Σίλβιο Μπερλουσκόνι: Δημιούργημα των media ή καθρέφτης των καιρών; – Ο βίος και η πολιτεία του «Καβαλιέρε» (videos)

Έφυγε πλήρης ημερών ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους Ευρωπαίους πολιτικούς, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ένας μεγιστάνας που μπήκε στην πολιτική σκηνή χρησιμοποιώντας τη δύναμη του πλούτου και καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την φυσιογνωμία της ιταλικής πολιτική σκηνής.

Αν μπορούσαμε να ορίσουμε μια στιγμή που να χαρακτηρίζει τη ζωή του Μπερλουσκόνι, μάλλον θα πρέπει να δούμε τι έγινε το βράδυ της 8ης Νοεμβρίου του 2011, λέει η ιταλική Corriere della Sera.

Κι όμως πολλοί θα έλεγαν ότι οι ημερομηνίες σταθμοί ήταν το 1964, όταν άνοιξε το πρώτο του εργοστάσιο, ή το 1975, όταν ίδρυσε την Fininvest, ανοίγοντας το δρόμο για την τηλεοπτικό παντοκρατορία του. Άλλοι θα επέλεγαν τη μέρα που μπήκε στον πολιτικό στίβο για να φθάσει να ηγηθεί τεσσάρων κυβερνήσεων, επί εννέα χρόνια. Κάποιοι θα έβλεπαν ως ιστορική στιγμή όταν κατέβηκε με ελικόπτερο στο γήπεδο της Μίλαν για να εγκαινιάσει την σύγχρονη επική ιστορία της ομάδας που κατέκτησε πέντε Champions League.

«Όχι», γράφει με βεβαιότητα η Corriere della Sera. Η στιγμή της κατάρρευσης της αυτοκρατορίας του Μπερλουσκόνι ήταν η επιτομή της πορείας του. Εκείνο το βράδυ του 2011, η Ιταλία ήταν υπό κατάρρευση λόγω του δημόσιου χρέους, ο Σαρκοζί και η Μέρκελ χλεύαζαν τον άλλοτε πανίσχυρο Μπερλουσκόνι, ο Τζιανφράνκο Φίνι είχε περάσει στην αντιπολίτευση, οκτώ πρώην βουλευτές του, από αυτούς που θεωρούνταν σωματοφύλακες του «Ιππότη», τον εγκατέλειψαν και έτσι ο άλλοτε κυρίαρχος έχανε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Αλλά εκείνος έδειχνε αποφασισμένος να παλέψει μέχρι τέλους. Ώσπου τον πήρε τηλέφωνο ο Ένιο Ντόρις, φίλος και πρώην συνεργάτης του: «Σίλβιο αν δεν παραιτηθείς η Ιταλία θα καταρρεύσει», του είπε. Ακολούθησε το τηλεφώνημα του γιου του, Λουίτζι: «Μπαμπά, αν καταρρεύσει η Ιταλία, θα καταρρεύσουν και οι εταιρίες μας»… Η ιταλική οικονομία έδειχνε ταυτισμένη με την οικονομική αυτοκρατορία του Μπερλουσκόνι… Από τη μια στιγμή στην άλλη, το πιο γνωστό επιχείρημα των αντιπάλων του – η «σύγκρουση συμφερόντων» μεταξύ ιδιωτικών εταιριών και δημόσιας λειτουργίας – γίνεται επιχείρημα του ίδιου του Μπερλουσκόνι: για δικό του συμφέρον πρέπει να εγκαταλείψει την εξουσία.

Έτσι εγκατέλειψε το παλάτσο Chigi, αλλά ουδέποτε παραδέχτηκε δημόσια τα κίνητρά του. Έλεγε μέχρι το τέλος ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα συνωμοσίας, αδικώντας ίσως και τον εαυτό του. Παρόλο που κατά την έξοδό του από το παλάτσο δεν βρέθηκε ούτε ένας οπαδός του να τον χειροκροτήσει – εκεί ήταν μόνο αντίπαλοί του, που τον γιουχάιζαν.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν ένα φαινόμενο – στο πρόσωπό του αντανακλάται το πάθος για εξουσία, κάθε λογής εξουσία, αλλά και η απελπισία ενός λαού που στρέφεται σε μία τέτοια περσόνα για να σωθεί. Τον περιγράφουν ως το αποτέλεσμα της τηλεοπτικής αυτοκρατορίας, που έπεισε τους αφελείς ότι ήταν ο μόνος σωτήρας. Αλλά έτσι αδικούντα οι εκατομμύρια ψηφοφόροι του. Μήπως τελικά ήταν το πρόσωπο-επιτομή της νέας δεξιάς; Που είναι ένα συνοθύλευμα από φιλελεύθερης πολιτικές, λαϊκισμό και μιντιακή προβολή;

Έχει κατηγορηθεί, είναι αλήθεια, για όλα τα δεινά, και κάθε είδους έγκλημα. Αντιμετώπισε πάνω από 20 δίκες, μεταξύ αυτών με κατηγορίες για σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων και για σχέσεις με την μαφία. Τελικά καταδικάστηκε μόνο για φορολογική απάτη. Αλλά και ο Δον Κορλεόνε, είχε συλληφθεί για παραβίαση της φορολογικής νομοθεσίας στις ΗΠΑ και όχι για τη δράση της Μαφίας.

