βαριά η συνολική θεσμική αξιοπιστία και η λειτουργία της δημοκρατικής πολιτείας μας. Δεν υπάρχει «ζυγαριά» θυμάτων παρά μόνον στα άρρωστα προπαγανδιστικά επιτελεία, υπάρχει μόνον η διαχρονική, ελλειμματική, συγκυριακή «απάντηση» του κράτους στις ακραίες, δραματικές καταστάσεις που με «νομοτέλεια» προκύπτουν.

Πολλοί στις ευρύτερες δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις δεν μπορούν να «κατανοήσουν» τη μεγάλη κοινωνική δυσφορία, αγανάκτηση και οργή για τα παρατεινόμενα ελλείμματα, κενά και συλλογικά τραύματα στη χώρα μας (και όχι μόνον). Η διογκούμενη δυσπιστία των πολιτών σε κόμματα, μίντια, θεσμικούς φορείς κ.ά. φαίνεται σε πολλές κοινωνικές έρευνες.

Και όμως οι διάφορες πολιτικές ηγεσίες αναλώνονται στα επαναλαμβανόμενα προεκλογικά παιχνίδια προπαγάνδας στο όνομα της διεκδίκησης της εκλογικής επιτυχίας ή για τη διατήρηση της όποιας μεγάλης, μικρής εξουσίας, χωρίς να εκπέμπουν ένα ας το πούμε «εγερτήριο» σάλπισμα για κοινωνική, πολιτική, ουσιαστική ανάταση στη χώρα και στην Ευρώπη.

Οι ακροδεξιές δυνάμεις στη χώρα μας (παρά την εκλογική αποβολή των Σπαρτιατών) καραδοκούν και συνεχίζουν να ενισχύονται (όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες) αξιοποιώντας ακριβώς αυτήν τη διάχυτη, μεικτή κοινωνική αντίδραση στα… γκρίζα δεδομένα που βιώνουν και τα «χρεώνουν» στους πιο εκτεθειμένους σε εξουσιαστικές, καθεστωτικές πρακτικές.

Όπως δείχνουν έγκυρες πανευρωπαϊκές έρευνες, ένας στους τρεις Ευρωπαίους συμπολίτες μας βιώνει μια βαθιά αποστροφή του «ξεχασμένου», «ηττημένου» για τη σημερινή κατάσταση της Γηραιάς Ηπείρου που δεν «ακούει» τα σήματα κινδύνου.

Εδώ η κ. Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν (η φίλη του κ. Μητσοτάκη ντε) μας είπε ότι είναι… έτοιμη να συνεργαστεί και με τα «σκληρά» δεξιά κόμματα προκειμένου να επιτύχει μια νέα θητεία ως επικεφαλής της Κομισιόν! Τόσο «έτοιμη» η κ. Ούρσουλα, που βέβαια «κρατάει» και τη… δυνατότητα και πάλι μιας μεγάλης «μοιρασιάς» με τους Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι πάντως απορρίπτουν έως τώρα τον «εκβιασμό».

Άλλωστε στη χώρα μας (να το θυμίσουμε) προ ολίγων μηνών η κυβέρνηση μαζί με την Ελληνική Λύση ψήφισε ηγεσίες ανεξάρτητων αρχών! Τώρα μιλάει για «εμπόρους πίστεως». Οποία ανακάλυψις! Οι καμπάνες για την εφόρμηση της Ακροδεξιάς ηχούν, τα προπαγανδιστικά «μπόνους» για τους δημοσίους υπαλλήλους ήρθαν την κατάλληλη στιγμή από τον κ. Μητσοτάκη, όπως και ο 13ος και 14ος μισθός από τον «θαλασσοπόρο» των μίντια κ. Κασσελάκη.

Περιμένοντας περισσότερη πραγματική, συντονισμένη προοδευτική αντιπολίτευση για ένα διαφορετικό αύριο στην πατρίδα μας, ελπίζουμε να μην δούμε πιο «άσχημες» βουρδουλιές…

Διαβάστε επίσης

Στις Ευρωεκλογές διακυβεύεται το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων

Άλλη μία παραπομπή της Ελλάδας για καθυστερήσεις πληρωμών στην Υγεία

Τι προλαβαίνουν να αλλάξουν Κασσελάκης και Ανδρουλάκης;