Προς απόμαχους ναυτικούς

Ονομάζομαι Άννα Χατζηιωάννου. Στα είκοσι δύο μου πα­ντρεύτηκα ένα παλικάρι που η δουλειά του ήταν ναυτικός. Στις πέ­ντε μετά τον γάμο μας ταξίδεψε, γιατί αυτή ήταν η δουλειά του. Αφότου τε­λείωσε το σχολείο δούλευε στο καΐκι του πατέρα του. Στα δεκαπέντε του έβγαλε φυλλάδιο και έγινε ναυτικός πια, από τόσο δα παιδάκι.

Μετά το στρατιωτικό πήρε το κυ­βερνητικό και σιγά σιγά, μετά από όλες τις διαδικασίες που έπρεπε, έγι­νε πρακτικός πλοίαρχος. Ταξίδευε με μότορσιπ, στις αρχές μικρά και μετά μεγα...

Keywords
Τυχαία Θέματα