Ο βιος και η πολιτεία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι εξακολουθεί να έχει πολλά μελανά σημεία, παρόλο που ήταν μια προσωπικότητα που συγκέντρωνε τα φώτα. Για παράδειγμα, εξακολουθεί να καλύπτεται από πέπλο μυστηρίου το πού βρήκε τα πρώτα χρήματα που επένδυσε. Εκείνο που είναι φως-φανάρι είναι η χρησιμοποίηση της πολιτικής εξουσίας για να καλύψει διάφορα… κενά. Και το δικαστικό σύστημα, συνήθως ήταν φιλικό απέναντί του.

Όμως, οι Ιταλοί σαγηνεύτηκαν από τον αμερικανικό μύθο του αυτοδημιούργητου μεγιστάνα και εκείνος αλίευσε ψήφους στους χώρους που ήταν εχθρικοί με οτιδήποτε και οποιονδήποτε είχε αριστερό πρόσημο. Εξάλλου η Ιταλία ποτέ δεν έκοψε τις σχέσεις με τον Μπενίτο Μουσολίνι και την πολιτική κληρονομιά του – απόδειξη η σημερινή πρωθυπουργός της χώρας.

Στους Ιταλούς άρεσε και η φτιασιδωμένη αντισυμβατικότητά του: όπως για παράδειγμα διάφορες δηλώσεις και χειρονομίες που έκαναν τον γύρο του κόσμου – μια από αυτές ήταν που αποκάλεσε «μαυρισμένο» τον Μπάρακ Ομπάμα. Μία άλλη, όταν στην οικογενειακή φωτογραφία συνόδου κορυφής της ΕΕ, έκανε «κερατάκια» πίσω από την πλάτη του Ισπανού ομολόγου του, θυμίζοντας περισσότερο μαθητή λυκείου σε σχολική εκδρομή.

Αισθανόταν ότι η επιτυχία του επέτρεπε να είναι αντισυμβατικός. Ποτέ δεν έκρυψε ότι στις βίλες του μπαινόβγαιναν κορίτσια και οργάνωνε τα περίφημα «μπούνγκα-μπούνγκα» πάρτι.

Κι όμως ήταν ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στην Ιταλία, που υποσχέθηκε μια «φιλελεύθερη επανάσταση» – που δε έγινε ποτέ, που δεν άλλαξε το Σύνταγμα γιατί ηττήθηκαν οι επιλογές του στο δημοψήφισμα, που τελικά χρησιμοποίηση τη Δικαιοσύνη για προσωπικούς λόγους… Κι όμως είχε τα πάντα για να πετύχει τους στόχους και να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του – είχε πολιτική δύναμη, μιντιακή παντοδυναμία, οικονομική επιφάνεια. Και τελικά δεν άλλαξε τίποτα. Ή μάλλον άλλαξε κάτι: ο τραπεζικός του λογαριασμός. Σύμφωνα με το Bloomberg ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν στην θέση 303 του παγκόσμιου καταλόγου με τους πλουσιότερους ανθρώπους, έχοντας προσωπική περιουσία 7,56 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ένας φίλος του επιχειρηματίας από το Μιλάνο, είπε πως ο «Καβαλιέρε» ήθελε να ζήσει 150 χρόνια για να διορθώσει την Ιταλία. Υπολόγιζε στην πρόοδο της επιστήμης ή αστειευόταν. Όποια και αν ήταν η πρόθεσή του, το γεγονός είναι πως ο Μπερλουσκόνι υπερέβη τον μέσον όρο ζωής της Ιταλίας μόλις κατά δύο χρόνια και πέθανε στα 86, υποκύπτοντας στη λευχαιμία.

Διαβάστε επίσης:

Κορωνοϊός: Ξεκινά η πρώτη δίκη για τις παρενέργειες των εμβολίων

Τέξας: Δεκάδες χιλιάδες νεκρά ψάρια ξεβράστηκαν στις ακτές (Video/Photo)

Κολομβία: «Πεινάω! Η μαμά μου πέθανε» – Τα πρώτα λόγια των παιδιών που διασώθηκαν στη ζούγκλα (videos)